Forumlid vrysuyver speelt mij af en toe wat interessante artikelen door via Facebook. Zo ook dit artikel, waarin uitgelegd wordt waarom vlees NIET in je darmen rot, maar juist plantaardig voedsel:
http://www.gnolls.org/1444/does-meat-rot-in-your-colon-no-what-does-beans-grains-and-vegetables/
Enkele interessante passages uit dit briljante artikel met mijn commentaar:
We crush food in the mouth, where amylase (an enzyme) breaks down some of the starches. In the stomach, pepsin (another enzyme) breaks down proteins, and strong hydrochloric acid (pH 1.5-3, average of 2…this is why it stings when you vomit) further dissolves everything. The resulting acidic slurry is called ‘chyme’—and right away we can see that the “meat rots in your stomach” theory is baloney. Nothing ‘rots’ in a vat of pH 2 hydrochloric acid and pepsin.
It turns out that pepsin, trypsin, chymotrypsin, and our other proteases do a fine job of breaking down meat protein, and bile salts and lipase do a fine job of breaking down animal fat. In other words, meat is digested by enzymes produced by our own bodies. The primary reason we need our gut bacteria is to digest the sugars, starches, and fiber—found in grains, beans, and vegetables—that our digestive enzymes can’t break down.
Laatst sprak ik in Noord-Holland (dankzij Poekie!) en zei toen dat kauwen overschat wordt. Vaak krijg ik te horen dat mijn nadruk op voedsel dat zo vloeibaar mogelijk is (rauwe melk, kefir, smoothies, soepen, bottenbouillons, stoofpotten, etc.) voorbij gaat aan een cruciale eerste stap in onze spijsvertering, nl. kauwen en de enzymen die hierbij worden geproduceerd. Zoals je kunt lezen bevat ons speeksel uitsluitend amylase, een enzym dat koolhydraten verteert. Koolhydraten zijn het domein van plantaardig voedsel. Ons gebit en ons speeksel zijn dus specifiek ontworpen voor de consumptie van plantaardig voedsel. Vegetariers en veganisten grijpen dit feit veelvuldig aan om aan te tonen dat we toch vooral planteneters zijn en geen vleeseters.
Inderdaad heeft ons gebit geen scherpe tanden om vlees van een prooi af te scheuren of te snijden, in ieder geval niet zoals een roofdier deze heeft. Het vegetarische argument lijkt dus te kloppen. Totdat je beseft dat de mens evolutonair nooit echt heeft geinvesteerd in spijsvertering, maar in intelligentie. Om deze reden hebben we een grote hersencapaciteit en een relatief kleine, enkele maag, een maag die erg slecht is in het verteren van plantenvezels, maar daarover later meer. Deze intelligentie hebben we te danken aan de consumptie van veel dierlijke eiwitten en vetten. Hierdoor konden we bedenken wat we van nature niet hebben, nl. wapens en gereedschap. We hadden dus helemaal geen scherpe tanden nodig, want we hadden scherpe stenen werktuigen waarmee we vlees van een prooi konden snijden.
Net als een roofdier schrokten we simpelweg vlees naar binnen en lieten het in een badje met zoutzuur (maagzuur) plonzen, waarna de enzymen in het vlees, gekoppeld aan onze eigen enzymen het vlees razendsnel verteerden (maar ook daarover later meer). Kauwen niet nodig! Om het verteringsproces een handje te helpen bedachten we fermentatietechnieken, bij vlees ook wel 'rijpen' of 'besterven' genoemd. Later leerden we koken. Door zowel plantaardig als dierlijk voedsel langdurig te koken en hier soepen en stoofschotels van te maken is kauwen eveneens min of meer overbodig, omdat alles botermals binnen komt, en elke cultuur overal ter wereld heeft dan ook een lange traditie van soepen en stoofpotten. Nu weet je waarom.
