bert van molle
New member
Dezer dagen vanuit mijn relatief hoge leeftijd en vanuit mijn relatief open geest gekeken naar de vele interventies die dit forum rijk is.
Daarbij is mij opgevallen hoeveel wantrouwen er bestaat tegenover de officiële geneeskunde.
Ook opgevallen de teleurstelling in deze "genees"kunde.
Als je al die zich hier uitende mensen samen aan het woord zou laten over die "genees"kunde zou je heel vermoedelijk een boe-geroep horen.
Maar ook een verkropte pijn.
Want men is ongelukkig wanneer iemand die over gezondheid gaat telkens en telkens opnieuw geen aandacht blijkt te hebben voor de licht of zwaar zieke mens die hulp vraagt, raad, inzicht, contact.
Maar niets van dit alles.
Aan de andere kant valt mij ook het grote vertrouwen op in de gezondheidsraadgevingen die de ene de andere poogt te geven en dat hoewel de ene en de andere nooit een opleiding heeft gekregen omtrent de vele wetten en regels op basis waarvan het lichaam en al zijn kleine en grote subsystemen werkt.
Soms de vrees dat wij met z'n allen blinden of slechtzienden zijn die ook op het gebied van de gezondheid wild om ons heen zoeken en grijpen, hopend de waarheid beet te kunnen pakken.
En me dunkt dat allen die hier getuigen van hun bezig-zijn met het lichaam dat ze zijn op zijn minst veel moed hebben om buiten het algemeen aanvaarde kader van een geaccepteerde benadering van het gezondmaken van wat ziek is, zelf op zoek te gaan, met vallen en opstaan.
Ja, als waren wij allen op het gebied van de zorg voor ons lijf wezen, bij het zorgen voor onszelf alleen bijgestaan door onszelf en door wat verre lotgenoten.
Daarbij is mij opgevallen hoeveel wantrouwen er bestaat tegenover de officiële geneeskunde.
Ook opgevallen de teleurstelling in deze "genees"kunde.
Als je al die zich hier uitende mensen samen aan het woord zou laten over die "genees"kunde zou je heel vermoedelijk een boe-geroep horen.
Maar ook een verkropte pijn.
Want men is ongelukkig wanneer iemand die over gezondheid gaat telkens en telkens opnieuw geen aandacht blijkt te hebben voor de licht of zwaar zieke mens die hulp vraagt, raad, inzicht, contact.
Maar niets van dit alles.
Aan de andere kant valt mij ook het grote vertrouwen op in de gezondheidsraadgevingen die de ene de andere poogt te geven en dat hoewel de ene en de andere nooit een opleiding heeft gekregen omtrent de vele wetten en regels op basis waarvan het lichaam en al zijn kleine en grote subsystemen werkt.
Soms de vrees dat wij met z'n allen blinden of slechtzienden zijn die ook op het gebied van de gezondheid wild om ons heen zoeken en grijpen, hopend de waarheid beet te kunnen pakken.
En me dunkt dat allen die hier getuigen van hun bezig-zijn met het lichaam dat ze zijn op zijn minst veel moed hebben om buiten het algemeen aanvaarde kader van een geaccepteerde benadering van het gezondmaken van wat ziek is, zelf op zoek te gaan, met vallen en opstaan.
Ja, als waren wij allen op het gebied van de zorg voor ons lijf wezen, bij het zorgen voor onszelf alleen bijgestaan door onszelf en door wat verre lotgenoten.
