hallo allemaal,
ik zal me even voorstellen. (door de hack is mijn topic van maandag verdwenen dus het kan al wat bekend voorkomen)
ik ben jasmijn, inmiddels 30 jaar.
ik ben al jaren een migraine patiënte. mijn eerste aanval was toen ik 8 jaar oud was tijdens een schoolreisje. echt een moment om nooit te vergeten....
vanaf dat moment is het eigenlijk alleen maar slechter geworden. op mijn 15e ben ik zelfs ruim een half jaar thuis geweest. ik had elke dag hoofdpijn. ik kon gewoon niet naar school. nadenken maakt het alleen maar erger. na de zomervakantie die volgde ging het een tijd lang een stuk beter.
in die periode ook veel onderzoeken gehad waar niets uitkwam. enige conclusie was dat ik er medicijnen voor kon slikken. iets wat ik niet gedaan heb.
na die tijd kwam ik in aanraking met het boek: vechten met gerechten tegen hoofdpijn en migraine. dat heeft al een hoop veranderd. ik kreeg niet minder vaak een aanval maar de pijn veranderde. werd minder hevig. het basis principe van dat boek is het vermijden van voedsel dat sterke invloed heeft op het samentrekken en verwijden van de aderen in het hoofd. o.a. e621, cafeïne en gefermenteerd gegist voedsel.
rond mijn 19e begon een lange zoektocht en gevecht. ik werd erg moe en had ook veel andere symptomen. ze ontdekten dmv een bloedtest een b12 tekort. en toen begon het pas echt. ik had baat bij de injecties maar elke keer werd er weer afgebouwd en ging ik weer achteruit. eigenlijk werd het alleen maar erger. na heel lang zeuren werd ik doorgestuurd naar de vermoeidheidskliniek in lelystad. na alle testen kwam de dokter met een conclusie: je hebt een b12 tekort en dat gaan we zo aanpakken. eindelijk erkenning. heerlijk voelde dat. wat een opluchting. die internist werkt met een hogere dosis ampullen dan gewoon is in nederland. inmiddels krijg ik nu bijna 3 jaar, 2 maal per week, een injectie en ik mag ermee doorgaan. wat hem betreft zelfs mijn hele leven.
dat heeft een groot verschil gemaakt. alle symptomen die ik had die daarbij hoorden verdwenen geleidelijk. we zijn er gelukkig door mijn gezeur op tijd bij geweest waardoor ik nu geen blijvende schade heb opgelopen. alleen mijn geheugen is niet meer zoals het was.
in de tussentijd ook bewuster gekeken naar het eten en zijn we de e nummers gaan uitbannen. zover dat mogelijk is. ook dat heeft veel verschil gemaakt in o.a. ons energielevel en algeheel gevoel.
maar ik was er nog niet. mijn lichaam trok te pas en te onpas de stekker eruit door me stevige migraine te geven elke keer als ik over mijn grenzen ging.
een jaar geleden ging ik op aanraden van een vriendin naar een osteopaat en ook dat bleek een goede beslissing. zij ontdekte dat mijn lever helemaal hard was. de afvalstoffen konden mijn lichaam dus niet uit en werden overal en nergens opgeslagen. vooral daar waar ze niet thuishoren. ze heeft het afgelopen jaar mijn lever en daarbij ook mijn nieren behandeld samen met mijn middenrif en alle andere delen die daarmee samen werken. mijn middenrif is weer soepel en mijn lever werkt nu weer zoals het hoort. hij pulseert weer. daarmee heb ik al heel wat meer energie gekregen en kleur op mn wangetjes.
ook gaf ze mij het advies om te stoppen met melk, zuivel en gluten. ook dat heeft geholpen. meer energie en geen last meer van winderigheid en diaree. ook minder bleek. en niet meer doorlopend verkouden. ik werd elke ochtend wakker met opgedroogd slijm achter in mijn keel. dat is allemaal verdwenen.
maar ik ben er nog niet. ik heb nog steeds niet super veel energie en donkere kringen onder mijn ogen.
vorige week zaterdag heeft die zelfde vriendin me meegenomen naar het weston price congres. dat was erg leerzaam! ik ben heel erg blij dat ik mee geweest ben.
veel aantekeningen gemaakt en besloten ermee aan de slag te gaan samen met mijn man en mijn ouders.
dus hier ben ik! open voor advies en tips en om mijn verhaal in de loop van de tijd te kunnen delen.