Moderne kooktechnieken die uitgaan van vlees zo kort mogelijk aanbraden, waardoor de buitenkant dichtschroeit en de binnenkant zo rauw mogelijk blijft, hebben m.i. geen basis in ons evolutionaire verleden. Om maar te zwijgen over groente die 'knapperig' (lees: onverteerbaar) moet blijven. Ook wordt in een soep of stoofpot niets 'kapotgekookt', waardoor je 'niets overhoudt'. Wat er gebeurt is dat we met heet water de voedingsstoffen onttrekken aan de ingredienten, waardoor deze zich concentreren in de soep of saus, precies dezelfde reden waarom we al eeuwenlang thee drinken. En zijn niet bepaalde soepen en theeen al vele eeuwen lang bijzonder helend? Dankzij moeders kippensoep kwam je als kind toen je ziek was er snel weer bovenop. Niemand minder dan Hippocrates schreef een helende soep voor. Hij was ook een voorstander van kuren met rauwe melk. Beide zijn vloeibare voedingsmiddelen, kauwen niet nodig! Hippocrates was dan ook een dietist en heelde mensen met (vloeibaar) voedsel, vandaar dat een arts vandaag de dag nog steeds een 'recept' uitschrijft, alleen nu is dit helaas geen helende voedselcombinatie meer maar synthetisch gif.
Kauwen is dus uitsluitend nodig als 1 van vele stappen voor de vertering van plantaardig voedsel en de gedachte dat we tig keer op ons voedsel moeten kauwen voordat we het doorslikken geldt uitsluitend voor plantaardig voedsel. Maagzuur, met een pH van 2 of lager, is specifiek ontworpen voor de vertering van dierlijke eiwitten. Voor de vertering van dierlijke vetten zijn galzuren en galzouten ontwikkeld. Je voelt hem al aankomen: wie dierlijke vetten en eiwitten niet goed kan verteren, produceert dus te weinig maagzuur en/of gal. Dit zijn de zogeheten https://www.fatsforum.nl/topic/verplichte-vegetarier]'verplichte vegetariers'[/url], mensen die vlees, vis en zuivel zo slecht kunnen verteren dat ze noodgedwongen wel op planten moeten terugvallen voor hun voedselvoorziening. En hoe langer je zo eet, hoe slechter je spijsvertering wordt, want de mens is hoofzakelijk een vleeseter (maar ook daarover later meer).
Now what is that called, again, when food is being ‘digested’ by bacteria…?
rot ˈrät (verb) — to undergo decomposition from the action of bacteria or fungi
In other words, meat doesn’t rot in your colon. GRAINS, BEANS, and VEGETABLES rot in your colon. And that is a fact.
But wait! There’s another punchline! Whenever we eat grains, beans, and vegetables, we’re not digesting and absorbing much of the plant matter…we’re actually absorbing bacterial waste products. Rephrased less diplomatically:
You’re not eating plants: you’re eating BACTERIA POOP.
Plantenvezels worden voorverteerd doordat we ze d.m.v. kauwen vermalen en speeksel produceren met het enzym amylase. Dit is echter geen compleet verteringsproces en de vezels lossen evenmin op in ons maagzuur. Voor de verdere vertering van plantenvezels zijn bacterien nodig die zich bevinden in onze dikke darm en in onze blindedarm. Wij mensen beschikken echter niet over een zeer grote dikke darm, noch hebben we een grote blindedarm, zoals plantenetende dieren die wel hebben, laat staan dat we meerdere magen hebben en ons voedsel herkauwen, dus echt goed in het verteren van plantenvezels zijn we nooit geworden. Waar we wel erg goed in zijn geworden, is het verteren van vlees, maar nogmaals: dit heeft niet zoveel te maken met ons gebit als wel met ons maagzuur en onze galvloeistoffen.
