Ik ben vannacht pas teruggekomen uit Cornwall. Ik heb in de week dat ik daar was slechts twee keer een half uur internettijd gekocht bij de plaatselijke bibliotheek, wat ik deelde met mijn vriendin. Afgelopen donderdag werd ik door Poekie via email op de hoogte gesteld van het overlijden van Dirtsa en ze is sinds die tijd dagelijks in mijn gedachten geweest. Over Connexxion gesproken: bedenk dat ze slechts 1 gedachte van ieder van ons verwijderd is. Alle goede intenties die hier worden gepost, inclusief de mijne, worden daarboven door haar luid en duidelijk opgevangen. Ik berust ook in de gedachte dat ze nu eindelijk bij haar zoontje kan zijn, aan wie ook zij ongetwijfeld elke dag dacht.
Bastiaan zag het al aankomen, ik ook. Ik denk Dirtsa zelf ook. Ze gaf opeens aan dat haar gezondheid heel hard achteruitging en dat ze zich wilde concentreren op haar man Erik en de kinderen. Ze leek het gevecht te hebben opgegeven. Velen van ons, waaronder ikzelf, wilden haar met raad en daad ondersteunen, daarom ook deze aparte topic aan haar gewijd. Maar ze wilde er niets meer van weten. Poekie schrijft terecht dat haar simpelweg de tijd ontbrak. Voor mij waren de laatste berichten van Dirtsa onheilspellende woorden en ik vreesde het ergste, maar ik moet me erbij neerleggen dat het zo heeft moeten zijn. Wel ben ik ervan overtuigd dat ze dankzij WAPF een betere kwaliteit van leven heeft gekend, maar voor haar kwam het inderdaad te laat. Er is haar in ieder geval een lijdensweg bespaard en dat is wel het minste wat ik haar gun.
Ook ik heb Dirtsa persoonlijk gekend. Ze heeft voor mij en Ado Bloemendal eerder dit jaar nog een avond georganiseerd op dezelfde lokatie waar de herdenkingsdienst werd gehouden. Ik had er graag bij willen zijn, maar ik zat nog in Cornwall. In gedachten heb ik haar echter voortdurend herdacht, vanaf het moment dat ik door Poekie op de hoogte werd gesteld van het nieuws. Ze is naar meerdere lezingen van mij geweest, samen met haar dochter. De laatste vond enkele weken voor haar overlijden plaats. Ook heb ik twee keer bij haar gegeten en genoten van haar eenvoudige, maar doeltreffende kookkunst en de gastvrijheid van haar gezin. Op het forum was ze inderdaad een echte gever en je hoefde haar inderdaad niet persoonlijk te kennen om warme herinneringen aan haar te hebben en het gevoel dat je haar kende.
Een nieuw forumlid schreef dat ze geraakt werd door het medeleven dat wij hier naar elkaar vertonen. Het is een van de redenen waarom ik dit doe, we hebben met z'n allen een mooi plekje met elkaar gecreeerd. Dirtsa voelde zich hier thuis en ze nam een prominente plaats in. We zullen haar missen. Erik en de kinderen, als jullie dit lezen, weet dat de natuur geen energie laat verdwijnen. In materiele vorm mag ze er dan niet meer zijn, haar energie is er nog steeds - en zonder lichamelijke beperkingen! Deze energie gaat nooit verloren en ooit komen jullie elkaar weer tegen. Ik heb Dirtsa aangeraden om Eindeloos Bewustzijn te gaan lezen van Pim van Lommel. Ze gaf aan dit boek te hebben gelezen, hopelijk heeft het haar vrede gegeven tijdens haar overgang. Ik raad iedereen aan dit zeer verhelderende boek te lezen, het helpt om een beter beeld te krijgen van wat wij 'dood' noemen, waardoor we kunnen berusten in de wetenschap (letterlijk: wetenschap, Van Lommel heeft gepubliceerd in The Lancet!) dat er meer leven in de dood zit dan ons wordt verteld. Iemand noemde boeddhisme. De boeddhisten weten dit en streven ernaar tijdens het leven al zo hoog mogelijk op de 'stairway to heaven' uit te komen. Dirtsa had al een paar treetjes meer beklommen dan menigeen - niet uit overtuiging, maar gewoon omdat ze zo was!
Ik heb vandaag geen tijd om nog te reageren op andere berichten, maar vond dat ik moest reageren zodra ik in de gelegenheid was. Ik post vanaf morgen verder, ik moet een hele week aan activiteit hier gaan doornemen! Bedankt iedereen voor jullie warme reacties hier!
Mike