het gaat niet snel in een huis zoals onze dochter woont om voeding te veranderen, ze krijgt wel bepaalde dingen elke dag, kefir, vis of leverworst,
en wat ook belangrijk is: geen brood, geen toegevoegde suikers, niet het zoete fruit.
Er wordt ongelooflijk veel brood gegeten in het huis.
Nu ben ik zover met de zorgverantwoordelijke dat Marieke's eetpatroon (zoals ik het graag wil) in het zorgplan wordt opgenomen. Mijn verlanglijstje komt daar dus in te staan, ik lever al die extra producten aan (wat ik nu al voor een behoorlijk deel doe) en heb inmiddels een afteken-eetlijst gemaakt.
Nu het in het zorgplan komt wordt elke verzorger zich veel meer bewust van haar voeding en moeten ze ook aftekenen wat er wel en niet gelukt is op een dag.
Daar wordt dus weer over nage-evolueerd. De toestemming van de teamleider is er dus dat is fijn.
De motivatie van de zorgverantwoordelijke is dat:
Marieke deze voeding nodig heeft om zich beter te voelen en te helen.
Het wordt dus een project en ik hoop stiekum een soort pilot voor de rest. Ze eten dan wel biologisch maar in mijn ogen kan het enorm veel beter.
Er zijn steeds veel zieken in het huis, bewoners en verzorgers en Marieke laveert daar tussen door, ze is nooit ziek.
Haar huid wordt al wat rustiger en de slechte dagen worden langzaam wat minder en de goede dagen iets meer.
Al met al zeer goede ontwikkelingen.
En wat betreft het boek van Ramiel Nagel en rauw vlees (in ander topic genoemd), ik denk dat Marieke gek is op rauw gehakt met uitjes en zout met kruiden
Edit: ik was woensdag in het huis, ik ga 1x in de week voor iedereen eieren met spek, ui en kaas bakken en wordt steeds verwelkomd.
Mijn dochter was zo vrolijk, dat is heel lang geleden dat ik haar zo gezien heb, jaren zelfs :!:
De filosofie van het huis helpt daar zeker bij maar het een kan niet zonder hetander en de voeding zie ik ook als een must.
Ik realiseer me trouwens wel dat het zowiezo heel bijzonder is dat ik de ruimte krijg om dit voor onze dochter te doen samen met het huis.