Planteneters als bijv. koeien en paarden zijn nogal winderig. De reden hiervoor is simpel: door bacteriele fermentatie van plantenvezels ontstaat er gas. Deze gasvorming kennen wij ook. En wat zijn de voedingsstoffen die ons doen boeren en winden en ons een 'opgeblazen gevoel' geven? Juist ja, onverteerbare plantenvezels! Het is niet vlees dat in onze darmen ligt te rotten, maar planten! Nogmaals: mocht jij zo iemand zijn bij wie juist de consumptie van dierlijk voedsel leidt tot rotting en gasvorming, dan beschik je over onvoldoende maagzuur en gal en heb je dus een verzwakte spijsvertering. Je kunt dan ervoor kiezen om dierlijke producten te mijden, maar daar wordt je spijsvertering niet sterker van. Of je kiest ervoor om deze juist sterker te maken. Het sleutelwoord is opnieuw vloeibaar. Spijsvertering is erop gericht om vast voedsel vloeibaar te maken, 'vertering' betekent letterijk: teer (zacht) maken. Door voedsel al in vloeibare vorm aan te bieden krijg je geconcentreerde voedingsstoffen binnen (je kunt altijd meer drinken dan eten) en omzeil je als het ware het energierovende verteringsproces, waardoor je nauwelijks energie verliest en vloeibare energie binnen krijgt, die meteen in het bloed terechtkomt (eveneens vloeibaar) en ten goede kan komen van de cellen. Kauwen niet nodig, zelfs geen vertering! Zou dit de reden zijn waarom we spreken van de oplossing van een probleem?
Humans, in contrast, don’t have gut bacteria that can digest cellulose. That is why we can’t eat grass at all, why there is so little caloric value for us in vegetables, and why we call cellulose “insoluble fiber”: it comes straight out the back end.
This fact alone proves that humans, while omnivores, are primarily carnivorous: we have a limited ability to digest some plant matter (starches and disaccharides) in order to get through bad times, but we cannot extract meaningful amounts of energy from the cellulose that forms the majority of edible plant matter, as true herbivores can. We can only eat fruits, nuts, tubers, and seeds (which we call ‘grains’ and ‘beans’)—and seeds are only edible to us after laborious grinding, soaking, and cooking, because unlike the birds and rodents adapted to eat them, they’re poisonous to humans in their natural state.
You can demonstrate the purpose and limits of human digestion with a simple experiment: eat a steak with some whole corn kernels, and see what comes out the other end.
It won’t be the steak.
De mens is van nature een jager-verzamelaar, oftewel: vleeseter-planteneter. Wie dit niet onder ogen wil zien, houdt zichzelf voor de gek, zoals ikzelf 19 jaar als vegetarier heb gedaan. Sterker nog, ik had het aan mijn vleesetende voorouders te danken dat ik de hersencapaciteit had om een bewuste keus te maken om geen vlees te eten en dit geldt voor alle vegetariers!
Eet inderdaad maar eens rauwe maiskorrels samen met een biefstuk en kijk de volgende ochtend eens wat je in de toiletpot vindt, het is inderdaad niet de biefstuk! Zaden zijn ook inderdaad giftig voor mensen en daarom moeten ze zorgvuldig bewerkt worden om ook maar enigszins eetbaar voor ons te zijn. De auteur stelt terecht dat we weliswaar omnivoren (alleseters) zijn, maar eerst en vooral vleeseters. En vlees gaat NIET rotten in je darmen. Het zijn onverteerbare plantenvezels die linea recta richting uitgang worden gestuurd, je darmen volproppen, belasten en beschadigen en daar gaan rotten.
De raw foodists zitten dus verkeerd met hun 'levende voedsel'. Ze zitten zich dagelijks vol te laden met onverteerbare plantenvezels die gebroken moeten worden door fermentatie of langdurig koken om enige voedingswaarde te kunnen leveren en daarnaast laden ze zich vol met plantaardige gifstoffen als oxaalzuur, fytinezuur, goitrogenen (schildklieronderdrukkers) en neurotoxines (nachtschades). Er is niets lekkerder in de zomermaanden dan een mals stuk vlees met een salade, maar de ster op je bord is het vlees, niet de salade. Plantaardig voedsel is leuk voor erbij, want we zijn nog altijd jager-verzamelaars.
Ik plaats dit als gesloten post in het Alleen lezen-gedeelte, maar ik kan me voorstellen dat je hierop wil reageren. Je kunt hiervoor een aparte topic aanmaken. Ik ben benieuwd naar jullie reacties!
