In een zo'n film werden kinderen meteen na de geboorte weg genomen bij de moeder en de moeder mocht als beloning naar een andere planeet. Het waren geen alienverhalen. Ze hadden mensen alleen lekker gemaakt dat op de andere planeet een soort hemel was. Nou, die andere planeet bestond niet en was een leugen. De moeders werden na de geboorte van de baby gewoonweg vermoord, niet meer nodig.
Ook vreemd was dat de moeders dus helemaal niet bij hun baby wilden zijn. Ze vonden het doodnormaal dat de baby meteen weggehaald werd.
Sowieso werd deze mensen verteld dat ze vanaf ongeveer 32 jaar zouden sterven, dan hield het leven op. Ze werden dan natuurlijk vermoord.
Ze leefden onder een soort grote plastic stulp en kwamen nooit met de natuur in aanraking.
Een koppel ontsnapte en kwam in de gewone wereld, die helemaal stuk was, terecht. Ze zagen oude stukken van gebouwen die overgebleven waren en ontdekten in een bos in een oud huisje een oude man. Dat was heel vreemd voor hen, want ze kenden geen oude mensen.
Uiteindelijk hebben die 2 dan de gehele mensheid onder die stulp uit laten komen, de mensen waren bevrijd omdat ze zagen dat er een andere werkelijkheid was geweest dan die hen verteld was.
Mooi symbolisch verhaal waar dus veel inzit en waar we maar eens over na moeten denken.
Dorothé