Inleiding
Wie bekend is met mijn werk op het gebied van voeding en gezondheid weet dat ik mij grondig heb verdiept in het baanbrekende onderzoek dat de Amerikaanse tandarts en kaakchirurg Weston Price in de jaren 1930 verrichtte naar de voedingsgewoontes van nauurvolkeren over de hele wereld. Price constateerde dat deze mensen hun uitmuntende gezondheid te danken hadden aan een hoge inname van vetoplosbare vitamines (A, D, E en K) en mineralen. De vitamines waren afkomstig uit dierlijk vet en de mineralen waren afkomstig van de zee of vermalen botten. Lang voordat er een Voedingscentrum kwam dat het tegendeel ging beweren, constateerde Weston Price dus dat de basis voor de gezondheid van deze mensen verzadigd vet en zout was!
Wie naar mijn lezingen in de loop der jaren is geweest, weet dat ik vaak de vraag heb gesteld waar dat verzadigde vet nu zo verzadigd aan is. Het antwoord hierop is: dicht op elkaar gepakte waterstofmoleculen, waardoor de hydratatie op celniveau optimaal is. Verder heb ik meermaals vermeld in het verleden dat ketonen (afbraakproducten van vetvertering) maar liefst 26% effectiever zijn als brandstof voor de cellen dan glucose. Ook sta ik bekend om mijn visie dat vloeibare of semi-vloeibare voedingsmiddelen (rauwmelkse zuivel, soepen en stoofschotels) al eeuwenlang onderdeel uitmaken van traditionele voeding in alle culturen wereldwijd.
Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat ik al jarenlang belangstelling heb voor water. Helaas ben ik in de loop van de tijd afgehaakt met mijn onderzoek naar water. Vanuit de Weston Price-visie dat voedingszuren als aminozuren en vetzuren (eiwitten en vetten) bouwstoffen zijn voor het menselijk lichaam en basen enkel dienen om het lichaam te reinigen en te zuiveren, kon ik mij niet vinden in de theorieën achter basisch water (water met een pH hoger dan 7), een theorie die vaak gecombineerd wordt met basische, vaak rauwe, plantaardige voeding. Deze extremistische substroming van het veganisme en vegetarisme staat haaks op de bevindingen van Weston Price, die ontdekte dat juist ‘verzurende’ dierlijke voeding door natuurvolkeren werd beschouwd als het allerhoogste goed – geen vegetariër of veganist te bekennen onder deze volkeren.
Nooit had ik durven dromen dat mijn kennis over het werk van Weston Price mij jaren later zou brengen op het pad van… basisch water. Nu bedenk ik me hoe jammer het is dat Price wel de moeite heeft genomen om de voeding van deze mensen te onderzoeken, maar niet hun water. Ik ben er inmiddels van overtuigd geraakt dat een belangrijk onderdeel van de gezondheid van deze mensen niet alleen zat in wat ze aten, maar ook in wat ze dronken. Gelukkig zijn er nog andere vooroorlogse onderzoekers geweest die deze koppeling wel hebben weten te leggen. Zo was er een Russische groep onderzoekers die stuitte op zeer oude maar uiterst vitale bewoners van Kaukasische berggebieden in Georgië. Deze onderzoekers hebben wel gekeken naar het bergwater van deze mensen, evenals onderzoekers die het water van de Hunza’s, bergbewoners in Noord-Pakistan, hebben bestudeerd. Dat er iets bijzonders aan de hand moet zijn met bergwater wist ik weer dankzij… Weston Price, die beschreef dat Zwitserse bergbewoners zuivel en vlees consumeerden van koeien die zich in het lenteseizoen tegoed deden aan gras dat dicht bij de terugtrekkende sneeuwgrens groeide.
Wat maakt dat bergwater toch zo speciaal? In het Engels wordt het ook wel ‘glacial milk’ genoemd, omdat de mineralen die het water op zijn weg naar beneden met zich meeneemt het water vertroebelen. De term ‘glacial’ verwijst naar kou. Wat is precies de gezondmakende werking van kou en smeltwater? Om die vraag te beantwoorden, moeten we gaan kijken naar de structuur van water en de uitwerking van temperatuur, mineralen en eventuele andere factoren op deze structuur.
