Mike
Mike
Mike
Mike
Godsgeschenk
Well-known member
OK, confession time. Ik heb hier een jaar niets over gezegd om de trollen niet te voeden. Een buslading trollen die dit forum gaan vervuilen met de mededeling dat Mike weer aan de drank is en nu zelfs erger dan ooit in 3, 2, 1...Ik heb me altijd verbaasd hoe jij in enkele minuten hele lappen tekst kan schrijven in weet ik hoeveel verschillende topics
Ik kom hier morgen weer even op terug.
Laatste wat ik nog even wil zeggen en wat ik eigenlijk al veel eerder wilde zeggen is dat ik het super gaaf vind dat je gestopt bent met alcohol! En er ook gewoon eerlijk voor uitkomen (belijden, in het LICHT brengen) helemaal geweldig. Drink je echt al een paar jaar helemaal 0, of gewoon zo nu en dan nog een biertje?
Ik.heb een Amerikaanse vriend die reeds 15 jaar woonachtig is in Nederland en die een zeer getalenteerde chiropractor is. In februari 2023 liet hij me weten dat hij bezig was om zijn vleugels internationaal uit te slaan. Hij vertelde me dat hij had gesolliciteerd op een baan in een chiropractiepraktijk in Paignton, in de county Devon in het zuidwesten van Engeland. Forumleden van het eerste uur (zoals Evan) weten dat Zuid-West Engeland (Somerset, Devon, Cornwall) zo'n beetje mijn meest favoriete plek op aarde is en ik geen kans onbenut laat om daar naartoe te kunnen gaan. Toen mijn vriend dan ook deze kans noemde zei ik: ga je online solliciteren op deze baan of wil je er persoonlijk naartoe? Ik zei hem dat in het laatste geval hij mij mee MOEST nemen, aangezien ik het gebied daar zeer goed ken en we er dan een minivakantie van kunnen maken. Dat leek hem een prima idee en we regelden snel de reis en het verblijf voor een lang weekend van donderdag tot en met zondag (zijn sollicitatiegesprek was op de vrijdag).
Op dat moment had ik de mijlpaal bereikt van 2,5 jaar droog staan. Met mijn vriendin had ik het al regelmatig gehad over de mogelijkheid om weer eens op vakantie te gaan naar Zuid-West Engeland. Het plaatste ons voor een dilemma waar we het vaak over hadden: we hebben samen zeer warme herinneringen aan het samen drinken van een regionale specialiteit die je rechtstreeks bij de boer kunt kopen: boerencider, farmhouse cider (ook wel 'scrumpy' genoemd). We haalden herinneringen op aan hoe gezond we ons voelden op deze traditionele gefermenteerde appeldrank, hoe vast we door de cider sliepen en dat we er niet dronken van werden en zonder kater wakker werden (ondanks een alcolpercentage van 7% of hoger). We vroegen ons openlijk af of het drinken van cider niet simpelweg hoorde bij de vakantie-ervaring op dat prachtig mooie stukje aarde. Zou ik bereid zijn om hiervoor mijn nuchterheid te doorbreken?
In die tijd had ik het ook regelmatig met mijn vriendin over mijn groeiende weerstand tegen het principe van AA van de angst voor die eerste slok en de daaraan gekoppelde aanname dat je dan automatisch voor de bijl zou gaan. Eens een zuiplap, altijd een zuiplap, nietwaar? Ik zei tegen mijn vriendin dat ik het gevoel had dat ik door de diepgaande zelfreflectie van het 12-stappenprogramma van AA voldoende had onderzocht welke pijn, trauma en leed ik probeerde te verdoven met alcohol en of het niet mogelijk was om een hernieuwde, veel gezondere relatie met alcohol te verkrijgen. Telkens als ik hierover begon reageerde ze begrijpelijkerwijs zeer huiverig en dus liet ik.het daar maar bij, ik was er immers al lang en breed aan gewend om niet te drinken en het ging mij bijzonder gemakkelijk af. Maar telkens als het onderwerp Zuid-West Engeland en cider ter sprake kwam reageerde ze een stuk positiever met een twinkel in haar ogen!
Gedurende de autorit naar en door Engeland heb ik dit openlijk besproken met mijn Amerikaanse vriend de chiropractor. Hij zei me dat de 12 stappen gaan over het wegwerken van zwakheden in je karakter en dat mocht ik besluiten om tijdens onze minivakantie bij de ciderboer langs te gaan en cider te kopen ik dit dan wel eerlijk moest melden aan mijn vriendin. Ik vroeg hem vervolgens heel listig of hij het op prijs zou stellen om deze traditionele appeldrank in te slaan en te proberen, waarop hij bevestigend antwoordde. Hiermee was de kogel door de kerk en had hij de beslissing genomen en niet ik. Een beetje manipulatief, ik geef het toe, maar een betere uitweg uit mijn dilemma kon ik op dat moment niet bedenken. Zo gezegd, zo gedaan en we haalden deze Engelse nectar in huis. Vanaf de eerste slok was het effect exact zoals ik het me herinnerde: het kwam heerlijk binnen, ik sliep er prima op, werd niet dronken en had de volgende dag geen kater. Geen enkel negatief effect, ook niet na 2.5 jaar nuchterheid!
Gedurende dat lange weekend hebben mijn vriend en ik vele autoritten gemaakt om het schitterende gebied daar te verkennen en tijdens die ritten heb ik met hem vele goede gesprekken gehad over het doorbreken van mijn nuchterheid en hoe ik hiermee om moest gaan, allereerst voor mezelf maar ook naar mijn vriendin, die nog van niets wist. Ik had via AA natuurlijk veel negatieve associaties meegekregen over alcoholische dranken, maar hoe kon iets wat zo goed bij mij binnenkwam dan zo verkeerd zijn? Via mijn lezingen tussen 2008 en 2015 wist ik bovendien donders goed dat alcoholische dranken traditioneel vanaf het begin van de mensheid overal ter wereld genuttigd werden en dat deze dranken ook een medicinale werking hadden (denk behalve aan cider ook aan mede, rode wijn of kruidenbitter). Dit argument had ik ook meermalen aangehaald bij mijn vriendin, maar ze was terecht bang dat ik een terugval zou hebben als ik er eenmaal weer aan zou beginnen.
