Nou ja...humor om te lachen? Het is en blijft Vlaamse humor.
Een rijke industrieel spreekt op een receptie een bevriend minister aan:
“Beste vriend, ik moet je eens wat vragen!”
“Vraag maar!”, antwoordt de minister
“Mijn jongste zoon, wordt 27 dit jaar.
Hij verslijt nog steeds zijn broek op het unief.
Hij doet niet anders dan hele dagen doorbrengen op café,
bij vrienden, drinken en grappen uithalen.
Hij doet verder niks! Hij is nog te lui voor werk te zoeken!
Heb jij geen jobke voor hem?”
Waarop de minister: “Geen probleem, ik
benoem hem tot mijn adjunct met een salaris van 10.100 euro per maand!”
de industrieel: “Nee, da’s een veel te hoog loon!
hij moet er toch wat inspanning voor doen!”
Minister: “Oh, dan maak ik hem cabinet-chef, 6.000 euro per maand!”
Industrieel: “maar nee, da’s nog altijd veel teveel.
hij moet de waarde van het geld leren kennen!”
Minister: dan maak ik hem diensthoofd,
op één of ander ministerie aan 4500 euro per maand!”
Industrieel: “Maar nee, ik wil dat mijn zoon onderaan de ladder begint,
hard moet werken en begint aan maximum 1200 euro per maand!”
Minister: “spijtig, dan kan ik niks voor U doen!”
Industrieel: “Hoe? En waarom niet?
Minister: “voor zulke plaatsen moet je slagen in een examen!”
