Het probleem met een ruimhartig vluchtelingenbeleid- of deze nu is vastgelegd in onwerkbare internationale verdragen of in eigen hand wordt gehouden zoals het hoort- is dat men onmogelijk de gevolgen ervan kan overzien. Ik zou zeggen: pas wanneer ‘s-lands beker als het ware overschuimt voor al haar inwoners, autochtone en allochtone, en men de eigen zaakjes op orde heeft kan men zich barmhartigheid met den vreemde veroorloven en de blik over de grenzen werpen. Wie weet kan men op enig moment zelfs de deur op een kier zetten voor de politieke vluchteling, voor zover hij aan de deur te onderscheiden valt van de economische.
Eigen volk eerst, noemen we dat.
De gebruikelijke connotaties van deze frase een ogenblik terzijde schuivend, kan je de stelling hard maken dat het omgekeerde hiervan, “ander volk eerst”, vanuit stambelang beschouwd een huiveringwekkend uitgangspunt is; een tegennatuurlijke absurditeit die geen plaats heeft in een samenleving die prijs stelt op haar eigen voortbestaan.
http://politiek.tpo.nl/2017/07/07/probleem-ruimhartig-vluchtelingenbeleid/
Mike