Uiteindelijk gaf mijn vriend het verlossende antwoord:
Als je een bewuste keuze maakt voor gezondmakende alcoholische dranken neen je een natuurlijk medicijn tot je. Alle medicijnen, ook natuurlijke, bevatten gifstoffen en het is de dosering en de duur die bepaalt of het medicijn helend is of juist schadelijk voor de gezondheid. Dus ook voor gezonde alcoholische dranken geldt: blijf binnen een gezonde dosering en zorg ook voor periodes van abstinentie. Het feit dat ik een periode van 2,5 jaar geheelonthouding achter de rug had was voor mij zowel fysiek als mentaal bijzonder helend geweest en mits ik de juiste alcoholische dranken tot mij nam in de juiste dosering en duur (een soort 'kuur' dus) zag hij medisch gezien geen probleem en moest ik er dat ook niet van maken. WOW, wat een inzicht! Hij vertelde me verder dat het pils waaraan ik verslaafd was geraakt een bewerkte drank is die gepasteuriseerd is en laag in mineralen en dat mijn verslaving wel eens deels gebaseerd zou kunnen zijn op een niet aflatende behoefte van mijn lichaam naar ontbrekende voedingsstoffen. WOW, wat een mega inzicht opnieuw!
OK, dat was dus geklaard. Maar dan was er nog de kwestie van het moeten opbiechten naar mijn vriendin dat ik mijn nuchterheid had doorbroken. Ik zat daar echt mee in mijn maag en mijn vriend zei maar tegen mij dat ik geen andere keus had dan het aan haar toegeven. God bood mij een uitweg. Ik had het risico genomen om die goddelijke ciderdrank te drinken en als beloning voor mijn moed kreeg ik ineens een whatsapp-bericht van mijn vriendin:
'Neem je cider mee?'
'Voor mij.'
Op de terugweg naar de veerboot gingen we bij dezelfde ciderboer langs en namen een 10-literpak versgetapte dry farmhouse cider mee (je weet wel, een kartonnen verpakking met daarin een luchtdichte plastic zak met daaraan een kraantje, net zoals die wijnpakken bij de Aldi). Ik kwam midden in de nacht thuis en zette het pak cider in de koelkast en ging meteen slapen. De volgende dag was mijn vriendin prettig verrast om de cider daar aan te treffen. Ik zei tegen haar dat ik hem in Engeland al gedronken had en wachtte vol spanning op haar reactie. En toen gebeurde het wonder: ze zei 'EINDELIJK kun je weer normaal doen, ik werd GEK van die obsessie van jou met het tellen van al die nuchtere dagen, maanden en jaren!'
We hebben de 2 weken daarna samen dat pak cider genuttigd als slaapmutsje met allebei geen centje pijn. Sindsdien wissel ik alcoholvrij met alcohol af, waarbij de alcoholische momenten zeer sporadisch zijn en ik nooit meer drink dan 2, hooguit 3 drankjes en het echt gaat om de smaak en mijn drinktempo minimaal half zo langzaam is geworden. Nog veel bijzonderder is dat ik nu een natuurlijke verzadiging voel, voor het eerst trapt mijn lichaam op de rem en weet ik dat mooi is geweest. Ook heel belangrijk is dat ik er nu bewust voor kies om in gezelschap te drinken en niet meer alleen, een tip die ik van mijn Amerikaanse vriend heb gekregen nadat ik hem had verteld over de mooie en warme herinneringen van het nuttigen van een Guinness of een cider in Engeland. Kortom, dit is nu iets meer dan een jaar geleden en ik heb naar mezelf en naar mijn vriendin bewezen dat ik wel degelijk een normale relatie met alcohol heb gekregen.
God is great.
Mike
Laatst bewerkt:
Shmuley is a rabbi, that makes him part of a criminal organization at the core of the ELohim worship cult.
It also makes him a Pharisee, and one of the people who pray to the demiurge to have all the non-jews, all the real humans be killed so that the jews can abuse & feed off each other.
Rabbis are criminals. Rabbis are the core of the ritual human sacrifice, the ritual bleeding of goyim children, and the genocide of Gaza.
Rabbis are the ones who organized then tortured then killed Jesus.
Know thy enemy.
Mike
It also makes him a Pharisee, and one of the people who pray to the demiurge to have all the non-jews, all the real humans be killed so that the jews can abuse & feed off each other.
Rabbis are criminals. Rabbis are the core of the ritual human sacrifice, the ritual bleeding of goyim children, and the genocide of Gaza.
Rabbis are the ones who organized then tortured then killed Jesus.
Know thy enemy.
Mike
Godsgeschenk
Well-known member
Mike, je hebt een lange weg afgelegd. Je hebt het beest in de bek durven aankijken en bent ermee aan de slag gegaan. Je hebt je ermee uiteengezet.OK, confession time. Ik heb hier een jaar niets over gezegd om de trollen niet te voeden. Een buslading trollen die dit forum gaan vervuilen met de mededeling dat Mike weer aan de drank is en nu zelfs erger dan ooit in 3, 2, 1...
Ik.heb een Amerikaanse vriend die reeds 15 jaar woonachtig is in Nederland en die een zeer getalenteerde chiropractor is. In februari 2023 liet hij me weten dat hij bezig was om zijn vleugels internationaal uit te slaan. Hij vertelde me dat hij had gesolliciteerd op een baan in een chiropractiepraktijk in Paignton, in de county Devon in het zuidwesten van Engeland. Forumleden van het eerste uur (zoals Evan) weten dat Zuid-West Engeland (Somerset, Devon, Cornwall) zo'n beetje mijn meest favoriete plek op aarde is en ik geen kans onbenut laat om daar naartoe te kunnen gaan. Toen mijn vriend dan ook deze kans noemde zei ik: ga je online solliciteren op deze baan of wil je er persoonlijk naartoe? Ik zei hem dat in het laatste geval hij mij mee MOEST nemen, aangezien ik het gebied daar zeer goed ken en we er dan een minivakantie van kunnen maken. Dat leek hem een prima idee en we regelden snel de reis en het verblijf voor een lang weekend van donderdag tot en met zondag (zijn sollicitatiegesprek was op de vrijdag).
