Een mooi stukje in de NRC een paar dagen geleden. De ‘stille meerderheid’ onder de NederTurken moet opstaan tegen “intimidatie en politieke druk vanuit Turkije”. Het stuk illustreert mooi de waanbeelden waar de voormalige Turkse elite, de ‘witte Turk’, zichzelf mee voor de gek houdt en zo de controle over Turkije verloor in minder dan tien jaar tijd, en nu ook in Nederland zichzelf gemarginaliseerd ziet worden.
Het klinkt natuurlijk als muziek in de oren van de Nederlandse deugmens. Er is een onbekende meerderheid aan Neder-Turken die helemaal geen deel uitmaken van de lange arm van Ankara – ze hebben alleen een zetje nodig om zich uit te spreken. Geen vijfde kolonne, project multiculti toch nog een succes. Pure flauwekul natuurlijk. De meerderheid, zelfs meer dan tweederde van de Turken in Nederland en Duitsland, bestaat uit AKP en MHP stemmende çomars die helemaal niet onder druk staan van Erdogan, maar hem vol trots en plezier vertegenwoordigen. Een resterende 20 procent stemt voor een voornamelijk Koerdische partij (HDP) en voelt zich dus ook niet aangesproken door Erdogan. De overblijvers vormen de voormalige elite van Turkije, de quasi-seculiere Kemalisten, ook wel ‘witte Turken’ genoemd (ondanks hun westerse leefstijl is er verder niemand buiten Turkije die hen als blank beschouwd, maar dat terzijde).
http://politiek.tpo.nl/2017/03/29/de-witte-turk-een-bedreigde-soort-in-turkije-en-nederland/
Goed artikel, van begin tot eind lezen!
Mike