Ik op 23 oktober 2016 in discussie met voormalig forumlid Aart in dit draadje:
Voor iemand die beweert van de nuances te zijn zet je een grove karikatuur neer van mij, Aart. Deze is op het randje, een ander had ik allang een ban gegeven, het is dat ik je ontmoet heb en ergens wel mag.
Ook beweer je voor de liefde te gaan, maar kennelijk sta ik niet meer op jouw wel heel selectieve ‘love list’. Hoeveel liefde spreekt er uit jouw stereotypering van mijn persoon? Grenst dit niet aan – hoe noemde jij het ook alweer – verbale agressie?
Ook typisch dat de 3 thema’s die jij noemt (feminisme, homo’s, vluchtelingen) onderdeel uitmaken van dezelfde links-progressieve, cultureel-marxistische agenda. Zoals ik al eerder zei, je wanhoop om het utopische diversiteitssprookje overeind te houden is gewoon voelbaar, daarom ben je ook zo fel.
Discussieren kan en mag hier, maar als jij niet kan winnen doe je aan karaktermoord en speel je op de man. Erg genuanceerd en liefdevol, Aart, je bent een schoolvoorbeeld van hoe selectief men aan de linkerkant van de politiek met argumentatie omgaat en waarom er daar dus geen werkelijke oplossingen te verwachten zijn, omdat elk realiteitsbesef ontbreekt.
En precies diezelfde hypocrisie ('liefde' voor iedereen die het met ons eens is, maar wie dit niet is kan doodvallen) wordt genadeloos blootgelegd door Fleccas Talk in deze interviews met deelnemers van de Gay Pride in LA:
Zoals ik al schreef, menigeen heeft geen enkele realiteitszin en hun begrip van 'liefde' is volkomen hol. Gelukkig zitten er ook nog enkele realistische gays tussen en meteen valt op dat die met werkelijke inhoudelijke onderbouwing komen, iets waar ik destijds Aart ook herhaaldelijk om gevraagd heb. Voor holle retoriek bestaat echter geen bewijs en het eind van het liedje was dan ook dat Aart koos om in zijn eigen 'bubble' te blijven zitten. Nu maar hopen dat het Canarische eiland waar Aart met zijn vriend zit niet overspoeld wordt met 'liefdevolle' moslims!
Mike