Op dat moment had ik de mijlpaal bereikt van 2,5 jaar droog staan. Met mijn vriendin had ik het al regelmatig gehad over de mogelijkheid om weer eens op vakantie te gaan naar Zuid-West Engeland. Het plaatste ons voor een dilemma waar we het vaak over hadden: we hebben samen zeer warme herinneringen aan het samen drinken van een regionale specialiteit die je rechtstreeks bij de boer kunt kopen: boerencider, farmhouse cider (ook wel 'scrumpy' genoemd). We haalden herinneringen op aan hoe gezond we ons voelden op deze traditionele gefermenteerde appeldrank, hoe vast we door de cider sliepen en dat we er niet dronken van werden en zonder kater wakker werden (ondanks een alcolpercentage van 7% of hoger). We vroegen ons openlijk af of het drinken van cider niet simpelweg hoorde bij de vakantie-ervaring op dat prachtig mooie stukje aarde. Zou ik bereid zijn om hiervoor mijn nuchterheid te doorbreken?
In die tijd had ik het ook regelmatig met mijn vriendin over mijn groeiende weerstand tegen het principe van AA van de angst voor die eerste slok en de daaraan gekoppelde aanname dat je dan automatisch voor de bijl zou gaan. Eens een zuiplap, altijd een zuiplap, nietwaar? Ik zei tegen mijn vriendin dat ik het gevoel had dat ik door de diepgaande zelfreflectie van het 12-stappenprogramma van AA voldoende had onderzocht welke pijn, trauma en leed ik probeerde te verdoven met alcohol en of het niet mogelijk was om een hernieuwde, veel gezondere relatie met alcohol te verkrijgen. Telkens als ik hierover begon reageerde ze begrijpelijkerwijs zeer huiverig en dus liet ik.het daar maar bij, ik was er immers al lang en breed aan gewend om niet te drinken en het ging mij bijzonder gemakkelijk af. Maar telkens als het onderwerp Zuid-West Engeland en cider ter sprake kwam reageerde ze een stuk positiever met een twinkel in haar ogen!
Gedurende de autorit naar en door Engeland heb ik dit openlijk besproken met mijn Amerikaanse vriend de chiropractor. Hij zei me dat de 12 stappen gaan over het wegwerken van zwakheden in je karakter en dat mocht ik besluiten om tijdens onze minivakantie bij de ciderboer langs te gaan en cider te kopen ik dit dan wel eerlijk moest melden aan mijn vriendin. Ik vroeg hem vervolgens heel listig of hij het op prijs zou stellen om deze traditionele appeldrank in te slaan en te proberen, waarop hij bevestigend antwoordde. Hiermee was de kogel door de kerk en had hij de beslissing genomen en niet ik. Een beetje manipulatief, ik geef het toe, maar een betere uitweg uit mijn dilemma kon ik op dat moment niet bedenken. Zo gezegd, zo gedaan en we haalden deze Engelse nectar in huis. Vanaf de eerste slok was het effect exact zoals ik het me herinnerde: het kwam heerlijk binnen, ik sliep er prima op, werd niet dronken en had de volgende dag geen kater. Geen enkel negatief effect, ook niet na 2.5 jaar nuchterheid!
Gedurende dat lange weekend hebben mijn vriend en ik vele autoritten gemaakt om het schitterende gebied daar te verkennen en tijdens die ritten heb ik met hem vele goede gesprekken gehad over het doorbreken van mijn nuchterheid en hoe ik hiermee om moest gaan, allereerst voor mezelf maar ook naar mijn vriendin, die nog van niets wist. Ik had via AA natuurlijk veel negatieve associaties meegekregen over alcoholische dranken, maar hoe kon iets wat zo goed bij mij binnenkwam dan zo verkeerd zijn? Via mijn lezingen tussen 2008 en 2015 wist ik bovendien donders goed dat alcoholische dranken traditioneel vanaf het begin van de mensheid overal ter wereld genuttigd werden en dat deze dranken ook een medicinale werking hadden (denk behalve aan cider ook aan mede, rode wijn of kruidenbitter). Dit argument had ik ook meermalen aangehaald bij mijn vriendin, maar ze was terecht bang dat ik een terugval zou hebben als ik er eenmaal weer aan zou beginnen.
Uiteindelijk gaf mijn vriend het verlossende antwoord:
Als je een bewuste keuze maakt voor gezondmakende alcoholische dranken neen je een natuurlijk medicijn tot je. Alle medicijnen, ook natuurlijke, bevatten gifstoffen en het is de dosering en de duur die bepaalt of het medicijn helend is of juist schadelijk voor de gezondheid. Dus ook voor gezonde alcoholische dranken geldt: blijf binnen een gezonde dosering en zorg ook voor periodes van abstinentie. Het feit dat ik een periode van 2,5 jaar geheelonthouding achter de rug had was voor mij zowel fysiek als mentaal bijzonder helend geweest en mits ik de juiste alcoholische dranken tot mij nam in de juiste dosering en duur (een soort 'kuur' dus) zag hij medisch gezien geen probleem en moest ik er dat ook niet van maken. WOW, wat een inzicht! Hij vertelde me verder dat het pils waaraan ik verslaafd was geraakt een bewerkte drank is die gepasteuriseerd is en laag in mineralen en dat mijn verslaving wel eens deels gebaseerd zou kunnen zijn op een niet aflatende behoefte van mijn lichaam naar ontbrekende voedingsstoffen. WOW, wat een mega inzicht opnieuw!
OK, dat was dus geklaard. Maar dan was er nog de kwestie van het moeten opbiechten naar mijn vriendin dat ik mijn nuchterheid had doorbroken. Ik zat daar echt mee in mijn maag en mijn vriend zei maar tegen mij dat ik geen andere keus had dan het aan haar toegeven. God bood mij een uitweg. Ik had het risico genomen om die goddelijke ciderdrank te drinken en als beloning voor mijn moed kreeg ik ineens een whatsapp-bericht van mijn vriendin:
'Neem je cider mee?'
'Voor mij.'
Op de terugweg naar de veerboot gingen we bij dezelfde ciderboer langs en namen een 10-literpak versgetapte dry farmhouse cider mee (je weet wel, een kartonnen verpakking met daarin een luchtdichte plastic zak met daaraan een kraantje, net zoals die wijnpakken bij de Aldi). Ik kwam midden in de nacht thuis en zette het pak cider in de koelkast en ging meteen slapen. De volgende dag was mijn vriendin prettig verrast om de cider daar aan te treffen. Ik zei tegen haar dat ik hem in Engeland al gedronken had en wachtte vol spanning op haar reactie. En toen gebeurde het wonder: ze zei 'EINDELIJK kun je weer normaal doen, ik werd GEK van die obsessie van jou met het tellen van al die nuchtere dagen, maanden en jaren!'
