Lievergezond
Well-known member
Oh ja, ik heb de tekst maar even gekopieerd
HET BELANGRIJKSTE STUKJE VAN DE PUZZEL OP WEG NAAR VRIJHEID EN EEN BEZIELD LEVEN:
Een moedig hart dat zich geen angst laat aanpraten (ook niet door een leerplichtambtenaar)
Lieve FB volger,
Terwijl mijn zoon van 10 jaar bezig is zijn eigen website te bouwen, mijn dochter van 12 jaar ontdekt hoe zij haar bakkunsten kan perfectioneren en mijn dochter van 14 jaar onderzoekt of de opleiding via Cambridge International voor haar de beste vervolgstap is en ze net haar puzzel van 1000 stukjes afrond, valt een brief van de Leerplichtambtenaar op de map.
Hij nodigt ons uit voor een vervolggesprek omdat hij mogelijk een procesverbaal tegen ons wil opmaken voor absoluut verzuim.
Al lezend voel ik maar één ding. Ik vind het prima. De leerplichtambtenaar moet doen wat hij niet laten kan. Ik neem de keus waar, die hij denkt te moeten maken. Ik zie dat hij meer liefde heeft voor een leerplichtwet uit 1969 dan voor de persoonlijke ontwikkeling van onze kinderen. En dat is zijn keus.
Net zoals ik moet leven met de consequenties van mijn acties, moet hij ook leven met de consequenties van zijn acties. Na een aantal gesprekken weet hij heel goed wie hij hier op aarde wil dienen (de leerplichtwet 1969) en wie hij hier op aarde niet wil dienen (onze kinderen).
En ook dit is voor mij ok, want ik ben geen slachtoffer van de leerplichtambtenaar. Ik ben als creator hier op aarde actief bezig om de weg naar vrijheid te bewandelen voor mezelf en onze kinderen en dan hoort dit er blijkbaar bij.
In de gesprekken, die Loes en ik in de afgelopen anderhalf jaar hebben gehad, heb ik één ding heel sterk gevoelt: Ik hoef als mens geen toestemming, begrip, erkenning, waardering van een systeemfunctionaris te ontvangen. Ik heb deze vormen van liefde als mens ook niet nodig vanuit het systeem. Het systeem hoort de mens te dienen en de burger hoort het systeem te dienen.
Ik ken mijn mensenrechten. Ik gebruik mijn rechten als mens om datgene te doen wat in het hoogste belang van mijn kinderen is en dat is tijdens de corona-maatregelen-crisis iets heel anders dan me te richten op een leerplichtwet uit 1969.
Terwijl ik geniet van de persoonlijke ontwikkeling, die onze kinderen in het afgelopen jaar hebben doorgemaakt, oriënteren wij ons rustig op wat volgend jaar voor hen het beste is.
En dit gaan we doen op de manier zoals ik dit onlangs in een persoonlijk gesprek tegen de wethouder en de leerplichtambtenaar ook heb gezegd:
"De keus die wij gaan maken met en voor onze kinderen wordt niet gedreven vanuit angst voor een mogelijke rechtszaak. Deze wordt puur gedreven vanuit liefde voor wie onze kinderen zijn en wat zij nodig hebben voor hun zielsmissie".
De tijd dat ik systeemfunctionaris dien in plaats van de belangen van onze kinderen is anno 2022 voor ons echt voorbij.
Ik hoop voor jou ook.
Be free and stay free,
Met gezonde groet,
Frank Ruesink
Ps: wil je op de hoogte blijven over hoe wij dit traject met de overheid doorlopen, schrijf je dan gerust in voor de nieuwsbrief: https://liefdevolrebelleren.nl/nieuwsbrief/
1 ding is dat je als overheid wegen aanlegt, een ander ding is dat je mensen verplicht over die weg te gaan rijden.