Als een vis in het water
Viktor Schauberger, alweer een vooroorlogse onderzoeker, was de zoon van een Oostenrijkse boswachter. Als kind observeerde hij graag water in beekjes in het bos. Gefascineerd zag Schauberger hoe forellen schijnbaar moeiteloos tegen sterke stromingen en tegen de zwaartekracht in zwommen. Hij ontwikkelde de theorie dat het wel eens te maken zou kunnen hebben met de temperatuur van het water. Om dit te testen, deed hij een experiment waarin hij een forel in een gecontroleerde omgeving tegen de stroom in liet zwemmen. Door telkens de temperatuur met één graad te verhogen kwam Schauberger tot de conclusie dat water op zijn krachtigst is bij een temperatuur van 4 graden celcius en dat water boven de 9 graden celcius gaandeweg zijn kracht verliest. Dit was te zien aan natuurlijke koolzuurvorming in het water (boven de 9 graden was de vis niet meer in staat om tegen de stroom in te zwemmen). Directe blootstelling aan zonlicht wordt in het bos voorkomen door bomen- en plantengroei, die, gevoed door hetzelfde water, met hun bladerdak het zonlicht dempen en zorgen voor een koele temperatuur in het bos.
De natuurlijke waterbronnen bovenop de bergen van de hierboven beschreven bergvolkeren kwamen spontaan uit de grond bij een temperatuur van opnieuw 4 graden celcius. De gangbare theorie is dat een waterbron bovenaan een berg ontstaat door opwaartse druk, maar hoe verklaart men dat deze constante temperatuur kouder is dan de bodem? En hoe verklaart men dat het water niet uit de grond spuit als een hete geyser, wat je wel zou mogen verwachten als gevolg van de frictie die ontstaat onder hoge druk? Kan water behalve omlaag ook omhoog stromen? Zou dit verklaren waarom de forellen die Schauberger observeerde in staat waren om zich omhoog te laten zuigen door een naar binnen trekkende werking van het water, die bovendien temperatuurafhankelijk is? Schauberger had verstrekkende theorieën over water en ik raad iedereen aan om zich hier verder in te verdiepen, maar voor dit artikel moet ik het hier helaas bij laten.
Alle bouwstenen van het leven zijn vluchtige stoffen en begeven zich in onze atmosfeer in gasvorm. In het Nederlands krijgen deze levensscheppende gassen het achtervoegsel –stof (denk hierbij aan waterstof, zuurstof, koolstof en stikstof.) Het bijzondere aan water is dat het drie vormen aan kan nemen: een vloeibare vorm, een vaste vorm (bijvoorbeeld ijs, sneeuw, hagel) en een gasvorm. Wat waterstofmoleculen vloeibaar maakt is de binding tussen yin en yang: waterstof en zuurstof, door middel van twee waterstofmoleculen (H2) en 1 (H2O) of 2 (H2O2) zuurstofmoleculen. De wederzijdse afhankelijkheid van waterstof en zuurstof gebeurt door middel van onderlinge uitwisseling van elektronen en de stabiliteit van het watermolecuul wordt geleverd door waterstofverbindingen.
De structuur van water is echter even vloeibaar als water zelf en verandert voortdurend onder invloed van temperatuursomstandigheden, opgeloste mineralen (ionen/elektrolyten) en zelfs de intentie van personen of door muziek. Water is een mysterieus goedje, er is zoveel wat we nog niet weten over de vloeistof die zeker 70% van het aardoppervlak bedekt en zeker 70% van ons lichaam uitmaakt. Wat we wel weten is dat vloeibaar water bij 4 graden zijn hoogste dichtheid bereikt. Dichtheid aan wat? Aan waterstofmoleculen. Maar het ene waterstofmolecuul is het andere niet. Water organiseert zich voortdurend in wisselende structuren, waarvan een vijfhoekig (pentagonaal) en zeshoekig (hexagonaal) molecuul de meest stabiele vormen zijn. Hoe koeler het water, hoe meer hexagonale moleculen het bevat. Deze zeshoekige moleculen zijn kleiner van structuur en zijn daardoor dicht op elkaar gepakt, een proces dat microclustering wordt genoend. Weet je nog wat ik zei over verzadigd vet? Verzadigd vet is verzadigd aan dicht op elkaar gepakte waterstofmoleculen. Wanneer wij dorst hebben, verlangen we niet naar water maar naar waterstof. Hoe hoger de waterstofdichtheid in water, hoe beter de hydratatie op celniveau, temeer omdat de kleinere hexagonale waterstofmoleculen gemakkelijker de celwand doordringen dan de grotere pentagonale moleculen.