Mike
http://www.gnolls.org/1444/does-meat-rot-in-your-colon-no-what-does-beans-grains-and-vegetables/
Enkele interessante passages uit dit briljante artikel met mijn commentaar:
We crush food in the mouth, where amylase (an enzyme) breaks down some of the starches. In the stomach, pepsin (another enzyme) breaks down proteins, and strong hydrochloric acid (pH 1.5-3, average of 2…this is why it stings when you vomit) further dissolves everything. The resulting acidic slurry is called ‘chyme’—and right away we can see that the “meat rots in your stomach” theory is baloney. Nothing ‘rots’ in a vat of pH 2 hydrochloric acid and pepsin.
It turns out that pepsin, trypsin, chymotrypsin, and our other proteases do a fine job of breaking down meat protein, and bile salts and lipase do a fine job of breaking down animal fat. In other words, meat is digested by enzymes produced by our own bodies. The primary reason we need our gut bacteria is to digest the sugars, starches, and fiber—found in grains, beans, and vegetables—that our digestive enzymes can’t break down.
Laatst sprak ik in Noord-Holland (dankzij Poekie!) en zei toen dat kauwen overschat wordt. Vaak krijg ik te horen dat mijn nadruk op voedsel dat zo vloeibaar mogelijk is (rauwe melk, kefir, smoothies, soepen, bottenbouillons, stoofpotten, etc.) voorbij gaat aan een cruciale eerste stap in onze spijsvertering, nl. kauwen en de enzymen die hierbij worden geproduceerd. Zoals je kunt lezen bevat ons speeksel uitsluitend amylase, een enzym dat koolhydraten verteert. Koolhydraten zijn het domein van plantaardig voedsel. Ons gebit en ons speeksel zijn dus specifiek ontworpen voor de consumptie van plantaardig voedsel. Vegetariers en veganisten grijpen dit feit veelvuldig aan om aan te tonen dat we toch vooral planteneters zijn en geen vleeseters.
Inderdaad heeft ons gebit geen scherpe tanden om vlees van een prooi af te scheuren of te snijden, in ieder geval niet zoals een roofdier deze heeft. Het vegetarische argument lijkt dus te kloppen. Totdat je beseft dat de mens evolutonair nooit echt heeft geinvesteerd in spijsvertering, maar in intelligentie. Om deze reden hebben we een grote hersencapaciteit en een relatief kleine, enkele maag, een maag die erg slecht is in het verteren van plantenvezels, maar daarover later meer. Deze intelligentie hebben we te danken aan de consumptie van veel dierlijke eiwitten en vetten. Hierdoor konden we bedenken wat we van nature niet hebben, nl. wapens en gereedschap. We hadden dus helemaal geen scherpe tanden nodig, want we hadden scherpe stenen werktuigen waarmee we vlees van een prooi konden snijden.
Net als een roofdier schrokten we simpelweg vlees naar binnen en lieten het in een badje met zoutzuur (maagzuur) plonzen, waarna de enzymen in het vlees, gekoppeld aan onze eigen enzymen het vlees razendsnel verteerden (maar ook daarover later meer). Kauwen niet nodig! Om het verteringsproces een handje te helpen bedachten we fermentatietechnieken, bij vlees ook wel 'rijpen' of 'besterven' genoemd. Later leerden we koken. Door zowel plantaardig als dierlijk voedsel langdurig te koken en hier soepen en stoofschotels van te maken is kauwen eveneens min of meer overbodig, omdat alles botermals binnen komt, en elke cultuur overal ter wereld heeft dan ook een lange traditie van soepen en stoofpotten. Nu weet je waarom.