We hebben de 2 weken daarna samen dat pak cider genuttigd als slaapmutsje met allebei geen centje pijn. Sindsdien wissel ik alcoholvrij met alcohol af, waarbij de alcoholische momenten zeer sporadisch zijn en ik nooit meer drink dan 2, hooguit 3 drankjes en het echt gaat om de smaak en mijn drinktempo minimaal half zo langzaam is geworden. Nog veel bijzonderder is dat ik nu een natuurlijke verzadiging voel, voor het eerst trapt mijn lichaam op de rem en weet ik dat mooi is geweest. Ook heel belangrijk is dat ik er nu bewust voor kies om in gezelschap te drinken en niet meer alleen, een tip die ik van mijn Amerikaanse vriend heb gekregen nadat ik hem had verteld over de mooie en warme herinneringen van het nuttigen van een Guinness of een cider in Engeland. Kortom, dit is nu iets meer dan een jaar geleden en ik heb naar mezelf en naar mijn vriendin bewezen dat ik wel degelijk een normale relatie met alcohol heb gekregen.
God is great.
Mike
Dit houdt ook in dat je je realiseerde dat je positieve, maar ook negatieve kanten hebt en dat die er mogen zijn. Je bent een mens, je mag mild naar jezelf zijn.
Je bent echter het proces van groei ingegaan, omdat de negatieve kanten je belemmerden. Je bent buiten je comfortzone gegaan om een ander gedrag te gaan vertonen. Ook anders denken en andere mentaliteit behoort daarbij.
Echter, waar sta je voor, wat is de zin van het leven? Wat zijn je waarden en wat is je waardevol? Dat heb je onderwijl ontdekt.
Een van de waarden is ook het leven kunnen genieten en omarmen in al zijn moois. Niet dat vernietigende drinken, maar genieten. Het hoort bij jouw zingeving.
Je bent een lang pad betreden, maar gaat nu verder op het pad der groei, waar genieten op een goede manier bij hoort. Chapeau. Je bent het pad tot aan het einde gegaan.
Dat is het pad der levenskunst.
Dorothé
H.E.K.S.
Well-known member
Het idee had ik al dat je weer om was. De duivel heeft je dus weer een goede truc geflikt.
Aan forumleden hoef je niet te bekennen. Dat brengt niets behalve dat enkelen je zullen bevestigen in je keuze. De duivel werkt immers listig. Bij eigen twijfel, kan de ander altijd nog je keuze bevestigen als zijnde goed.
Noem een paar keer onze God en mensen vinden het al mooi.
Maar alcohol blijft [de geest van] Alkuhl en spiritus [spirit us].
Je vriendin is blij en nu ben jij daar ook blij mee? Dit strookt m.i. niet met hetgeen jij over vrouwen denkt te weten en schrijft hier op het forum.
Niet wat je wil lezen, wel wat je zou moeten zien. Zonder veroordeling, wel als spiegel en dus waarschuwing.
Jouw pad, jouw wil, jouw keuze. Ik wens je wijsheid, inzicht en moed, ook hiermee.
Zowel lofzang als kritiek op mijn lange post over alcohol zijn welkom, zo lang het maar respectvol blijft. Het is nu eenmaal een controversieel onderwerp en ik ben een grore jongen en kan het hebben. Let op de trollen, ze kunnen elk moment toeslaan!
De reden waarom mijn vriendin zo'n prominente rol krijgt in mijn opgeschreven relaas is niet omdat ik haar blij wilde maken door weer (met mate) te gaan drinken. In 2021 en 2022, toen ik nog volop bezig was met de 12 stappen, moest ik haar onder ogen komen en rekenschap naar haar afleggen omdat iedereen met een alcoholprobleem altijd de mensen direct om hem/haar heen schaadt. Zij is nooit gestopt in mij te geloven en daar ben ik haar eeuwig dankbaar voor. Ik heb haar alle reden gegeven om bij mij weg te gaan en dat heeft ze niet gedaan. Mij past dan ook bescheidenheid, vandaar dat ik inzat over haar goedkeuring of afkeuring.
In mijn verhaal kun je lezen dat ik gedurende dat lange weekend eind februari vorig jaar meteen weer 'sneaky' gedrag vertoonde. Immers, ik liet de beslissing om naar de ciderboer te gaan bij mijn vriend en heb mijn nuchterheid gebroken buiten medeweten van mijn vriendin om. De duivel had mij weer in zijn greep! Het is zeker zo dat ik een heel sterke innerlijke overtuiging had om dit te doen, alsof ik werd geleid. Was het God of Zijn tegenstander? Mijn vriend viel het op hoe ongelooflijk gezond Roger Wilkins, de ciderboer, er uit zag. Deze man drinkt zijn hele leven al zijn eigen waar en is nog nooit ziek geweest. Hij heeft letterlijk appelwangetjes. Maar geloof mij niet, luister naar de man zelf:
Het gaat niet alleen om Rogers fysieke verschijning maar ook zijn levenslust en uitstraling. Cider is God's nectar!
Hetzelfde effect heeft Rogers cider op mij en mijn vriendin, maar ook mijn Amerikaanse vriend merkte hoe positief opwekkend dit spul is, alsof er puur goddelijk levenssap door je stroomt!
Daarom weet ik dat God mij hier naartoe leidde. Ik heb de moed gehad om te stoppen met alcohol en aan mezelf te werken en vorig jaar had ik de moed om te laten zien aan mezelf en aan mijn vriendin dat ik het nu in de hand heb i.p.v. dat de alcohol mij beheerst. Alle lessen die er te leren waren over mijn overmatig alcoholgebruik uit het verleden zijn geleerd. Nu mag ik op een verstandige manier genieten van het leven!
