Ik ben heel erg geïnspireerd door een man in een hut in het bos
https://www.youtube.com/channel/UCIMXKin1fXXCeq2UJePJEog
Wat me triggert is: onafhankelijk wonen, vrijheid.
Ik zou best wel onafhankelijk willen leven, geen belastingen, minder rommel.
De droom is natuurlijk door middel van minimalisme en efficiëntie minder zorgen hoeven hebben, minder poetsen, minder opruimen en bijhouden. Kortom een einde aan perfectiedwang.
Maar ik realiseer me toch dat die man in het bos meer moeite heeft met overleven dan ik. Hij leeft wel meer en leeft met hartstocht en bezinning. Ik ben er wel jaloers op.
Zal ik het ooit gaan doen? Als ik heel eerlijk naar mezelf kijk: Nee. Wat een hard inzicht. Maar anders had ik het al wel gedaan, toch.
Al meer dan 20 jaar ben ik min of meer bezeten van dat idee en ook slowdown/minimalisme.
Ik moet zeggen dat het een harde klap was toen ik las dat bij de build, back, better er ook over gesproken wordt om gelukkig te zijn en niets te bezitten in 2030.
Boooom, wil ik dat? Nee, nooit natuurlijk. Ik wil zelf beslissen wat ik bezit en hoeveel. Niet door iemand laten beslissen en bedisselen.
Dat is wel een verschil. Vrijwillig min bezitten of gedwongen.
Maar ik ben wel bang dat ik geïnspireerd ben door dit idee en dat dit een voorloopje was naar the great Reset.
Mensen komen steeds meer in de knoei met zichzelf door vele zaken die ze moeten doen en willen doen. De agenda's zijn vol. Ik heb al veel afgeschaald.
Ik vind het toch wel moeilijk om dit droomidee op te geven en te zien voor wat het is en misschien het gevaar ervan te doorzien.
Pats boem, droom weg...
Ach, ik kan een droom koesteren en proberen om te zetten maar als ik maar weet dat ik niet ertoe gedwongen word en de ogen open blijf houden zodat ik niet lekker gemaakt word door de communistische gedachte erachter.
Dorothé