W. Duk in de
Televaag.
Dokkum - Nederland is een land van consensus. Als je het niet eens kunt worden over de meest elementaire zaken, valt er met zoveel mensen op zo’n klein oppervlak niet samen te leven. Ook op het hoogtepunt van de verzuiling werden er – via politiek geven en nemen – compromissen gesloten. Het land moet immers bestuurd worden.
Dit streven naar consensus, niet naar polarisering, zit in het Nederlandse DNA. Vandaar dat veel Nederlanders bereid zijn om het uiterlijk van Zwarte Piet aan te passen – onder jongeren is dit volgens EenVandaag al 32% – hoewel zij Zwarte Piet niet per se een racistisch personage vinden. Pragmatisme is noodzaak als je consensus wilt bereiken.
Nu doet zich met Kick Out Zwarte Piet (KOZP), de actiegroep die het verzet tegen Zwarte Piet leidt en die afgelopen zaterdag op een mistig pleintje in Dokkum demonstreerde, een probleem voor. Onder invloed van de uit de Verenigde Staten overgewaaide ’identity politics’ (identiteitspolitiek), die mensen reduceert tot hun kleur, afkomst, gender en etniciteit, streven zij geen consensus na. Integendeel, de activisten eisen dat Zwarte Piet uiteindelijk verdwijnt. Anders zal de geschiedenis ’Nederland niet genadig zijn en dat verdient ze (sic) hierin ook niet’, schreef een van de woordvoerders van de beweging, Clarice Gargard, in NRC Handelsblad.
Overigens, ’witte’ Nederlanders, die dit anti-Piet activisme steunen, moeten achteraan schuiven en het liefst zwijgend meedemonstreren. Anders misbruiken zij hun zogeheten ’witte privilege’.
Het is dit type totalitaire retoriek dat een grote meerderheid van de Nederlanders tegen de borst stuit en dat de zaak van de anti-racisten geen goed doet.
Nu denken sommige media, lokale bestuurders en ook linkse politieke partijen bij te dragen aan het ontstaan van een nieuwe consensus als zij een club als KOZP een stem geven. Zij vergissen zich. Wat zij doen is een platform bieden aan een radicale, anti-democratische splintergroep, die nota bene door de overheid als een terreur-risico wordt ingeschat.
Geïnjecteerd met het gif van de ’identiteitspolitiek’ radicaliseert onder onze ogen in rap tempo een ideologische cel, waarvan de leden zich steeds openlijker afkeren van onze consensus-samenleving. Nederland, let op uw zaak.
Met de migratie politiek en daarmee de diversiteit zal onze samenleving alleen maar meer onder druk komen te staan!