Binnenin de cel wordt ATP geproduceerd, dit is onze energiebron. Zuurstof zorgt voor het verbrandingsproces, maar wat heeft zuurstof nodig als brandstof? Waterstof. Het is de basis van alle leven op aarde en is niet voor niets het eerste element in het periodieke sytsteem. Weet je nog dat ik schreef dat ketonen een superieure energiebron zijn, vele malen beter dan glucose? De reden is dat ze boordevol microgeclusterde waterstofmoleculen zitten en deze afgeven aan de cel via de celwand, die voor een groot deel uit doorlaatbare vetzuren bestaat. De manier waarop de natuur water voorziet van microgeclusterde waterstofmoleculen is kou. We weten dat water tussen de -30 en -40 graden 100% hexagonaal van structuur wordt. Als gouden regel kun je voor je eigen drinkwater daardoor aanhouden: hoe kouder, hoe beter. Vandaar dat 4 graden voor water in vloeibare vorm de optimale temperatuur is. Wordt het nu duidelijk waarom aan smeltwater zoveel gezondheidswaarde wordt toegekend? Denk ook aan de zeshoekige structuur van sneeuwvlokken, waarbij de microgeclusterde waterstofmoleculen zich organiseren tot één groot hexagram. Nu wordt ook duidelijk waarom de koeien die Weston Price zag grazen in Zwitserland specifiek de smeltende sneeuwgrens opzochten.
Terug naar de bron
Niet iedereen heeft het geluk om dagelijks gezond natuurlijk bergwater te kunnen drinken. Bestaat er een technologie die ons kan helpen om kraanwater om te zetten in overwegend hexagonaal water? Ja, die is er gelukkig. Deze techniek wordt ionisatie genoemd. Ionisatie kan op twee manieren machinaal worden bewerkstelligd: door middel van toevoeging aan water van een krachtige elektrische lading of door middel van een krachtige magnetische lading. Voor huis-, tuin- en keukengebruik zijn er bij mijn weten geen magnetische ionisators bekend, maar elektrische ionisators zijn wel te koop. De bekendste en verreweg de beste is het Kangen-apparaat. Het Japanse woord ‘kangen’ betekent: terug naar de bron. Bovendien heeft Kangenwater als enige ionisatiesysteem een medische status in Japan. Jawel, dit water heeft medische toepassingen en talloze wetenschappelijke studies tonen aan dat het heilzaam uitwerkt voor de meest uiteenlopende klachten!
Om goed uit te leggen waarom dit zo is, moeten we even ingaan op wat pH nu werkelijk is. De afkorting pH staat voor potential of hydrogen. Met een pH-meter kan het zogeheten waterstofpotentieel worden gemeten. Een waarde van 7 geldt als neutraal, het waterstofpotentieel vermindert onder de 7 en vermeerdert boven de 7. Kangen-water kent 3 basische drinkwaterstanden: water met een pH van 8,5, water met een pH van 9 en water met een pH van 9,5. Dat zijn drie varianten waarbij het potentieel van het water om waterstof in zich op te nemen in kleine stappen toeneemt. Water met een basisch karakter heeft nu eermaal een hoger potentieel om waterstof in zich op te nemen. Hoewel de natuur waterbronnen kent die licht zurig (pH 6) zijn, ontzuurt het Kangen-systeem kraanwater middels een elektrische lading die de positieve en negatieve ionen in het water uit elkaar trekt, waardoor de negatieve ionen worden afgevoerd en de positief geladen waterstofionen achterblijven en er basisch water ontstaat. Het water herstructureert zich daarna en vormt overwegend hexagonale waterstofmoleculen die microgeclusterd zijn. Ongekoeld houdt dit effect ongeveer 48 uur aan, maar gekoeld (liefst op 4 graden celsius) kan dit effect vertraagd worden. Het is ook een goed idee om Kangen-water in te vriezen en later te ontdooien!
