Cardi B – hier in West-Europa nog niet zó bekend – is in de VS een heuse beroemdheid. Cardi is een Dominicaans-Trinidadiaanse rapper, een combo die haar tot een excellent verkoopproduct maakt voor platenmaatschappijen die ‘street’ en ‘diversity’ als marketingconcepten gebruiken. Gewiekste producers hebben er een handje van om leeghoofden uit achterbuurten op een podium te zetten, zoals negentiende-eeuwse circusdirecteurs ‘freaks‘ op een podium zetten: om er munt uit te slaan.
Nu zal u denken: ‘Waaw, zo’n multiculturele wereldburger zal er ongetwijfeld hogere ethische inzichten op nahouden!’
Welja, het hangt ervan af hoe u ‘hogere ethische inzichten’ definieert. Kijkt u naar enkele videoclips van deze morele hoogvlieger, dan ziet u niet zoveel meer als wat u zou zien wanneer u langsheen de Amsterdamse Wallen wandelt. De hogere inzichten van Cardi lijken te plafonneren op het niveau van ‘twerken’ en ‘dissen’.
De song Botak Yellow – een beetje de negende symfonie van Beethoven, maar dan mét twerken – opent met de volgende poëtische intro: “Said little bitch, you can’t fuck with me“. Het vervolg van dit in muziek gegoten meesterwerk bevat pareltjes zoals “Cut a nigga off ” en eindigt met een ode aan de principe- en smaakloze superkapitalisten die haar bazen uit de muziekindustrie zijn: “Bout who ain’t fond of me. Dropped two mixtapes in six months“. Ja, het feit dat iets zoals Cardi B twee ‘mixtapes’ in zes maanden tijd kan ‘droppen’, wijst als weinig anders op de totale afbrokkeling van ons cultureel bestel.
In haar ode aan het geld, Money, bezingt Cardi B de geneugten van het feminisme. “I ride on his dick, in some big tall heels” mag worden beschouwd als het opwarmertje van deze stichtende song. Met You gonna eat this ass like soup laat Cardi ook meteen zien met wat voor een getalenteerde songwriter we hier te maken hebben.
https://tpo.nl/2019/02/05/cardi-b-ik-twerk-dus-ik-ben/
Mike
