Waarom een krachtig bewustzijn van nationale en culturele identiteit belangrijk is
“Het enige wat het kwaad nodig heeft om te zegevieren is dat goede mensen hier niets tegen beginnen.”
Edmund Burke
Als je het niet erg vindt, ga ik even op de filosofische toer. Ik ben op het punt gekomen dat ik het belangrijk vind dat we het grotere plaatje gaan overzien van waar de westerse samenleving vandaan komt, waar deze naartoe gaat en welke rol wij zouden moeten spelen om deze in de juiste richting te bewegen.
Bloemenkinderen
Ik ben geboren in 1967, de ‘Zomer van de Liefde’, toen jonge mensen bloemen in hun haar droegen. Hun vredige rebellie tegen de maatschappelijke normen en waarden van hun ouders bracht supergoede muziek voort, maar voedde ook een maatschappelijke kanker: progressief links en de spirituele leegte veroorzaakt door atheïsme.
De ouders van deze hopeloos naïeve hippiegeneratie geloofden in God en in hun land. Zij bezaten krachtige normen en waarden, voortkomend uit religieuze vaderlandsliefde. Dit verschafte hen een sterk gevoel van identiteit, ze wisten wie ze waren en waar ze voor stonden. Ik ben heus niet vooroorlogse westerse samenlevingen aan het romantiseren, maar kijk eens naar de puinhoop waarin we in het naoorlogse tijdperk zijn beland. Toen we ons loskoppelden van religie en de natiestaat lieten we ook datgene los wat de mensheid (niet alleen in het westen) altijd bijeen heeft gehouden: famiie, land, cultuur. In plaats daarvan omarmden we het culturele en morele relativisme en verloren we gaandeweg onszelf.
Als je vandaag de dag met mensen praat, zullen ze je vertellen dat God niet bestaat en dat er sprake is van ‘zoveel waarheden als er mensen zijn’. Kijk naar de manier waarop ze hun leven leiden en je zult zien dat het lege, verwarde consumenten zijn met geen enkel gevoel van richting of doel in hun leven. Als docent werk ik met jonge mensen en als ik hen vraag naar hun hobby’s krijg ik steevast dezelfde antwoorden: Netflix kijken, shoppen en stomdronken worden met vrienden. Bijna niemand leest nog een boek – in plaats daarvan zitten hun duimen vastgelijmd aan hun smartphones. Het is extreem nihilistisch en het baart me grote zorgen.
Eén land onder God
Ik beschouw mezelf als ‘spiritueel onafhankelijk’. Ik conformeer me aan geen enkele religie, maar ik erken wel dat ik in dienst sta van een Hogere Macht, iets wat ik niet pretendeer te begrijpen maar wat ik desondanks erken. Ik erken ook dat het christendom in het verleden tiranniek is geweest – de Donkere Middeleeuwen heten niet voor niets zo. Maar waren de tirannen in het Vaticaan wel christenen? Kan het zijn dat zij het christendom gekaapt hebben en het hebben gebruikt als een politiek middel om mensen door middel van angst onderdanig te maken? Is het ook mogelijk dat diezelfde boosaardige krachten ervoor gezorgd hebben dat wij ons van het christendom hebben afgekeerd en ons halsoverkop in een moreel en cultureel niemandsland hebben gestort, allemaal uit naam van de ‘vrijheid’?
Wat je er verder ook van mag vinden, westerse samenlevingen komen voort uit een christelijke traditie. En wat is daar eigenlijk mis mee? Zie jij iets verkeerds aan de Tien Geboden? Niemand kan ontkennen dat dit fantastische regels zijn om na te leven. In de afgelopen drie eeuwen hebben we een humanistische traditie gevestigd, dankzij de Verlichting die volgde op de Donkere Middeleeuwen. Kijk naar de wetten en grondwetten die sindsdien in het westen zijn opgesteld – lijken deze grondbeginselen niet opmerkelijk veel op… de Tien Geboden? Niet alleen hielden we religieuze waarden hoog, maar er was tevens ruimte voor atheïsme en wetenschap. Zo konden mensen vanuit alle lagen van de samenleving hun individuele eigenschappen en talenten ontplooien en een uiterst succesvolle en productieve cultuur neerzetten.
Een nieuw Donker Tijdperk
2018 is het jaar waarin Karl Marx 200 jaar geleden werd geboren. Het zou mooi zijn als we ook eens stil zouden staan bij een gelijk aantal in miljoenen doden die uit zijn naam zijn gevolgd. Ik deponeer hier de stelling dat we leven in een nieuw Donker Tijdperk – dat van het spirituele nihilisme. Wist je dat er meer massamoorden zijn gepleegd uit naam van atheïsme dan alle godsdiensten bij elkaar? Het marxisme en zijn ‘vriendelijke gezicht’, het socialisme, hebben altijd een kanker in de samenleving gevormd. Zij stonden altijd identiteitspolitiek voor, waarbij burgers worden verdeeld volgens de maatshappelijke klasse waartoe zij behoren en er vervolgens over hen wordt geheerst als dit de maatschappelijke norm wordt.
Deze collectivistische visie staat in directe tegenspraak met de individuele rechten en vrijheden die gegarandeerd worden onder de Verlichtingsidealen en plaatst ons onder hetzelfde tirannieke juk als het Vaticaan deed, alleen deze keer in een niet-religieuze vorm. Tirannie is tirannie, of deze zich nu voordoet als religie, politiek of anderszins. Hierdoor zijn we alle spirituele richting en zingeving kwijtgeraakt en zijn we beland in een staat van amoraliteit. Ik ga je vertellen dat amoreel gelijk is aan immoreel. John Cougar Mellencamp verwoordde het het best toen hij zong You gotta stand for something / Or you’re gonna fall for anything (Je moet ergens voor staan, anders val je overal voor). Zonder krachtige normen en waarden, die ons in staat stellen goed van kwaad te onderscheiden, kan het kwaad zich als een deugd voordoen en zullen mensen hier massaal voor vallen. Kijk maar eens goed om je heen en vertel me dan dat ik fout zit.
Door de geschiedenis heen is dit de ondergang gebleken van wat ooit grootse beschavingen waren. Ik ben geenszins een voorstander van oorlog, maar de geschiedenis toont aan dat wanneer we ons in een langdurige staat van vrede bevinden wij gemakzuchtig worden en onze vrijheden voor lief nemen, waarmee we de deur wagenwijd openzetten voor kwade krachten die zich goedaardig voordoen en zo geleidelijk bezit nemen van onze harten, geesten en zielen.
De nieuwe Verlichting
Dit is niet de eerste keer dat we op dit punt staan, mensen. Onze enige waarborg is een terugkeer naar conservatieve politiek, zodat we de natiestaat, onze culturele erfenis en, wat zo vaak over het hoofd wordt gezien in deze moderne tijd, onze spiritualiteit kunnen bewaren. Individuen maken een collectief en niet andersom. Het Franse woord ‘individu’ betekent: kan niet worden verdeeld. Als wij als individuen ons toewijden aan land, cultuur en, jawel, aan God, zullen wij onmogelijk verdeeld en overheerst kunnen worden. Dit is het nieuwe Tijdperk van Verlichting, waarin we voor een existentiële keus staan: of we roeien de links-progressieve kanker voorgoed uit, of we zijn voorgoed verloren.