Het is al lang bekend tot in de meest afgelegen dorpen van de Hindu Kush dat minderjarige asielzoekers niet alleen gratis zorg en onderwijs ontvangen, maar ook nooit teruggestuurd worden naar hun thuisland, zelfs als ze de ernstigste misdaden plegen. De stimulans voor familieclans in Afghanistan of Somalië om geld te verzamelen en een van de zonen op reis te sturen naar de socialebegeleidingsparadijzen van Duitsland of Zweden om het voorbeeld later te volgen, is enorm.
Het leven als ontvanger van een uitkering in Berlijn is luxueus in vergelijking met een middenklasse bestaan in Kandahar of Mogadishu. En de kans op gezinshereniging is groot. Roodgroene politici en hun media richten zich op ongecompliceerde gezinshereniging. Het zou integratie vergemakkelijken, zeggen ze.
De realiteit toont echter het tegenovergestelde. De import van islamitisch-oosterse uitgebreide families heeft niet geleid tot meer diversiteit in Europa, maar tot patriarchale, archaïsche, geïsoleerde parallelle samenlevingen. Niet alleen de verzorgingsstaat wordt bedreigd, maar ook sociale vrede.
https://fenixx.org/2017/12/02/van-kandahar-naar-het-paradijs/
Mike