Let wel, dit is geen bergwater (of gletsjerwater, zoals sommigen beweren) omdat de natuur nooit 100% te kopiëren valt en omdat dit een lineair en machinaal proces is. De gezondheidsvoordelen van dit water zijn echter ronduit verbluffend, je lichaam herkent dit! Dit komt niet alleen omdat waterstof een superieure brandstof is, maar ook omdat het dé antioxidant van Moeder Natuur is. Hexagonaal water zet de cellen aan tot een hogere ATP-productie en daarmee zet Kangen-water het lichaam aan tot zelfgenezing. Daarnaast zit dit antioxidantrijke water boordevol elektronen die het kan doneren aan vrije zuurstofradicalen in je lichaam om deze te neutraliseren en zo gezondheid en langlevendheid te bevorderen.
Zijn er ook nadelen verbonden aan Kangen-water? Het menselijk lichaam is ook een soort ‘ionisator’, in de zin van dat het zure afvalstoffen afscheidt (urine, ontlasting, zweet, traanvocht). Hoe krachtiger het Kangen-water, hoe krachtiger de energieproductie van het lichaam en hoe heftiger het ontgiftingsproces (vooral omdat het water doordringt op celniveau). Zoals ik in het verleden al vaker heb geconstateerd heeft niet iedereen een optimale nier- en leverfunctie, waardoor gif- en afvalstoffen niet effectief genoeg via de urine of ontlasting kunnen worden afgevoerd. Wie geen pH van 9,5 kan verdragen, doet er daarom verstandiger aan om te beginnen met een pH van 8,5 en daarna voorzichtig op te klimmen naar 9 en 9,5.
Een ander nadeel van het basische karakter van dit water is dat het de maagzuurproductie kan verminderen. Er zijn verschillende manieren om dit op te lossen: je kunt een eetlepel appelazijn toevoegen aan Kangen-water en een half uur voor de maaltijd drinken of je kunt natriumbicarbonaat (zuiveringszout) toevoegen (de familie van bicarbonaten is weliswaar basisch, maar bevordert juist de maagzuurproductie, omdat bicarbonaten zuren bufferen, waardoor de pH onveranderd blijft). Een goede manier om standaard het volle spectrum aan bicarbonaten binnen te krijgen is een beetje Keltisch zeezout (of een ander vol-spectrum zout) toevoegen aan je Kangen-water. Toevoeging van vitamine C of magnesium is ook een goed idee. Water is en blijft een informatiedrager, dus denk goed na over welke informatie je toevoegt aan water!
Wie mij volgt, weet hoe ik denk over de zuur-basentheorie: simpelweg basisch water drinken of basisch (plantaardig) voedsel eten is veel te kort door de bocht. Om die reden heb ik basisch water jarenlang resoluut afgewezen. Totdat ik me ging verdiepen in de structuur van water. Na al die jaren heb ik toch nog iets bijgeleerd! En deze ontdekking is bijna net zo spannend als destijds toen ik het boek van Weston Price voor het eerst las. Dit is echter een logisch verhaal: het water is basisch omdat het door middel van elektrolyse basisch wordt gemaakt. Hoewel er wat nadelen aan verbonden zijn, wegen de voordelen duidelijk op tegen de nadelen. Hoed je voor namaak, er is een reden waarom Kangen-water dé standaard is op het gebied van ionisatie van water. Goedkoop is duurkoop!
Voor vragen en informatie ben ik te bereiken via mikedonkers10(at)gmail(punt)com.