Mike
De reden waarom mijn vriendin zo'n prominente rol krijgt in mijn opgeschreven relaas is niet omdat ik haar blij wilde maken door weer (met mate) te gaan drinken. In 2021 en 2022, toen ik nog volop bezig was met de 12 stappen, moest ik haar onder ogen komen en rekenschap naar haar afleggen omdat iedereen met een alcoholprobleem altijd de mensen direct om hem/haar heen schaadt. Zij is nooit gestopt in mij te geloven en daar ben ik haar eeuwig dankbaar voor. Ik heb haar alle reden gegeven om bij mij weg te gaan en dat heeft ze niet gedaan. Mij past dan ook bescheidenheid, vandaar dat ik inzat over haar goedkeuring of afkeuring.
In mijn verhaal kun je lezen dat ik gedurende dat lange weekend eind februari vorig jaar meteen weer 'sneaky' gedrag vertoonde. Immers, ik liet de beslissing om naar de ciderboer te gaan bij mijn vriend en heb mijn nuchterheid gebroken buiten medeweten van mijn vriendin om. De duivel had mij weer in zijn greep! Het is zeker zo dat ik een heel sterke innerlijke overtuiging had om dit te doen, alsof ik werd geleid. Was het God of Zijn tegenstander? Mijn vriend viel het op hoe ongelooflijk gezond Roger Wilkins, de ciderboer, er uit zag. Deze man drinkt zijn hele leven al zijn eigen waar en is nog nooit ziek geweest. Hij heeft letterlijk appelwangetjes. Maar geloof mij niet, luister naar de man zelf:
Het gaat niet alleen om Rogers fysieke verschijning maar ook zijn levenslust en uitstraling. Cider is God's nectar!
Hetzelfde effect heeft Rogers cider op mij en mijn vriendin, maar ook mijn Amerikaanse vriend merkte hoe positief opwekkend dit spul is, alsof er puur goddelijk levenssap door je stroomt!
Daarom weet ik dat God mij hier naartoe leidde. Ik heb de moed gehad om te stoppen met alcohol en aan mezelf te werken en vorig jaar had ik de moed om te laten zien aan mezelf en aan mijn vriendin dat ik het nu in de hand heb i.p.v. dat de alcohol mij beheerst. Alle lessen die er te leren waren over mijn overmatig alcoholgebruik uit het verleden zijn geleerd. Nu mag ik op een verstandige manier genieten van het leven!
Mike
Laatst bewerkt:
Er is nog iets wat jullie van mij moeten weten. Mijn sponsor bij AA, die me werkelijk fantastisch heeft geholpen en zonder wie ik niet de man zou zijn die ik nu ben, sloeg op 1 belangrijk punt de plank mis: hij betrok mijn neiging tot sociale zelfisolatie uitsluitend op mijn 'alcoholische brein'. Als ik dit pareerde met de mededelng dat ik als kind al zo was en lang voordat drank een rol van betekenis speelde in mijn leven dit gedrag vertoonde wilde hij hier niets van weten, het druisde tegen zijn AA-dogma in.
Het is om deze reden dat ik mij in de Meyers-Briggs persoonlijkheidstypes ging verdiepen, om zelf de antwoorden te krijgen die ik via hem niet kreeg. Zoals jullie weten rol ik uit deze test als een Logicus (INTP), een introverte, intuitieve denker en beschouwer. En wat is een van de kenmerken van dit relatief zeldzame persoonlijkheidstype (2%)? Juist ja, zelfisolatie door gebrek aan aansluiting bij groepen! Met mijn sponsor heb ik mijn ego, mijn zelfobsessie en mijn wrokken en angsten mogen onderzoeken en het heeft me oneindig veel zelfinzicht gebracht, maar telkens als ik naar voren bracht dat mijn sociale aansluitngsprobleem wel eens Gods plan voor mij zou kunnen zijn om 100% mijn eigen unieke weg te bewandelen wilde hij hier niets van weten. Geeft niet, story of my life, ik word zelden of nooit volledig begrepen (ook nu niet). Dit betekende echter wel dat ik ook niet volledig bij AA hoorde, het werd tijd om ook daar afscheid van te nemen en mijn eigen weg te bewandelen. Ik ga dan ook niet meer naar meetings en doe geen 'service' voor AA, twee voorwaarden om 'erbij te horen'.
Sindsdien is het een constante zoektocht naar een 'club' waar ik wel bij zou kunnen passen. Bij mijn AA-sponsor klaagde ik regelmatig over het feit dat God zo weing terugkwam in de 'shares' van AA'ers tijdens meetings, iets waar mijn.sponsor het wel mee eens was. Dit gemis ben ik gaan opzoeken, maar het vond mij. Vorig jaar heb ik.de zeldzame eer gehad om een 4daagsepodium te mogen invullen qua programmering. Ineens, uit het niets, was daar een email van ene John, pastor van de Amsterdam City Church. Hij wilde een nieuwe vestiging van zijn gospelkerk neerzetten in Nijmegen en ik trad met hem in contact om te kijken of we wellicht een gospeloptreden op ons podium zouden kunnen krijgen. Hoewel de onderhandelingen hierover mislukten ben ik contact blijven houden met John om hem te helpen met het opzetten van de Nijmegen City Church. Deze is in het najaar van 2023 van start gegaan, maar vanwege lezingen op zondagen kon ik er zelf pas sinds december vorig jaar naartoe. Wat ik daar meemaakte overtrof iedere verwachting: de Heilge Geest stroomde door mijn hele lichaam en ik hield op met denken, ik bestond alleen nog maar. Het voelde als een inwendge douche en voor het eerst voelde ik mj verbonden met iedere aanwezige en zag ik alleen maar mooie mensen met een innerlijk licht. Let wel, dit is een zwarte Pentecostal kerk, dat is heel wat intenser dan een gewone westerse kerkdienst! Deze beelden zijn uit Amerika en zijn nog iets intenser, maar het gaat er ongeveer zo aan toe:
John had plannen voor mij om predikant te worden en om als muzikale leider in Nijmegen actief te zijn, maar the story of my life is dat ik voortdurend tegen dogma's aan loop. Ik geloof dat Jezus is gestorven DOOR onze zonden en niet voor onze zonden en dat de Apostelen Unitariers waren en ik wijs dan ook de Holy Trinity af. Hierdoor kan ik niet gedoopt worden, muzikaal leider worden of prediken. Ik ben wel nog steeds welkom.bij de kerkdiensten en ik probeer er nog zo veel mogelijk bij te wonen, aangezien het mij uit mijn hoofd haalt en brengt naar een plaats in mijn ziel die ik nooit eerder heb bezocht en onderzocht.
