gevoel alsof je opgegeten wordt.

Dank je.

Ik kan er beter mee omgaan maar toch blijft het moment komen.

Ik denk dat het moment maar 15 minuten is daarna moet ik even herstellen. Herstel kan je ook psychisch in de war maken en het liefst wil je dan slapen of je zelf weg toveren. Een leuk testje is dan of je een gesprek kan voeren met een wild vreemde. Als dat soepel gaat weet ik dat de rust terug is en kan verder gaan met de orde van dag, of lekker gaan relaxen.

Ik vraag me af of je bij lyme soort gelijke aanvallen kan krijgen?

Als het hyperventilatie is waarom krijg ik het dan altijd rond de zelfde tijd?

Had jij dat ook Brian?

 
Nee ik kreeg ze nooit rond dezelfde tijd. Alleen als ik om wat voor reden dan ook nerveus of angstig werd. Waarom jij het altijd op hetzelfde moment ervaart kan ik niet zeggen. Misschien door de maaltijd die je ervoor eet? Je moet voor jezelf alle mogelijke factoren doorlopen en uitzoeken wat het is. Als het niet extern is dan is het waarschijnlijk intern.

Brian

 
Buiten dit alles merk ik dat ik ook slecht tegen grauwe ruimtes kan. Ik vroeg me altijd af waarom kantines altijd zo strak zijn. Waarom hangen ze er geen schilderijtje neer dat vind ik prettiger pauze houden. Je kunt zeggen dit te maken heeft met angst maar het kost me gewoon meer energie om lange tijd in zo'n ruimte te verblijven. Het zou het zelfde zijn als dat alles een bepaalde kleur had en je kunt slecht tegen die kleur dat kost gewoon energie.

Ik vraag me nog af of dit aangeleerd, of aangeboren is. Ik denk zelf dat dit aangeboren is en deels aangeleerd. Kantines voelen voor mij onnatuurlijk en onprettig aan net als kantoorruimtes.

 
hoi Charade, zeer veel mensen met de ziekte van lyme hebben het over hyperventilatie of iets dat erop lijkt.

Mensen beginnen snel over dat het psychisch is dit maar ik geloof er geen klap van.

Er kan volgens mij net zo goed een lichamelijke oorzaak ten grondslag liggen aan hyperventilatie.

Een naaste van mij heeft haar hele leven al hypo´s gehad voor haar gevoel: bij haar is pas sinds kort diabetes type I vastgesteld, maar ze hyperventileerde naar haar gevoel al op jonge leeftijd en nu denkt ze dat dat feitelijk toen al hypos zijn geweest of dat weet ze nu zelfs wel zeker.

En ze vindt het heel erg dat het destijds niet als een lichamelijke ziekte herkend werd.

Ik heb wel hypos gehad trouwens 3 jaar geleden: echt heel eng vond ik dat: een naar gevoel.

Toen de ergste candida weg was, waren die hypoś gelukkig ook weg.

 
Hypo's door het eten van suikers daar heb ik geen last meer van. Dat voelt als of je dronken bent. Ik voel me nu bijna de hele dag fit en helder. Als je te veel suiker heb genomen dan voel je je echt slecht. In zo'n geval kun je het beste maar gaan liggen.

Hypo van hyperventilatie dat gevoel ervaar ik wel zoals ik al schreef.

Verder heb ik gelukkig geen ringworm meer tussen mijn liezen dus als ik candida zou hebben is dat een teken dat het minder is geworden. Maar alle aandoeningen kunnen meerdere oorzaken hebben. Ik denk dat je niet te veel op een ding moet richten. Ik richt me niet op candida, of een allergie. Ik blijf gewoon zoveel mogelijk mijn dingen doen en ik voel me gelukkig. Ik voel me ook uit een negatieve spiraal komen en probeer dat vast te houden. Ik blijf vertrouwen houden dat ik er van ga herstellen. Belangrijk leer proces is dat ik me omring met positiviteit en dingen doe waar ik energie van krijg.

Ik merk ook dat ik soms erg beroerd opsta, of dat ik net voor het wakker worden een nare droom heb waar je nog even in gezogen wordt als of het lijkt dat iemand je vast pakt. Ook dit kan psychisch zijn maar het kan ook door een lichamelijke aandoening komen. Als ik wakker ben dan probeer ik wel me ochtend meditatie te doen. Ik merk dat ik na de ochtend meditatie een stuk vrolijker ben. Je kunt in het ellendige blijven hangen maar dat heeft geen enkele zin. Het ellendige gevoel na een vervelende droom is gewoon bedrog!

 
Waarschijnlijk is het toch hyperventilatie. Op die momenten krijg ik het koud en rillerig, of buikpijn en wordt ik zenuwachtig. Ik hou op die momenten inderdaad me adem in en voel zenuwpijn wat tot me oor kan gaan en ook nek en linker boven lichaam.

Ik heb regelmatig neusslijmvliesontsteking en als ik door mijn linker neusgat adem dan doet het uitademen zeer.

Nu heb ik test gedaan met een dik wattenstaafje in mijn neus. Ik heb nu geen last van zenuwpijn en kan gewoon doorademen. Als ik op mijn rechterkant ga liggen dan gaat mijn linker neusgat dicht zitten en irriteren wat ik merk in het ademhalen en in mijn buik. Met een waterstaafje in mijn neus adem ik wel fijn door en is de slaap dieper.

Het linker neusgat is ook kleiner dan het rechter. Ik ben bij de kno geweest en ik moest eerst neusspray gebruiken voor ze verder gaan kijken. Het is misschien een mm dat de neus te vernauwd is volgens arts kan komen door ontsteking of door scheefstand en dus vernauwing.

