G
Guest
Guest
Vervolg op mijn topic https://www.fatsforum.nl/forums/topic/waar-te-beginnen-voelt-als-een-puinhoop/#post-201592
Omdat ik mijn vorige topic niet meer zo relevant vind en ook niet meer matcht met hoe ik mezelf een jaar later voel wil ik hier verder schrijven.
Naar aanleiding van mijn eerdere topic, welke ik inmiddels ruim een jaar geleden had geopend waarbij ik werkelijk waar geen lichtpuntje meer zag, is dat nu wel anders. Eindelijk komen er kleine lichtpuntjes. Het gaat allemaal nog niet makkelijk maar er is positief vooruitzicht.
Inmiddels heb ik vorige week mijn nieuwe woning in het echt gezien. Het was even slikken omdat het echt vele malen kleiner is dan wat ik nu heb. Ik kreeg twijfels om daarheen te gaan. Ik heb nog even het idee gehad om hier te blijven en mijn nieuwe verhuurder tegemoet te komen in de renovatie kosten. Hij was daarin niet voor rede vatbaar. Hij wil dus dat ik er hier uit ga. Sterker nog, hij wil dat ik eind van deze maand weg ben hier. Dat gaat nog wel een discussie worden. Mijn nieuwe huis kan namelijk nog niet opgeleverd worden. En bovendien wens ik hem succes ermee om mij eruit te hebben over 2 weken. Ik heb al snel het idee om hier te blijven laten varen omdat ik helemaal geen zin heb om van zo een klootzak te huren. Het komt erop neer dat hij mij uit zal moeten kopen omdat hij de huur helemaal niet op mag zeggen als nieuwe eigenaar. Daar staat 3 jaar voor met een opzegtermijn van 6 maanden.
Verder maak ik me hier geen zorgen om. Ik had al een naar gevoel bij hem toen ik hem de eerste dag de hand schudde. Ook al ga ik kleiner wonen, in kwaliteit ga ik erop vooruit. Ik begin wel zin te krijgen in mijn nieuwe woning ook al is het kleiner en moet ik heel veel investeren. Een vriend van mij heeft een 3D tekening gemaakt hoe in te richten en op basis van de maten waardoor ik wel zag dat er wat van te maken valt. Ik had in eerste instantie helemaal geen feeling met mijn nieuwe woning in tegenstelling tot mijn vorige woningen waar ik tot op heden heb gewoond. Wellicht komt dat omdat alles nog nieuw en kaal is.
Inmiddels zijn er een paar opties voor banen op mijn pad gekomen. Nog altijd ben ik in dienst van mijn huidige werkgever. Ik solliciteer in 2e spoor ondanks dat mijn werkgever werk moet regelen. Maar ook hierbij staat voor mij op de eerste plaats dat ik niet meer voor mijn huidige werkgever wil werken. Juridisch hangen daar nogal wat aspecten aan maar dat is niet aan mij om te regelen. Daar heb ik rechtsbijstand voor. Aankomende week heb ik 2 gesprekken gepland staan. 1 gesprek voor een functie als servicecoordinator en de andere functie als Facilitair Medewerker.
Werkzaamheden zijn voornamelijk plannen, regelen van faciliteiten variërend van inhuur externe krachten en/of producten. Daarvoor zou ik dan eerste aanspreekpunt zijn.
Voorlopig zijn het nog gesprekken en is er niks concreet.
Het gaat allemaal nog een klein beetje met vallen en opstaan maar het is niet meer zo een donker gat als dat het geweest is.
Daarnaast gaat het ook nog steeds goed met mijn gezondheid. Wel is bloeddruk nog steeds wat aan de lage kant waardoor ik snel moe ben. Ook moet ik eigenlijk nog bloed laten prikken maar schuif dat steeds aan de kant. heb gewoon even geen zin meer in onderzoeken. Laat het nog wel doen maar nu even teveel andere dingen. Ik ben allang blij dat ik niet meer dagelijks buikpijn, spierpijnen heb en diarree. Dit ging vorig jaar al beter en dat is gelukkig nog steeds zo gebleven. Ik denk wanneer ik echt gesetteld ben in mijn nieuwe huis dat ik eindelijk helemaal rust heb. Nu zijn er nog een paar sluimerende dingen waar ik mee bezig moet blijven.