Ook mijn sponsor bij AA zag veel potentie bij mij en wilde mij een hoge functie geven binnen AA, maar ook daar liep ik tegen dogma's aan. Zo ben ik van mening dat angst nooit een drijfveer zou moeten zijn om niet te drinken. Vrijheid is keus en dus ook de keus om wel of niet te drinken, op basis van door God gegeven vrije wil. Wat is dat toch met groepen, groepscodes, groepsdruk en gebrek aan zelfdenkendheid? Daarom zal ik nooit volledig aansluiting vinden bij groepen en dat is OK. Toen ik.veelvuldig en buitensporig dronk ging ik hieronder gebukt, maar nu accepteer ik het en omarm het zelfs. Het is mijn unieke goddelijke pad en ik kies er voor om.dit niet meer te ervaren als lijdzaam maar als leidzaam. Leed is een keus, ik kies voor de 'straight and narrow' weg die God voor mij heeft uitgestippeld, wat anderen hier ook van vinden en of ik deze nu alleen moet bewandelen of niet.
Mike
Het is om deze reden dat ik mij in de Meyers-Briggs persoonlijkheidstypes ging verdiepen, om zelf de antwoorden te krijgen die ik via hem niet kreeg. Zoals jullie weten rol ik uit deze test als een Logicus (INTP), een introverte, intuitieve denker en beschouwer. En wat is een van de kenmerken van dit relatief zeldzame persoonlijkheidstype (2%)? Juist ja, zelfisolatie door gebrek aan aansluiting bij groepen! Met mijn sponsor heb ik mijn ego, mijn zelfobsessie en mijn wrokken en angsten mogen onderzoeken en het heeft me oneindig veel zelfinzicht gebracht, maar telkens als ik naar voren bracht dat mijn sociale aansluitngsprobleem wel eens Gods plan voor mij zou kunnen zijn om 100% mijn eigen unieke weg te bewandelen wilde hij hier niets van weten. Geeft niet, story of my life, ik word zelden of nooit volledig begrepen (ook nu niet). Dit betekende echter wel dat ik ook niet volledig bij AA hoorde, het werd tijd om ook daar afscheid van te nemen en mijn eigen weg te bewandelen. Ik ga dan ook niet meer naar meetings en doe geen 'service' voor AA, twee voorwaarden om 'erbij te horen'.
Sindsdien is het een constante zoektocht naar een 'club' waar ik wel bij zou kunnen passen. Bij mijn AA-sponsor klaagde ik regelmatig over het feit dat God zo weing terugkwam in de 'shares' van AA'ers tijdens meetings, iets waar mijn.sponsor het wel mee eens was. Dit gemis ben ik gaan opzoeken, maar het vond mij. Vorig jaar heb ik.de zeldzame eer gehad om een 4daagsepodium te mogen invullen qua programmering. Ineens, uit het niets, was daar een email van ene John, pastor van de Amsterdam City Church. Hij wilde een nieuwe vestiging van zijn gospelkerk neerzetten in Nijmegen en ik trad met hem in contact om te kijken of we wellicht een gospeloptreden op ons podium zouden kunnen krijgen. Hoewel de onderhandelingen hierover mislukten ben ik contact blijven houden met John om hem te helpen met het opzetten van de Nijmegen City Church. Deze is in het najaar van 2023 van start gegaan, maar vanwege lezingen op zondagen kon ik er zelf pas sinds december vorig jaar naartoe. Wat ik daar meemaakte overtrof iedere verwachting: de Heilge Geest stroomde door mijn hele lichaam en ik hield op met denken, ik bestond alleen nog maar. Het voelde als een inwendge douche en voor het eerst voelde ik mj verbonden met iedere aanwezige en zag ik alleen maar mooie mensen met een innerlijk licht. Let wel, dit is een zwarte Pentecostal kerk, dat is heel wat intenser dan een gewone westerse kerkdienst! Deze beelden zijn uit Amerika en zijn nog iets intenser, maar het gaat er ongeveer zo aan toe:
John had plannen voor mij om predikant te worden en om als muzikale leider in Nijmegen actief te zijn, maar the story of my life is dat ik voortdurend tegen dogma's aan loop. Ik geloof dat Jezus is gestorven DOOR onze zonden en niet voor onze zonden en dat de Apostelen Unitariers waren en ik wijs dan ook de Holy Trinity af. Hierdoor kan ik niet gedoopt worden, muzikaal leider worden of prediken. Ik ben wel nog steeds welkom.bij de kerkdiensten en ik probeer er nog zo veel mogelijk bij te wonen, aangezien het mij uit mijn hoofd haalt en brengt naar een plaats in mijn ziel die ik nooit eerder heb bezocht en onderzocht.
Ook mijn sponsor bij AA zag veel potentie bij mij en wilde mij een hoge functie geven binnen AA, maar ook daar liep ik tegen dogma's aan. Zo ben ik van mening dat angst nooit een drijfveer zou moeten zijn om niet te drinken. Vrijheid is keus en dus ook de keus om wel of niet te drinken, op basis van door God gegeven vrije wil. Wat is dat toch met groepen, groepscodes, groepsdruk en gebrek aan zelfdenkendheid? Daarom zal ik nooit volledig aansluiting vinden bij groepen en dat is OK. Toen ik.veelvuldig en buitensporig dronk ging ik hieronder gebukt, maar nu accepteer ik het en omarm het zelfs. Het is mijn unieke goddelijke pad en ik kies er voor om.dit niet meer te ervaren als lijdzaam maar als leidzaam. Leed is een keus, ik kies voor de 'straight and narrow' weg die God voor mij heeft uitgestippeld, wat anderen hier ook van vinden en of ik deze nu alleen moet bewandelen of niet.
Mike
Laatst bewerkt:
...........
Active member
Klinkt goed!OK, confession time. Ik heb hier een jaar niets over gezegd om de trollen niet te voeden. Een buslading trollen die dit forum gaan vervuilen met de mededeling dat Mike weer aan de drank is en nu zelfs erger dan ooit in 3, 2, 1...