Moderne kooktechnieken die uitgaan van vlees zo kort mogelijk aanbraden, waardoor de buitenkant dichtschroeit en de binnenkant zo rauw mogelijk blijft, hebben m.i. geen basis in ons evolutionaire verleden. Om maar te zwijgen over groente die 'knapperig' (lees: onverteerbaar) moet blijven. Ook wordt in een soep of stoofpot niets 'kapotgekookt', waardoor je 'niets overhoudt'. Wat er gebeurt is dat we met heet water de voedingsstoffen onttrekken aan de ingredienten, waardoor deze zich concentreren in de soep of saus, precies dezelfde reden waarom we al eeuwenlang thee drinken. En zijn niet bepaalde soepen en theeen al vele eeuwen lang bijzonder helend? Dankzij moeders kippensoep kwam je als kind toen je ziek was er snel weer bovenop. Niemand minder dan Hippocrates schreef een helende soep voor. Hij was ook een voorstander van kuren met rauwe melk. Beide zijn vloeibare voedingsmiddelen, kauwen niet nodig! Hippocrates was dan ook een dietist en heelde mensen met (vloeibaar) voedsel, vandaar dat een arts vandaag de dag nog steeds een 'recept' uitschrijft, alleen nu is dit helaas geen helende voedselcombinatie meer maar synthetisch gif.
Kauwen is dus uitsluitend nodig als 1 van vele stappen voor de vertering van plantaardig voedsel en de gedachte dat we tig keer op ons voedsel moeten kauwen voordat we het doorslikken geldt uitsluitend voor plantaardig voedsel. Maagzuur, met een pH van 2 of lager, is specifiek ontworpen voor de vertering van dierlijke eiwitten. Voor de vertering van dierlijke vetten zijn galzuren en galzouten ontwikkeld. Je voelt hem al aankomen: wie dierlijke vetten en eiwitten niet goed kan verteren, produceert dus te weinig maagzuur en/of gal. Dit zijn de zogeheten https://www.fatsforum.nl/topic/verplichte-vegetarier]'verplichte vegetariers'[/url], mensen die vlees, vis en zuivel zo slecht kunnen verteren dat ze noodgedwongen wel op planten moeten terugvallen voor hun voedselvoorziening. En hoe langer je zo eet, hoe slechter je spijsvertering wordt, want de mens is hoofzakelijk een vleeseter (maar ook daarover later meer).
Now what is that called, again, when food is being ‘digested’ by bacteria…?
rot ˈrät (verb) — to undergo decomposition from the action of bacteria or fungi
In other words, meat doesn’t rot in your colon. GRAINS, BEANS, and VEGETABLES rot in your colon. And that is a fact.
But wait! There’s another punchline! Whenever we eat grains, beans, and vegetables, we’re not digesting and absorbing much of the plant matter…we’re actually absorbing bacterial waste products. Rephrased less diplomatically:
You’re not eating plants: you’re eating BACTERIA POOP.
Plantenvezels worden voorverteerd doordat we ze d.m.v. kauwen vermalen en speeksel produceren met het enzym amylase. Dit is echter geen compleet verteringsproces en de vezels lossen evenmin op in ons maagzuur. Voor de verdere vertering van plantenvezels zijn bacterien nodig die zich bevinden in onze dikke darm en in onze blindedarm. Wij mensen beschikken echter niet over een zeer grote dikke darm, noch hebben we een grote blindedarm, zoals plantenetende dieren die wel hebben, laat staan dat we meerdere magen hebben en ons voedsel herkauwen, dus echt goed in het verteren van plantenvezels zijn we nooit geworden. Waar we wel erg goed in zijn geworden, is het verteren van vlees, maar nogmaals: dit heeft niet zoveel te maken met ons gebit als wel met ons maagzuur en onze galvloeistoffen.