Mike
Wie bekend is met mijn werk op het gebied van voeding en gezondheid weet dat ik mij grondig heb verdiept in het baanbrekende onderzoek dat de Amerikaanse tandarts en kaakchirurg Weston Price in de jaren 1930 verrichtte naar de voedingsgewoontes van nauurvolkeren over de hele wereld. Price constateerde dat deze mensen hun uitmuntende gezondheid te danken hadden aan een hoge inname van vetoplosbare vitamines (A, D, E en K) en mineralen. De vitamines waren afkomstig uit dierlijk vet en de mineralen waren afkomstig van de zee of vermalen botten. Lang voordat er een Voedingscentrum kwam dat het tegendeel ging beweren, constateerde Weston Price dus dat de basis voor de gezondheid van deze mensen verzadigd vet en zout was!
Wie naar mijn lezingen in de loop der jaren is geweest, weet dat ik vaak de vraag heb gesteld waar dat verzadigde vet nu zo verzadigd aan is. Het antwoord hierop is: dicht op elkaar gepakte waterstofmoleculen, waardoor de hydratatie op celniveau optimaal is. Verder heb ik meermaals vermeld in het verleden dat ketonen (afbraakproducten van vetvertering) maar liefst 26% effectiever zijn als brandstof voor de cellen dan glucose. Ook sta ik bekend om mijn visie dat vloeibare of semi-vloeibare voedingsmiddelen (rauwmelkse zuivel, soepen en stoofschotels) al eeuwenlang onderdeel uitmaken van traditionele voeding in alle culturen wereldwijd.
Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat ik al jarenlang belangstelling heb voor water. Helaas ben ik in de loop van de tijd afgehaakt met mijn onderzoek naar water. Vanuit de Weston Price-visie dat voedingszuren als aminozuren en vetzuren (eiwitten en vetten) bouwstoffen zijn voor het menselijk lichaam en basen enkel dienen om het lichaam te reinigen en te zuiveren, kon ik mij niet vinden in de theorieën achter basisch water (water met een pH hoger dan 7), een theorie die vaak gecombineerd wordt met basische, vaak rauwe, plantaardige voeding. Deze extremistische substroming van het veganisme en vegetarisme staat haaks op de bevindingen van Weston Price, die ontdekte dat juist ‘verzurende’ dierlijke voeding door natuurvolkeren werd beschouwd als het allerhoogste goed – geen vegetariër of veganist te bekennen onder deze volkeren.
Nooit had ik durven dromen dat mijn kennis over het werk van Weston Price mij jaren later zou brengen op het pad van… basisch water. Nu bedenk ik me hoe jammer het is dat Price wel de moeite heeft genomen om de voeding van deze mensen te onderzoeken, maar niet hun water. Ik ben er inmiddels van overtuigd geraakt dat een belangrijk onderdeel van de gezondheid van deze mensen niet alleen zat in wat ze aten, maar ook in wat ze dronken. Gelukkig zijn er nog andere vooroorlogse onderzoekers geweest die deze koppeling wel hebben weten te leggen. Zo was er een Russische groep onderzoekers die stuitte op zeer oude maar uiterst vitale bewoners van Kaukasische berggebieden in Georgië. Deze onderzoekers hebben wel gekeken naar het bergwater van deze mensen, evenals onderzoekers die het water van de Hunza’s, bergbewoners in Noord-Pakistan, hebben bestudeerd. Dat er iets bijzonders aan de hand moet zijn met bergwater wist ik weer dankzij… Weston Price, die beschreef dat Zwitserse bergbewoners zuivel en vlees consumeerden van koeien die zich in het lenteseizoen tegoed deden aan gras dat dicht bij de terugtrekkende sneeuwgrens groeide.
Wat maakt dat bergwater toch zo speciaal? In het Engels wordt het ook wel ‘glacial milk’ genoemd, omdat de mineralen die het water op zijn weg naar beneden met zich meeneemt het water vertroebelen. De term ‘glacial’ verwijst naar kou. Wat is precies de gezondmakende werking van kou en smeltwater? Om die vraag te beantwoorden, moeten we gaan kijken naar de structuur van water en de uitwerking van temperatuur, mineralen en eventuele andere factoren op deze structuur.