Ik.heb een Amerikaanse vriend die reeds 15 jaar woonachtig is in Nederland en die een zeer getalenteerde chiropractor is. In februari 2023 liet hij me weten dat hij bezig was om zijn vleugels internationaal uit te slaan. Hij vertelde me dat hij had gesolliciteerd op een baan in een chiropractiepraktijk in Paignton, in de county Devon in het zuidwesten van Engeland. Forumleden van het eerste uur (zoals Evan) weten dat Zuid-West Engeland (Somerset, Devon, Cornwall) zo'n beetje mijn meest favoriete plek op aarde is en ik geen kans onbenut laat om daar naartoe te kunnen gaan. Toen mijn vriend dan ook deze kans noemde zei ik: ga je online solliciteren op deze baan of wil je er persoonlijk naartoe? Ik zei hem dat in het laatste geval hij mij mee MOEST nemen, aangezien ik het gebied daar zeer goed ken en we er dan een minivakantie van kunnen maken. Dat leek hem een prima idee en we regelden snel de reis en het verblijf voor een lang weekend van donderdag tot en met zondag (zijn sollicitatiegesprek was op de vrijdag).
Op dat moment had ik de mijlpaal bereikt van 2,5 jaar droog staan. Met mijn vriendin had ik het al regelmatig gehad over de mogelijkheid om weer eens op vakantie te gaan naar Zuid-West Engeland. Het plaatste ons voor een dilemma waar we het vaak over hadden: we hebben samen zeer warme herinneringen aan het samen drinken van een regionale specialiteit die je rechtstreeks bij de boer kunt kopen: boerencider, farmhouse cider (ook wel 'scrumpy' genoemd). We haalden herinneringen op aan hoe gezond we ons voelden op deze traditionele gefermenteerde appeldrank, hoe vast we door de cider sliepen en dat we er niet dronken van werden en zonder kater wakker werden (ondanks een alcolpercentage van 7% of hoger). We vroegen ons openlijk af of het drinken van cider niet simpelweg hoorde bij de vakantie-ervaring op dat prachtig mooie stukje aarde. Zou ik bereid zijn om hiervoor mijn nuchterheid te doorbreken?
In die tijd had ik het ook regelmatig met mijn vriendin over mijn groeiende weerstand tegen het principe van AA van de angst voor die eerste slok en de daaraan gekoppelde aanname dat je dan automatisch voor de bijl zou gaan. Eens een zuiplap, altijd een zuiplap, nietwaar? Ik zei tegen mijn vriendin dat ik het gevoel had dat ik door de diepgaande zelfreflectie van het 12-stappenprogramma van AA voldoende had onderzocht welke pijn, trauma en leed ik probeerde te verdoven met alcohol en of het niet mogelijk was om een hernieuwde, veel gezondere relatie met alcohol te verkrijgen. Telkens als ik hierover begon reageerde ze begrijpelijkerwijs zeer huiverig en dus liet ik.het daar maar bij, ik was er immers al lang en breed aan gewend om niet te drinken en het ging mij bijzonder gemakkelijk af. Maar telkens als het onderwerp Zuid-West Engeland en cider ter sprake kwam reageerde ze een stuk positiever met een twinkel in haar ogen!
Gedurende de autorit naar en door Engeland heb ik dit openlijk besproken met mijn Amerikaanse vriend de chiropractor. Hij zei me dat de 12 stappen gaan over het wegwerken van zwakheden in je karakter en dat mocht ik besluiten om tijdens onze minivakantie bij de ciderboer langs te gaan en cider te kopen ik dit dan wel eerlijk moest melden aan mijn vriendin. Ik vroeg hem vervolgens heel listig of hij het op prijs zou stellen om deze traditionele appeldrank in te slaan en te proberen, waarop hij bevestigend antwoordde. Hiermee was de kogel door de kerk en had hij de beslissing genomen en niet ik. Een beetje manipulatief, ik geef het toe, maar een betere uitweg uit mijn dilemma kon ik op dat moment niet bedenken. Zo gezegd, zo gedaan en we haalden deze Engelse nectar in huis. Vanaf de eerste slok was het effect exact zoals ik het me herinnerde: het kwam heerlijk binnen, ik sliep er prima op, werd niet dronken en had de volgende dag geen kater. Geen enkel negatief effect, ook niet na 2.5 jaar nuchterheid!
Gedurende dat lange weekend hebben mijn vriend en ik vele autoritten gemaakt om het schitterende gebied daar te verkennen en tijdens die ritten heb ik met hem vele goede gesprekken gehad over het doorbreken van mijn nuchterheid en hoe ik hiermee om moest gaan, allereerst voor mezelf maar ook naar mijn vriendin, die nog van niets wist. Ik had via AA natuurlijk veel negatieve associaties meegekregen over alcoholische dranken, maar hoe kon iets wat zo goed bij mij binnenkwam dan zo verkeerd zijn? Via mijn lezingen tussen 2008 en 2015 wist ik bovendien donders goed dat alcoholische dranken traditioneel vanaf het begin van de mensheid overal ter wereld genuttigd werden en dat deze dranken ook een medicinale werking hadden (denk behalve aan cider ook aan mede, rode wijn of kruidenbitter). Dit argument had ik ook meermalen aangehaald bij mijn vriendin, maar ze was terecht bang dat ik een terugval zou hebben als ik er eenmaal weer aan zou beginnen.
Uiteindelijk gaf mijn vriend het verlossende antwoord:
Als je een bewuste keuze maakt voor gezondmakende alcoholische dranken neen je een natuurlijk medicijn tot je. Alle medicijnen, ook natuurlijke, bevatten gifstoffen en het is de dosering en de duur die bepaalt of het medicijn helend is of juist schadelijk voor de gezondheid. Dus ook voor gezonde alcoholische dranken geldt: blijf binnen een gezonde dosering en zorg ook voor periodes van abstinentie. Het feit dat ik een periode van 2,5 jaar geheelonthouding achter de rug had was voor mij zowel fysiek als mentaal bijzonder helend geweest en mits ik de juiste alcoholische dranken tot mij nam in de juiste dosering en duur (een soort 'kuur' dus) zag hij medisch gezien geen probleem en moest ik er dat ook niet van maken. WOW, wat een inzicht! Hij vertelde me verder dat het pils waaraan ik verslaafd was geraakt een bewerkte drank is die gepasteuriseerd is en laag in mineralen en dat mijn verslaving wel eens deels gebaseerd zou kunnen zijn op een niet aflatende behoefte van mijn lichaam naar ontbrekende voedingsstoffen. WOW, wat een mega inzicht opnieuw!
