Al een poosje vraag ik mezelf af, wat ik ervan moet vinden als een vent zegt nadat hij er zelf lang over nagedacht heeft, bij zijn vrouw weg te willen, omdat ie gevoelens heeft voor iemand anders. Zonder dat er intimiteit is geweest met die ander en die ander zich ook niet bewust was van het feit dat hij gevoelens voor heeft. Maar de vrouw in het huwelijk wil na meerdere gesprekken niet werken aan de ontevredenheid in het huwelijk en vind dat er niks aan de hand is terwijl de andere partij dit wel zo ervaart.
Moet ie dan blijven omwille van dat het zo hoort? Zorgt zijn vrouw doordat ze haar kop in het zand steekt er op deze manier nu zelf voor dat hij meer en meer het gevoel heeft weg te willen? Zelf worstelt hij al maanden met deze 2 strijd zonder dat die andere vrouw bewust was van het feit dat deze getrouwde man gevoelens heeft voor die andere vrouw, omdat ie dat niet direct kenbaar heeft gemaakt. Pas maanden later deed die dat wel.