Als een vis in het water
Viktor Schauberger, alweer een vooroorlogse onderzoeker, was de zoon van een Oostenrijkse boswachter. Als kind observeerde hij graag water in beekjes in het bos. Gefascineerd zag Schauberger hoe forellen schijnbaar moeiteloos tegen sterke stromingen en tegen de zwaartekracht in zwommen. Hij ontwikkelde de theorie dat het wel eens te maken zou kunnen hebben met de temperatuur van het water. Om dit te testen, deed hij een experiment waarin hij een forel in een gecontroleerde omgeving tegen de stroom in liet zwemmen. Door telkens de temperatuur met één graad te verhogen kwam Schauberger tot de conclusie dat water op zijn krachtigst is bij een temperatuur van 4 graden celcius en dat water boven de 9 graden celcius gaandeweg zijn kracht verliest. Dit was te zien aan natuurlijke koolzuurvorming in het water (boven de 9 graden was de vis niet meer in staat om tegen de stroom in te zwemmen). Directe blootstelling aan zonlicht wordt in het bos voorkomen door bomen- en plantengroei, die, gevoed door hetzelfde water, met hun bladerdak het zonlicht dempen en zorgen voor een koele temperatuur in het bos.
De natuurlijke waterbronnen bovenop de bergen van de hierboven beschreven bergvolkeren kwamen spontaan uit de grond bij een temperatuur van opnieuw 4 graden celcius. De gangbare theorie is dat een waterbron bovenaan een berg ontstaat door opwaartse druk, maar hoe verklaart men dat deze constante temperatuur kouder is dan de bodem? En hoe verklaart men dat het water niet uit de grond spuit als een hete geyser, wat je wel zou mogen verwachten als gevolg van de frictie die ontstaat onder hoge druk? Kan water behalve omlaag ook omhoog stromen? Zou dit verklaren waarom de forellen die Schauberger observeerde in staat waren om zich omhoog te laten zuigen door een naar binnen trekkende werking van het water, die bovendien temperatuurafhankelijk is? Schauberger had verstrekkende theorieën over water en ik raad iedereen aan om zich hier verder in te verdiepen, maar voor dit artikel moet ik het hier helaas bij laten.
Alle bouwstenen van het leven zijn vluchtige stoffen en begeven zich in onze atmosfeer in gasvorm. In het Nederlands krijgen deze levensscheppende gassen het achtervoegsel –stof (denk hierbij aan waterstof, zuurstof, koolstof en stikstof.) Het bijzondere aan water is dat het drie vormen aan kan nemen: een vloeibare vorm, een vaste vorm (bijvoorbeeld ijs, sneeuw, hagel) en een gasvorm. Wat waterstofmoleculen vloeibaar maakt is de binding tussen yin en yang: waterstof en zuurstof, door middel van twee waterstofmoleculen (H2) en 1 (H2O) of 2 (H2O2) zuurstofmoleculen. De wederzijdse afhankelijkheid van waterstof en zuurstof gebeurt door middel van onderlinge uitwisseling van elektronen en de stabiliteit van het watermolecuul wordt geleverd door waterstofverbindingen.
De structuur van water is echter even vloeibaar als water zelf en verandert voortdurend onder invloed van temperatuursomstandigheden, opgeloste mineralen (ionen/elektrolyten) en zelfs de intentie van personen of door muziek. Water is een mysterieus goedje, er is zoveel wat we nog niet weten over de vloeistof die zeker 70% van het aardoppervlak bedekt en zeker 70% van ons lichaam uitmaakt. Wat we wel weten is dat vloeibaar water bij 4 graden zijn hoogste dichtheid bereikt. Dichtheid aan wat? Aan waterstofmoleculen. Maar het ene waterstofmolecuul is het andere niet. Water organiseert zich voortdurend in wisselende structuren, waarvan een vijfhoekig (pentagonaal) en zeshoekig (hexagonaal) molecuul de meest stabiele vormen zijn. Hoe koeler het water, hoe meer hexagonale moleculen het bevat. Deze zeshoekige moleculen zijn kleiner van structuur en zijn daardoor dicht op elkaar gepakt, een proces dat microclustering wordt genoend. Weet je nog wat ik zei over verzadigd vet? Verzadigd vet is verzadigd aan dicht op elkaar gepakte waterstofmoleculen. Wanneer wij dorst hebben, verlangen we niet naar water maar naar waterstof. Hoe hoger de waterstofdichtheid in water, hoe beter de hydratatie op celniveau, temeer omdat de kleinere hexagonale waterstofmoleculen gemakkelijker de celwand doordringen dan de grotere pentagonale moleculen.
