In reactie op de mail die Henk ontving van een skeptische luisteraar:
Ik ken deze persoon niet en weet dus niet wat zijn/haar beweegredenen zijn om skeptisch te zijn. In zijn algemeenheid valt me op dat de zogeheten 'skeptici' in de alternatieve gemeenschap zelf de oude wereldorde niet los willen laten, omdat ze hun energie en identiteit ontlenen aan de tegenstander(s).
Zolang de wereld verneukt is en diegenen die de boel verstieren met vuurd en zwaard (of een toetsenbord) bestreden moeten worden, leven ze volledig op. Nu er echter uitzicht is op een daadwerkelijke uitweg uit de ellende en een betere toekomst voor de mensheid, is deze vreemd genoeg juist bedreigend voor dergelijke types.
Het zijn ook altijd dit soort personen die van mening zijn dat de Almachtige Elite alle uitgangen gebarricadeerd heeft en dat het net zich allang heeft gesloten. Vanuit deze fatalistische wereldvisie ontkom je dan ook niet aan de sombere conclusie dat leiders als Trump en Poetin pionnen in het spel zijn, LARPers (Live Action Role Players) dus. De emailschrijver beweert dit ook over Trump, dus ik vermoed dat we weer met zo'n doemdenker te maken hebben.
Sommige mensen identficeren zich met het kwaad, terwijl ze zichzelf en anderen overtuigen dit juist te willen bestrijden. Arend Zeevat is zo iemand, maar we hebben er ook meerdere hier op het forum gehad. Op gezondheidsgebied zien we ze ook wel eens: toetsenbordkrijgers die 24/7 met 'gezondheid' bezig zijn, maar ondertussen zelf niet genezen en er juist alsmaar nieuwe klachten bij krijgen. In het verleden hadden we Liever(on)gezond, die ook aan dit syndroom lijdt en die nu nog af en toe een duit in het zakje doet.
Wat moeten deze mensen met zichzelf beginnen als er geen kwaad en geen ziekte meer is op deze wereld? Dan word je 100% op jezelf teruggeworpen. Wie ben je eigenlijk en wat sta je werkelijk voor (i.p.v. tegen)? Doodeng allemaal!
Mike