Maar goed, niks doen is ook niet gezond.
Omdat ik mijn vorige topic niet meer zo relevant vind en ook niet meer matcht met hoe ik mezelf een jaar later voel wil ik hier verder schrijven.
Naar aanleiding van mijn eerdere topic, welke ik inmiddels ruim een jaar geleden had geopend waarbij ik werkelijk waar geen lichtpuntje meer zag, is dat nu wel anders. Eindelijk komen er kleine lichtpuntjes. Het gaat allemaal nog niet makkelijk maar er is positief vooruitzicht.
Inmiddels heb ik vorige week mijn nieuwe woning in het echt gezien. Het was even slikken omdat het echt vele malen kleiner is dan wat ik nu heb. Ik kreeg twijfels om daarheen te gaan. Ik heb nog even het idee gehad om hier te blijven en mijn nieuwe verhuurder tegemoet te komen in de renovatie kosten. Hij was daarin niet voor rede vatbaar. Hij wil dus dat ik er hier uit ga. Sterker nog, hij wil dat ik eind van deze maand weg ben hier. Dat gaat nog wel een discussie worden. Mijn nieuwe huis kan namelijk nog niet opgeleverd worden. En bovendien wens ik hem succes ermee om mij eruit te hebben over 2 weken. Ik heb al snel het idee om hier te blijven laten varen omdat ik helemaal geen zin heb om van zo een klootzak te huren. Het komt erop neer dat hij mij uit zal moeten kopen omdat hij de huur helemaal niet op mag zeggen als nieuwe eigenaar. Daar staat 3 jaar voor met een opzegtermijn van 6 maanden.
Verder maak ik me hier geen zorgen om. Ik had al een naar gevoel bij hem toen ik hem de eerste dag de hand schudde. Ook al ga ik kleiner wonen, in kwaliteit ga ik erop vooruit. Ik begin wel zin te krijgen in mijn nieuwe woning ook al is het kleiner en moet ik heel veel investeren. Een vriend van mij heeft een 3D tekening gemaakt hoe in te richten en op basis van de maten waardoor ik wel zag dat er wat van te maken valt. Ik had in eerste instantie helemaal geen feeling met mijn nieuwe woning in tegenstelling tot mijn vorige woningen waar ik tot op heden heb gewoond. Wellicht komt dat omdat alles nog nieuw en kaal is.
Inmiddels zijn er een paar opties voor banen op mijn pad gekomen. Nog altijd ben ik in dienst van mijn huidige werkgever. Ik solliciteer in 2e spoor ondanks dat mijn werkgever werk moet regelen. Maar ook hierbij staat voor mij op de eerste plaats dat ik niet meer voor mijn huidige werkgever wil werken. Juridisch hangen daar nogal wat aspecten aan maar dat is niet aan mij om te regelen. Daar heb ik rechtsbijstand voor. Aankomende week heb ik 2 gesprekken gepland staan. 1 gesprek voor een functie als servicecoordinator en de andere functie als Facilitair Medewerker.
Werkzaamheden zijn voornamelijk plannen, regelen van faciliteiten variërend van inhuur externe krachten en/of producten. Daarvoor zou ik dan eerste aanspreekpunt zijn.
Voorlopig zijn het nog gesprekken en is er niks concreet.
Het gaat allemaal nog een klein beetje met vallen en opstaan maar het is niet meer zo een donker gat als dat het geweest is.
Daarnaast gaat het ook nog steeds goed met mijn gezondheid. Wel is bloeddruk nog steeds wat aan de lage kant waardoor ik snel moe ben. Ook moet ik eigenlijk nog bloed laten prikken maar schuif dat steeds aan de kant. heb gewoon even geen zin meer in onderzoeken. Laat het nog wel doen maar nu even teveel andere dingen. Ik ben allang blij dat ik niet meer dagelijks buikpijn, spierpijnen heb en diarree. Dit ging vorig jaar al beter en dat is gelukkig nog steeds zo gebleven. Ik denk wanneer ik echt gesetteld ben in mijn nieuwe huis dat ik eindelijk helemaal rust heb. Nu zijn er nog een paar sluimerende dingen waar ik mee bezig moet blijven.
Maar goed, niks doen is ook niet gezond.