Binnenin de cel wordt ATP geproduceerd, dit is onze energiebron. Zuurstof zorgt voor het verbrandingsproces, maar wat heeft zuurstof nodig als brandstof? Waterstof. Het is de basis van alle leven op aarde en is niet voor niets het eerste element in het periodieke sytsteem. Weet je nog dat ik schreef dat ketonen een superieure energiebron zijn, vele malen beter dan glucose? De reden is dat ze boordevol microgeclusterde waterstofmoleculen zitten en deze afgeven aan de cel via de celwand, die voor een groot deel uit doorlaatbare vetzuren bestaat. De manier waarop de natuur water voorziet van microgeclusterde waterstofmoleculen is kou. We weten dat water tussen de -30 en -40 graden 100% hexagonaal van structuur wordt. Als gouden regel kun je voor je eigen drinkwater daardoor aanhouden: hoe kouder, hoe beter. Vandaar dat 4 graden voor water in vloeibare vorm de optimale temperatuur is. Wordt het nu duidelijk waarom aan smeltwater zoveel gezondheidswaarde wordt toegekend? Denk ook aan de zeshoekige structuur van sneeuwvlokken, waarbij de microgeclusterde waterstofmoleculen zich organiseren tot één groot hexagram. Nu wordt ook duidelijk waarom de koeien die Weston Price zag grazen in Zwitserland specifiek de smeltende sneeuwgrens opzochten.
Terug naar de bron
Niet iedereen heeft het geluk om dagelijks gezond natuurlijk bergwater te kunnen drinken. Bestaat er een technologie die ons kan helpen om kraanwater om te zetten in overwegend hexagonaal water? Ja, die is er gelukkig. Deze techniek wordt ionisatie genoemd. Ionisatie kan op twee manieren machinaal worden bewerkstelligd: door middel van toevoeging aan water van een krachtige elektrische lading of door middel van een krachtige magnetische lading. Voor huis-, tuin- en keukengebruik zijn er bij mijn weten geen magnetische ionisators bekend, maar elektrische ionisators zijn wel te koop. De bekendste en verreweg de beste is het Kangen-apparaat. Het Japanse woord ‘kangen’ betekent: terug naar de bron. Bovendien heeft Kangenwater als enige ionisatiesysteem een medische status in Japan. Jawel, dit water heeft medische toepassingen en talloze wetenschappelijke studies tonen aan dat het heilzaam uitwerkt voor de meest uiteenlopende klachten!
Om goed uit te leggen waarom dit zo is, moeten we even ingaan op wat pH nu werkelijk is. De afkorting pH staat voor potential of hydrogen. Met een pH-meter kan het zogeheten waterstofpotentieel worden gemeten. Een waarde van 7 geldt als neutraal, het waterstofpotentieel vermindert onder de 7 en vermeerdert boven de 7. Kangen-water kent 3 basische drinkwaterstanden: water met een pH van 8,5, water met een pH van 9 en water met een pH van 9,5. Dat zijn drie varianten waarbij het potentieel van het water om waterstof in zich op te nemen in kleine stappen toeneemt. Water met een basisch karakter heeft nu eermaal een hoger potentieel om waterstof in zich op te nemen. Hoewel de natuur waterbronnen kent die licht zurig (pH 6) zijn, ontzuurt het Kangen-systeem kraanwater middels een elektrische lading die de positieve en negatieve ionen in het water uit elkaar trekt, waardoor de negatieve ionen worden afgevoerd en de positief geladen waterstofionen achterblijven en er basisch water ontstaat. Het water herstructureert zich daarna en vormt overwegend hexagonale waterstofmoleculen die microgeclusterd zijn. Ongekoeld houdt dit effect ongeveer 48 uur aan, maar gekoeld (liefst op 4 graden celsius) kan dit effect vertraagd worden. Het is ook een goed idee om Kangen-water in te vriezen en later te ontdooien!
