De pest noch ebola, voedseltekorten noch oorlog en brandstapels noch brandstapels behoren tot de grote risico’s die een westerse mens op zijn levenspad zal tegenkomen. Wat wel tot de mogelijkheden behoort – velen vallen eraan ten prooi – is onbeschrijflijke verveling.
Ziehier meteen ook de verklaring voor het social justice warrior-isme van de afgelopen jaren. Tonnen zichzelf te pletter vervelende jongeren – aangepord door cultuurmarxistische overheden, media en docenten die hun aangename gelijkheidsidealisme paren aan enig nuttig lucratief denken – binden voor geen enkele valabele reden de strijd aan met vermeende onderdrukkers.
In vrijwel alle westerse maatschappijen schieten sjw-initiatieven dan ook als paddenstoelen uit de grond. Dit heeft wellicht te maken met het feit dat de zaken waarvoor deze rechtvaardigheidsstrijders pretenderen te vechten, allang verworven zijn. Échte strijders zouden blootstaan aan échte onderdrukking en zouden zoveel speelruimte niet krijgen. Meer dan 90% van de tieners en eeuwige adolescenten die zich vandaag de dag aan het strijden voor sociale rechtvaardigheid wagen, zouden dat in geval van het risico op vervolging niet doen.
http://cult.tpo.nl/2018/03/07/intergalactisch-feminisme/
Mike