Planteneters als bijv. koeien en paarden zijn nogal winderig. De reden hiervoor is simpel: door bacteriele fermentatie van plantenvezels ontstaat er gas. Deze gasvorming kennen wij ook. En wat zijn de voedingsstoffen die ons doen boeren en winden en ons een 'opgeblazen gevoel' geven? Juist ja, onverteerbare plantenvezels! Het is niet vlees dat in onze darmen ligt te rotten, maar planten! Nogmaals: mocht jij zo iemand zijn bij wie juist de consumptie van dierlijk voedsel leidt tot rotting en gasvorming, dan beschik je over onvoldoende maagzuur en gal en heb je dus een verzwakte spijsvertering. Je kunt dan ervoor kiezen om dierlijke producten te mijden, maar daar wordt je spijsvertering niet sterker van. Of je kiest ervoor om deze juist sterker te maken. Het sleutelwoord is opnieuw vloeibaar. Spijsvertering is erop gericht om vast voedsel vloeibaar te maken, 'vertering' betekent letterijk: teer (zacht) maken. Door voedsel al in vloeibare vorm aan te bieden krijg je geconcentreerde voedingsstoffen binnen (je kunt altijd meer drinken dan eten) en omzeil je als het ware het energierovende verteringsproces, waardoor je nauwelijks energie verliest en vloeibare energie binnen krijgt, die meteen in het bloed terechtkomt (eveneens vloeibaar) en ten goede kan komen van de cellen. Kauwen niet nodig, zelfs geen vertering! Zou dit de reden zijn waarom we spreken van de oplossing van een probleem?
Humans, in contrast, don’t have gut bacteria that can digest cellulose. That is why we can’t eat grass at all, why there is so little caloric value for us in vegetables, and why we call cellulose “insoluble fiber”: it comes straight out the back end.
This fact alone proves that humans, while omnivores, are primarily carnivorous: we have a limited ability to digest some plant matter (starches and disaccharides) in order to get through bad times, but we cannot extract meaningful amounts of energy from the cellulose that forms the majority of edible plant matter, as true herbivores can. We can only eat fruits, nuts, tubers, and seeds (which we call ‘grains’ and ‘beans’)—and seeds are only edible to us after laborious grinding, soaking, and cooking, because unlike the birds and rodents adapted to eat them, they’re poisonous to humans in their natural state.
You can demonstrate the purpose and limits of human digestion with a simple experiment: eat a steak with some whole corn kernels, and see what comes out the other end.
It won’t be the steak.
De mens is van nature een jager-verzamelaar, oftewel: vleeseter-planteneter. Wie dit niet onder ogen wil zien, houdt zichzelf voor de gek, zoals ikzelf 19 jaar als vegetarier heb gedaan. Sterker nog, ik had het aan mijn vleesetende voorouders te danken dat ik de hersencapaciteit had om een bewuste keus te maken om geen vlees te eten en dit geldt voor alle vegetariers!
Eet inderdaad maar eens rauwe maiskorrels samen met een biefstuk en kijk de volgende ochtend eens wat je in de toiletpot vindt, het is inderdaad niet de biefstuk! Zaden zijn ook inderdaad giftig voor mensen en daarom moeten ze zorgvuldig bewerkt worden om ook maar enigszins eetbaar voor ons te zijn. De auteur stelt terecht dat we weliswaar omnivoren (alleseters) zijn, maar eerst en vooral vleeseters. En vlees gaat NIET rotten in je darmen. Het zijn onverteerbare plantenvezels die linea recta richting uitgang worden gestuurd, je darmen volproppen, belasten en beschadigen en daar gaan rotten.
De raw foodists zitten dus verkeerd met hun 'levende voedsel'. Ze zitten zich dagelijks vol te laden met onverteerbare plantenvezels die gebroken moeten worden door fermentatie of langdurig koken om enige voedingswaarde te kunnen leveren en daarnaast laden ze zich vol met plantaardige gifstoffen als oxaalzuur, fytinezuur, goitrogenen (schildklieronderdrukkers) en neurotoxines (nachtschades). Er is niets lekkerder in de zomermaanden dan een mals stuk vlees met een salade, maar de ster op je bord is het vlees, niet de salade. Plantaardig voedsel is leuk voor erbij, want we zijn nog altijd jager-verzamelaars.
Ik plaats dit als gesloten post in het Alleen lezen-gedeelte, maar ik kan me voorstellen dat je hierop wil reageren. Je kunt hiervoor een aparte topic aanmaken. Ik ben benieuwd naar jullie reacties!
Mike