Let wel, dit is geen bergwater (of gletsjerwater, zoals sommigen beweren) omdat de natuur nooit 100% te kopiëren valt en omdat dit een lineair en machinaal proces is. De gezondheidsvoordelen van dit water zijn echter ronduit verbluffend, je lichaam herkent dit! Dit komt niet alleen omdat waterstof een superieure brandstof is, maar ook omdat het dé antioxidant van Moeder Natuur is. Hexagonaal water zet de cellen aan tot een hogere ATP-productie en daarmee zet Kangen-water het lichaam aan tot zelfgenezing. Daarnaast zit dit antioxidantrijke water boordevol elektronen die het kan doneren aan vrije zuurstofradicalen in je lichaam om deze te neutraliseren en zo gezondheid en langlevendheid te bevorderen.
Zijn er ook nadelen verbonden aan Kangen-water? Het menselijk lichaam is ook een soort ‘ionisator’, in de zin van dat het zure afvalstoffen afscheidt (urine, ontlasting, zweet, traanvocht). Hoe krachtiger het Kangen-water, hoe krachtiger de energieproductie van het lichaam en hoe heftiger het ontgiftingsproces (vooral omdat het water doordringt op celniveau). Zoals ik in het verleden al vaker heb geconstateerd heeft niet iedereen een optimale nier- en leverfunctie, waardoor gif- en afvalstoffen niet effectief genoeg via de urine of ontlasting kunnen worden afgevoerd. Wie geen pH van 9,5 kan verdragen, doet er daarom verstandiger aan om te beginnen met een pH van 8,5 en daarna voorzichtig op te klimmen naar 9 en 9,5.
Een ander nadeel van het basische karakter van dit water is dat het de maagzuurproductie kan verminderen. Er zijn verschillende manieren om dit op te lossen: je kunt een eetlepel appelazijn toevoegen aan Kangen-water en een half uur voor de maaltijd drinken of je kunt natriumbicarbonaat (zuiveringszout) toevoegen (de familie van bicarbonaten is weliswaar basisch, maar bevordert juist de maagzuurproductie, omdat bicarbonaten zuren bufferen, waardoor de pH onveranderd blijft). Een goede manier om standaard het volle spectrum aan bicarbonaten binnen te krijgen is een beetje Keltisch zeezout (of een ander vol-spectrum zout) toevoegen aan je Kangen-water. Toevoeging van vitamine C of magnesium is ook een goed idee. Water is en blijft een informatiedrager, dus denk goed na over welke informatie je toevoegt aan water!
Wie mij volgt, weet hoe ik denk over de zuur-basentheorie: simpelweg basisch water drinken of basisch (plantaardig) voedsel eten is veel te kort door de bocht. Om die reden heb ik basisch water jarenlang resoluut afgewezen. Totdat ik me ging verdiepen in de structuur van water. Na al die jaren heb ik toch nog iets bijgeleerd! En deze ontdekking is bijna net zo spannend als destijds toen ik het boek van Weston Price voor het eerst las. Dit is echter een logisch verhaal: het water is basisch omdat het door middel van elektrolyse basisch wordt gemaakt. Hoewel er wat nadelen aan verbonden zijn, wegen de voordelen duidelijk op tegen de nadelen. Hoed je voor namaak, er is een reden waarom Kangen-water dé standaard is op het gebied van ionisatie van water. Goedkoop is duurkoop!
Voor vragen en informatie ben ik te bereiken via mikedonkers10(at)gmail(punt)com.
Mike