De neus is wel gewoon open alleen de neusvleugel klapt er steeds tegen aan.

Ik reinig me neusgat al met lauw water en zout. Ik probeer te zorgen dat de ontsteking weg is zodat ik snel geholpen kan worden. Want als de ontsteking blijft dan geven ze waarschijnlijk alleen maar middeltjes voor de ontsteking en dat is niet de oorzaak.

 
Iemand nog een idee?

Hyperventilatie kan ook gewoon komen door oververmoeidheid en dus stres.

Ik krijg het iedere dag wel even en meestal rond de zelfde tijd soms een klein beetje maar soms zo erg dat ik daarna heel moe ben en niks meer kan.

Ik heb ook nog steeds chronische lichamelijke stres. Dat is spanning die je voelt in je lichaam en niet in je hoofd. Gevoel van niet lichamelijk kunnen ontspannen is misschien beter, of de spanning niet herkennen.

Meestal ga ik rustig dingen doen voor de afleiding om stres weg te nemen.

Ik slaap slecht wegens jeuk op mijn hoofd, dat geeft ook weer stres. Lijkt wel of ik allergisch ben voor huisstofmijt terwijl ik er op getest ben.

 
Histamine zit ook in roomboter lees ik net. http://antihistamine.nl/antihistamine-dieet/

Ik moet ook zeggen dat ik voor de hyperventilatie me zenuwachtig begin te voelen in de ademhaling. Ik moet dan geen gesprek met mensen aan gaan, want ik merk dat ik dan me zelf moet temperen en dat ik soms stomme dingen ga zeggen. Het maakt me dus boos en krijg een kort lontje als ik me meng in een discussie. Ik ben dus prikkelbaar vlak voor zo'n aanval.

Mensen die graag onzinnige discussies willen voeren die mijt ik dan het liefst. Maar goed als je je niet lekker voelt dan mijd je natuurlijk altijd moeilijke situaties anders krijg je alleen meer klachten op zo'n moment.

 
Soms heb ik nog steeds last van angst, voor me gevoel ook gekomen door die aanvallen.

Ik dwing me zelf dingen te doen die ik daadwerkelijk wil doen maar dan dan wel in alle rust alleen ze putten me ook uit en merk het dan de volgende dag.

Het beste is wandelen voor me.

Moeilijkste vind ik het om de rust te bewaren zodra ik me goed voel. Want ik doe snel te veel en ben snel te enthousiast als ik me goed voel. Soms ook weer een periode van heel veel huilen en het liefst doe ik dat bij vreemde en niet bij bekende ook uit schaamte.

Soms is het dus Angst vasthouden voor bekende mensen en denken dat je gekwetst kan worden.

 
Ik heb nu zo´n neusklemmetje gekocht die de neusgaten open maakt.

Als ik het klemmetje in doe voel ik me gelijk eens stuk ontspannende en uitademen gaat beter. Ik ga dit een tijdje proberen en kijken of de chronische neusslijmvliesontsteking weg gaat. Als ik beter ademhaal met zo klemmetje en de ontsteking blijft weg dan laat ik me misschien opereren.

De hyperventilatie s´nachts heb ik volgens mij gekregen doordat ik steeds me mond dicht probeer te houden en me zelf te dwingen door me neus te ademen. Voorheen had ik altijd een kurkdroge mond door mondademhaling en dat is slecht voor de tanden.

Ik las hier dat iemand tape op zijn mond deed maar dat is misschien niet verstandig. Je hebt niet voor niks een mond.

 
Quote:
Als ik beter ademhaal met zo klemmetje en de ontsteking blijft weg dan laat ik me misschien opereren.


Ik volg dit niet je leven lang zo'n klemmetje als die werkt lijkt me veel minder erg dan een operatie. En als het klemmetje werkt dan kan je ook rustiger aan een definitieve oplossing werken.

 
Ik begrijp je maar ik heb ook eens heel erg me neus gestoten en als dat schotje scheef staat dan gaat het volgens mij niet uit zich zelf weer recht staan.

Ik wacht eerst geduldig af of de ontsteking weg gaat.

Vandaag rustig aangedaan en gelukkig geen hyperventilatie klachten gemerkt gelukkig.

Ik merk dat na zo aanval dat ik de hele avond pijn heb onder mijn ribbenkast bij de slokdarm. Als ik geen aanval krijg of kort dan heb ik er geen last van die zeurende pijn.

Zolang ik maar rustig ademhaal van onderuit me buik. Als ik me te druk maak (of angstig ben) ga ik weer hoger ademhalen en krijg ik weer zo´n aanval met gevolgen van pijn en moeheid. En als je opstaat met die pijn krijg ik weer meer zorgen en weer eerder zo'n aanval.

 
Nog wat over voeding. Gember hersteld de pijn snel en geeft daardoor veel energie. En kippenlever werkt ook heel goed maar ligt soms zwaar op de maag.

Ook koffie maar dat drink ik eigenlijk niet meer. Laatst kreeg ik na zo'n aanval weer zeurende pijn en dronk een beetje koffie en voelde me al helderder maar het werkt misschien meer als een pepmiddel en daar pas ik voor, maar ik liet me even na die jaartjes koffieloos verleiden door iemand die me niet begreep die een Senseo voor me neus zette.

 
Ik lees ook wel eens dat mensen last hebben van dumpingsydroom en ik heb de zelfde soort klachten.

Is dat niet gewoon het zelfde als hypoglykemie.

 
ik heb voor de zekerheid een scan laten maken en er was niks bijzonders te zien. Alleen was mijn linker nier verdwenen. Ik ben schijnbaar geboren met 1 nier.

De rechter nier was wel groot volgens de arts.

 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.517
Berichten
528.470
Leden
8.652
Nieuwste lid
duncan
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan