G
Guest
Guest
Dat is je zelfsaboterende ego. En daarom ook krijg je een terugval juist als het goed gaat. Terwijl je juist je 'onderbuikgevoel' (opnieuw een prachtige verwijzing in onze taal, deze keer naar de Moeder, je onderbewustzijn) moet volgen. Je moet GELOVEN dat je op de goede weg bent en niet even maar BLIJVEN GELOVEN. Juist die kleine succesjes zijn zo belangrijk om hoop uit te putten. Het gaat om geduld en vertrouwen. Het ego wil echter succes zien en wel NU, anders haakt het af.
Daar heb je gelijk in Mike. Ik slaag er alleen niet in om het voor elkaar te krijgen om op 'mn gevoel' te vertrouwen en het vertrouwen/geloof te hebben dat alles positief in mn leven zou gaan uitdraaien. Ik denk dat bij mij de gedachte om 'misschien moeiteloos allemaal te kunnen krijgen en in stand houden wat ik zou willen' vele malen beangstigender is,dan gedachte dat alles toch maar k*t is. Ik ben alleen maar gewend om altijd in t donker te leven en dat t kleine beetje licht dat af en toe binnenkwam ook meteen weer werd overschaduwd.
Ja en dat leidt dan weer terug tot alle tegenstrijdige 'boodschappen'o.a. vanuit t universum,dat ik vanalles en nog wat moet en als ik dat niet doe,of niet snel genoeg,dan staat er wel weer wat leuks voor me in petto.
De laatste tijd zie ik het universum als een 'mean bullying kid' waar ik t liefst tegenop zou staan op een dag en 'm een flinke klap voor zn bek zou geven,maar voel me tegelijk machteloos omdat t geen zin heeft,want ik kan wel van me afbijten maar t universum zal altijd iets hebben om mij te kunnen overmachtigen.
Daar heb je gelijk in Mike. Ik slaag er alleen niet in om het voor elkaar te krijgen om op 'mn gevoel' te vertrouwen en het vertrouwen/geloof te hebben dat alles positief in mn leven zou gaan uitdraaien. Ik denk dat bij mij de gedachte om 'misschien moeiteloos allemaal te kunnen krijgen en in stand houden wat ik zou willen' vele malen beangstigender is,dan gedachte dat alles toch maar k*t is. Ik ben alleen maar gewend om altijd in t donker te leven en dat t kleine beetje licht dat af en toe binnenkwam ook meteen weer werd overschaduwd.
Ja en dat leidt dan weer terug tot alle tegenstrijdige 'boodschappen'o.a. vanuit t universum,dat ik vanalles en nog wat moet en als ik dat niet doe,of niet snel genoeg,dan staat er wel weer wat leuks voor me in petto.
De laatste tijd zie ik het universum als een 'mean bullying kid' waar ik t liefst tegenop zou staan op een dag en 'm een flinke klap voor zn bek zou geven,maar voel me tegelijk machteloos omdat t geen zin heeft,want ik kan wel van me afbijten maar t universum zal altijd iets hebben om mij te kunnen overmachtigen.