OK, dat was dus geklaard. Maar dan was er nog de kwestie van het moeten opbiechten naar mijn vriendin dat ik mijn nuchterheid had doorbroken. Ik zat daar echt mee in mijn maag en mijn vriend zei maar tegen mij dat ik geen andere keus had dan het aan haar toegeven. God bood mij een uitweg. Ik had het risico genomen om die goddelijke ciderdrank te drinken en als beloning voor mijn moed kreeg ik ineens een whatsapp-bericht van mijn vriendin:
'Neem je cider mee?'
'Voor mij.'
Op de terugweg naar de veerboot gingen we bij dezelfde ciderboer langs en namen een 10-literpak versgetapte dry farmhouse cider mee (je weet wel, een kartonnen verpakking met daarin een luchtdichte plastic zak met daaraan een kraantje, net zoals die wijnpakken bij de Aldi). Ik kwam midden in de nacht thuis en zette het pak cider in de koelkast en ging meteen slapen. De volgende dag was mijn vriendin prettig verrast om de cider daar aan te treffen. Ik zei tegen haar dat ik hem in Engeland al gedronken had en wachtte vol spanning op haar reactie. En toen gebeurde het wonder: ze zei 'EINDELIJK kun je weer normaal doen, ik werd GEK van die obsessie van jou met het tellen van al die nuchtere dagen, maanden en jaren!'
We hebben de 2 weken daarna samen dat pak cider genuttigd als slaapmutsje met allebei geen centje pijn. Sindsdien wissel ik alcoholvrij met alcohol af, waarbij de alcoholische momenten zeer sporadisch zijn en ik nooit meer drink dan 2, hooguit 3 drankjes en het echt gaat om de smaak en mijn drinktempo minimaal half zo langzaam is geworden. Nog veel bijzonderder is dat ik nu een natuurlijke verzadiging voel, voor het eerst trapt mijn lichaam op de rem en weet ik dat mooi is geweest. Ook heel belangrijk is dat ik er nu bewust voor kies om in gezelschap te drinken en niet meer alleen, een tip die ik van mijn Amerikaanse vriend heb gekregen nadat ik hem had verteld over de mooie en warme herinneringen van het nuttigen van een Guinness of een cider in Engeland. Kortom, dit is nu iets meer dan een jaar geleden en ik heb naar mezelf en naar mijn vriendin bewezen dat ik wel degelijk een normale relatie met alcohol heb gekregen.
God is great.
Mike
...........
Active member
Geweldig dat je ook nog een kerk hebt gevonden die bij je past en waar je je helemaal thuis voelt!
Mike
Mike
Godsgeschenk
Well-known member
Ja, dit verhaal klopt natuurlijk ook helemaal.
Vandaag trouwens op het werk een Webinar over alcohol gevolgd.
Alcohol op zich, als het niet elke dag is en niet meer dan 1 glaasje voor max. 3 dagen per week, geldt nog als okay. Nu heb ik weinig op met zulke regels. Het gaat erom wat het met je doet.
Natuurlijk kan iedereen, dus ook Mike, het verhaal zo neerzetten, dat het goed is. Wat ik dus altijd doe, is uitgaan van de oprechtheid van de persoon op dat moment.
Dus iedereen die af en toe eens een glaasje nuttigt, is niet gelijk verslaafd. Ik drink zo te zeggen niet, en misschien een glaasje per jaar. Met mij zal dat niets doen.
Omdat Mike zijn verhaal dus op dit punt gestopt is waar het hem goed gaat, dus eigenlijk bij het sprookje 'En ze leefden nog lang en gelukkig' - maar wat als het sprookje dan niet uit was (?), kunnen we niets zeggen over de toekomst.
Als hij weer vervalt in zijn zucht, dan is het verkeerd. Kan hij deze maat handhaven, dan is het in orde.
Het is pas te meten in de toekomst.
Het heeft ook weinig zin om gelijk met de wijsvinger te wijzen. Hijzelf weet wanneer hij goed of fout zit.
Dorothé
Met zulke forumleden, who needs trolls? 
Ik heb iets opgeschreven dat ruim een jaar oud is. Met verslavingsproblematiek is er geen sprake van een geleidelijke terugval, de terugval is direct en heftig. Het had dus een jaar geleden moeten gebeuren en jullie hadden dit moeten hebben gemerkt, onmogelijk om dit verborgen te houden, zowel in de privesfeer als op dit forum. Alles was in het water gevallen: mijn lezingen, mijn relatie, dit forum, alles. Als dit nu een jaar later nog niet het geval is, zit het wel goed hoor.
Mike
Ik heb iets opgeschreven dat ruim een jaar oud is. Met verslavingsproblematiek is er geen sprake van een geleidelijke terugval, de terugval is direct en heftig. Het had dus een jaar geleden moeten gebeuren en jullie hadden dit moeten hebben gemerkt, onmogelijk om dit verborgen te houden, zowel in de privesfeer als op dit forum. Alles was in het water gevallen: mijn lezingen, mijn relatie, dit forum, alles. Als dit nu een jaar later nog niet het geval is, zit het wel goed hoor.
Mike
Godsgeschenk
Well-known member
Sorry Mike, ik wil helemaal niet als een trol overkomen en ben je ook niet afgevallen. Of heb ik me niet duidelijk geuit?Met zulke forumleden, who needs trolls?
Ik heb iets opgeschreven dat ruim een jaar oud is. Met verslavingsproblematiek is er geen sprake van een geleidelijke terugval, de terugval is direct en heftig. Het had dus een jaar geleden moeten gebeuren en jullie hadden dit moeten hebben gemerkt, onmogelijk om dit verborgen te houden, zowel in de privesfeer als op dit forum. Alles was in het water gevallen: mijn lezingen, mijn relatie, dit forum, alles. Als dit nu een jaar later nog niet het geval is, zit het wel goed hoor.
Mike
Dorothé
Was niet naar jou gericht.
Mike
Mike
Roger Wilkins is een conservatief die voor Brexit was!
Mike
Mike
Geweldig accent ook, dat Zuidwesterse accent!
Mike
Mike
Forum statistieken
