Jenneke,
Je hebt je op dit forum opgeworpen als pleitbezorger van granen. Laatst constateerde je van jezelf dat je nogal stressgevoelig was. Het eerste wat dan in mij opkomt is: stop dan ook met granen eten. Maar ieder zijn ding. Granen eten 'voor de variatie' omdat 'de meeste voedingsmiddelen zowel goede als slechte stoffen bevatten' is de gevaren verbonden aan granen bagatelliseren. Dan moet je ook volledige informatie verschaffen, zoals deze waarschuwingen uit Cure Tooth Decay van Ramiel Nagel:
Quote:
De beroemde professor en dokter Edward Mellanby schreef dat havermout en tarwekiemen het krachtigst de vorming van een gezond gebit in de weg zaten. Hij noemde het effect van tarwekiemen op het gebit ‘funest’.
Hij ontdekte verder dat een voedingspatroon met veel granen of tarwekiemen leidde tot neurologische problemen bij zijn honden, zoals weke benen en een ongecoördineerde motoriek. Dr. Mellanby kwam tot de conclusie dat de meeste granen een gifstof bevatten die het zenuwstelsel beïnvloedt.
Hij wees op het verband tussen granen en peulvruchten en pellagra, een tekort aan niacine (vitamine B3, nicotinezuur), lathyrisme, verlamming als gevolg van gifstoffen in bonen die onderdeel uitmaken van de lathyrusfamilie, zoals een bepaald type reukerwt (lathyrus), en pernicieuze anemie (ziekte van Biermer), wat te maken heeft met een gebrek aan vitamine B12.
Al deze ziekten zijn het meest effectief te behandelen met levers van dieren. En al deze ziekten kunnen in een laboratorium worden opgewekt bij proefdieren door ze volle granen te voeren.
Quote:
Wetenschappers waren verheugd toen ze een dierenmodel hadden ontdekt op basis waarvan ze experimenten met scheurbuik konden verrichten. Cavia’s die op een graanrijk voedingspatroon werden geplaatst, kregen een aandoening die exact hetzelfde was als scheurbuik bij mensen.
Om scheurbuik te veroorzaken, voerde men de cavia’s hoofdzakelijk zemelen en haver.
Een ander scheurbuikbevorderend voedingspatroon bestond uit volle granen als haver, gerst, maïs en sojabloem. Door voer dat volledig uit havermout bestond, stierf een cavia binnen 24 uur als gevolg van scheurbuik.
Precies hetzelfde scheurbuikbevorderende voedingspatroon veroorzaakte ook ernstige gebits- en tandvleesproblemen bij de cavia’s.
Dat volle granen de oorzaak vormen van scheurbuik is verhelderend met betrekking tot plantaardige gifstoffen die van nature in granen voorkomen. Cavia’s die gekiemde haver en gerst als voer kregen, kregen geen scheurbuik.130 Hieruit blijkt dat het kiemproces antinutriënten die scheurbuik veroorzaken neutraliseert.
Quote:
Rachitis is een ziekte waarvan bekend is komen te staan dat het ernstige o-benen bij kinderen veroorzaakt. Andere symptomen van rachitis zijn spierzwakte, pijnlijke of weke botten of andere botproblemen en tandbederf.
Om rachitis in het laboratorium bij honden op te wekken, kregen ze havermout. Professor Edward Mellanby beschrijft zijn bevindingen na vele decennia van onderzoek:
Ernstigere vormen van Engelse ziekte traden eerder op wanneer het voer hoofdzakelijk bestond uit havermout, maïs of vol tarwemeel dan wanneer deze voedingsmiddelen werden vervangen door gelijke hoeveelheden witmeel of rijst, ondanks het feit dat de eerstgenoemde granen meer calcium en fosfor bevatten dan de laatstgenoemde.
Het meest rachitisbevorderende voedingspatroon was een voedingspatroon dat voornamelijk bestond uit volle tarwe, volle maïs en tarwegluten.
Quote:
Tegelijkertijd leidde in twee andere voedingsexperimenten van dr. Mellanby een voedingspatroon dat arm was aan vitamine A en D en waaraan ½ tot 1 kopje havermout per dag was toegevoegd tot gemiddeld zes nieuwe gaatjes per kind tijdens de duur van het experiment. Hun reeds aanwezige gaatjes vertoonden geen enkele heling.
Een voedingspatroon met kleinere hoeveelheden havermout en iets meer vetoplosbare vitamines leverde gemiddeld 4,5 nieuwe gaatjes per kind op, waarbij wel een aantal reeds aanwezige gaatjes gedurende het experiment genazen.
De les die we uit deze experimenten kunnen opmaken is dat havermout een verwoestend effect heeft op het gebit en dat er bij deze studies sprake was van de meeste botvorming en remineralisatie van het gebit op basis van graanvrije voeding.
Uit de tientallen jaren van onderzoek van Edward en May Mellanby blijkt dat havermout de remineralisatie van het gebit meer in de weg zit dan welk ander graan ook.
In mindere mate vindt er verstoring van het remineralisatieproces plaats door de consumptie van maïs, rogge, gerst en rijst. Tarwekiemen, maïskiemen en andere graankiemen hebben een ‘funest’ effect op het gebit.
Quote:
De meeste, zo niet alle, granen bevatten neurotoxines in uiteenlopende concentraties. Haver- en tarwekiemen bevatten de hoogste concentraties van deze gifstoffen en witmeel aanzienlijk minder.
Quote:
De combinatie van goede bodembehandeling, zorgvuldige behandeling en bereiding van haver en een voedingspatroon dat rijk was aan mineralen en vetoplosbare vitamines maakte haver een gezond bestanddeel uit van de voeding van geïsoleerde Keltische volkeren.
In tegenstelling tot de zorgvuldige oogst en opslag van haver door geïsoleerde culturen is zelfs biologische haver die je in de winkel kunt kopen met hitte behandeld en deze krijgt niet de kans om op het land te ontkiemen en te drogen.
Haver wordt met hitte behandeld omdat deze graansoort door zijn hoge vetgehalte snel onderhevig is aan ranzigheid tijdens de opslag. De met warmte behandelde haver verliest hierdoor het enzym fytase [Dit enzym breekt fytinezuur af.], waardoor het weken of zuren van havermout niet leidt tot de verwijdering van fytinezuur voordat de haver gekookt wordt.
Er bestaat een verbazingwekkend groot aantal mensen die veel haver eten die ik gesproken heb die gaatjes hebben of wier kinderen gaatjes hebben. Dit bevestigen de resultaten van het jarenlange onderzoek naar mensen en dieren door de Mellanby’s. Tijdens het rachtitisexperiment bleek haver die eerst gekiemd werd en daarna twee dagen lang gezuurd geen Engelse ziekte te veroorzaken.
Het probleem met de behandeling van werkelijk gezonde haver is dat je speciale haver moet bestellen die nog levenskracht bevat, zodat deze kan worden gekiemd.
Ik weet niet zeker of haver die met warmte is behandeld wel veilig te maken is voor een gezond gebit. Ik raad je aan de haver twee dagen te kiemen en deze dan te drogen, waarna je door middel van malen, zeven en schilferen het vlies van de haver verwijdert. Ten slotte zou je haver met behulp van een cultuur 24 uur op een warme temperatuur moeten zuren voordat je deze consumeert.
De nadelige gevolgen voor ons gebit die verkeerd behandelde en bereide haver heeft, is een bron van ernstige zorg.
Mike