groetjes
jasmijn
ik zal me even voorstellen. (door de hack is mijn topic van maandag verdwenen dus het kan al wat bekend voorkomen)
ik ben jasmijn, inmiddels 30 jaar.
ik ben al jaren een migraine patiënte. mijn eerste aanval was toen ik 8 jaar oud was tijdens een schoolreisje. echt een moment om nooit te vergeten....
vanaf dat moment is het eigenlijk alleen maar slechter geworden. op mijn 15e ben ik zelfs ruim een half jaar thuis geweest. ik had elke dag hoofdpijn. ik kon gewoon niet naar school. nadenken maakt het alleen maar erger. na de zomervakantie die volgde ging het een tijd lang een stuk beter.
in die periode ook veel onderzoeken gehad waar niets uitkwam. enige conclusie was dat ik er medicijnen voor kon slikken. iets wat ik niet gedaan heb.
na die tijd kwam ik in aanraking met het boek: vechten met gerechten tegen hoofdpijn en migraine. dat heeft al een hoop veranderd. ik kreeg niet minder vaak een aanval maar de pijn veranderde. werd minder hevig. het basis principe van dat boek is het vermijden van voedsel dat sterke invloed heeft op het samentrekken en verwijden van de aderen in het hoofd. o.a. e621, cafeïne en gefermenteerd gegist voedsel.
rond mijn 19e begon een lange zoektocht en gevecht. ik werd erg moe en had ook veel andere symptomen. ze ontdekten dmv een bloedtest een b12 tekort. en toen begon het pas echt. ik had baat bij de injecties maar elke keer werd er weer afgebouwd en ging ik weer achteruit. eigenlijk werd het alleen maar erger. na heel lang zeuren werd ik doorgestuurd naar de vermoeidheidskliniek in lelystad. na alle testen kwam de dokter met een conclusie: je hebt een b12 tekort en dat gaan we zo aanpakken. eindelijk erkenning. heerlijk voelde dat. wat een opluchting. die internist werkt met een hogere dosis ampullen dan gewoon is in nederland. inmiddels krijg ik nu bijna 3 jaar, 2 maal per week, een injectie en ik mag ermee doorgaan. wat hem betreft zelfs mijn hele leven.
dat heeft een groot verschil gemaakt. alle symptomen die ik had die daarbij hoorden verdwenen geleidelijk. we zijn er gelukkig door mijn gezeur op tijd bij geweest waardoor ik nu geen blijvende schade heb opgelopen. alleen mijn geheugen is niet meer zoals het was.
in de tussentijd ook bewuster gekeken naar het eten en zijn we de e nummers gaan uitbannen. zover dat mogelijk is. ook dat heeft veel verschil gemaakt in o.a. ons energielevel en algeheel gevoel.
maar ik was er nog niet. mijn lichaam trok te pas en te onpas de stekker eruit door me stevige migraine te geven elke keer als ik over mijn grenzen ging.
een jaar geleden ging ik op aanraden van een vriendin naar een osteopaat en ook dat bleek een goede beslissing. zij ontdekte dat mijn lever helemaal hard was. de afvalstoffen konden mijn lichaam dus niet uit en werden overal en nergens opgeslagen. vooral daar waar ze niet thuishoren. ze heeft het afgelopen jaar mijn lever en daarbij ook mijn nieren behandeld samen met mijn middenrif en alle andere delen die daarmee samen werken. mijn middenrif is weer soepel en mijn lever werkt nu weer zoals het hoort. hij pulseert weer. daarmee heb ik al heel wat meer energie gekregen en kleur op mn wangetjes.
ook gaf ze mij het advies om te stoppen met melk, zuivel en gluten. ook dat heeft geholpen. meer energie en geen last meer van winderigheid en diaree. ook minder bleek. en niet meer doorlopend verkouden. ik werd elke ochtend wakker met opgedroogd slijm achter in mijn keel. dat is allemaal verdwenen.
maar ik ben er nog niet. ik heb nog steeds niet super veel energie en donkere kringen onder mijn ogen.
vorige week zaterdag heeft die zelfde vriendin me meegenomen naar het weston price congres. dat was erg leerzaam! ik ben heel erg blij dat ik mee geweest ben.
veel aantekeningen gemaakt en besloten ermee aan de slag te gaan samen met mijn man en mijn ouders.
dus hier ben ik! open voor advies en tips en om mijn verhaal in de loop van de tijd te kunnen delen.
groetjes
jasmijn
