Vastgelopen in denken, voelen en doen
- Onderwerp starter ikke
- Startdatum
corneliahz
New member
Hihi, ja die varkentjes zijn écht heel erg schattig ...... als ik er ben kost het me ook moeite om vlees te kopen, maar ik weet dat ze daar een gewéldig leventje hebben gehad en dat sust mijn geweten enigzins. Ik spreek bij het eten van vlees (en eigenlijk bij al het voedsel) dan ook altijd in gedachten mijn dankbaarheid uit voor het leven wat ze gegeven hebben om voor mij als voedsel te dienen...
Ik heb de varkens laten zien aan mijn vriend.
Hij zegt: zou jij die varkens durven slachten of wegbrengen voor de slacht?
Ik zei dat ik dat wel durf.
Gelooftie me niet!
Dus ik zeg wil je dat niet geloven omdat ik dan niet aan je ideaalbeeld voldoe?
¨liever een varkenskelen doorsnijdende keihard in de ketose knallend keiwijf¨
(dit is iemand die wil laten zien dat hij iets van het gebruik ¨kei¨ in de brabantse volksmond afweet maar niet weet waar de werkelijke brabantse klepel hangt.)
Hij zegt dat hij me in dit leven nog eerder in de ketose ziet schieten dan dat ik een varken zou slachten.
Misschien heeft hij wel gelijk, geen idee.
Blijft een moeilijke zaak dat dieren doden gebeuren.
Ik heb denk ik onvoldoende hoeven denken in termen van: de 1 zijn dood is de ander zijn vlees (rijmt niet).
Hij zegt: zou jij die varkens durven slachten of wegbrengen voor de slacht?
Ik zei dat ik dat wel durf.
Gelooftie me niet!
Dus ik zeg wil je dat niet geloven omdat ik dan niet aan je ideaalbeeld voldoe?
¨liever een varkenskelen doorsnijdende keihard in de ketose knallend keiwijf¨
(dit is iemand die wil laten zien dat hij iets van het gebruik ¨kei¨ in de brabantse volksmond afweet maar niet weet waar de werkelijke brabantse klepel hangt.)
Hij zegt dat hij me in dit leven nog eerder in de ketose ziet schieten dan dat ik een varken zou slachten.
Misschien heeft hij wel gelijk, geen idee.
Blijft een moeilijke zaak dat dieren doden gebeuren.
Ik heb denk ik onvoldoende hoeven denken in termen van: de 1 zijn dood is de ander zijn vlees (rijmt niet).
Marian, jij woont dus dicht bij de varkentjes...waar woon jij precies?
Je schreef laatst over een supermarkt, in het oosten vh land, maar die supermarkt zegt mij helemaal niets.
ik heb regelmatig de ham van deze varkentjes..die is echt zo lekker(ik haal deze op de streekmarkt bij ons)
Je schreef laatst over een supermarkt, in het oosten vh land, maar die supermarkt zegt mij helemaal niets.
ik heb regelmatig de ham van deze varkentjes..die is echt zo lekker(ik haal deze op de streekmarkt bij ons)
corneliahz
New member
Dirtsa, ik ga altijd naar de streekmarkt in Delden (ken je de heerlijke bunkerkazen?) en woon in de omgeving van Almelo.
De Boni-supermarkten die Pure Graze vlees verkopen zijn hier:
BONI SUPERMARKTEN DIE PURE GRAZE VLEES VERKOPEN
Maar ik haal het grasgevoerd rundvlees van Pure Graze altijd bij de C1000 in Den Ham of bij Ado & Karoline zelf.
Is wel grappig met al die streekproducten, lijkt af en toe één grote familie. De zoon van de varkenshouder heeft verkering met de dochter van de bosbessenkwekerij enz. Prachtig vind ik dat, one big family.
De Boni-supermarkten die Pure Graze vlees verkopen zijn hier:
BONI SUPERMARKTEN DIE PURE GRAZE VLEES VERKOPEN
Maar ik haal het grasgevoerd rundvlees van Pure Graze altijd bij de C1000 in Den Ham of bij Ado & Karoline zelf.
Is wel grappig met al die streekproducten, lijkt af en toe één grote familie. De zoon van de varkenshouder heeft verkering met de dochter van de bosbessenkwekerij enz. Prachtig vind ik dat, one big family.
Haha, nou ja, ik ga ook naar streekmarkt in Delden. Woon daar 5 km ongeveer vandaan...dus in de buurt van Almelo, waar mijn man werkt.
(wij wonen in beckum).
Heb je wel eens gesproken met Harrie Boomkamp, uit Denekamp? Erg leuk, de vorige keer heb ik met hem wel anderhalf uur gekletst, hij wist zoveel te vertellen over zijn koeien, de klaver, de zuring, het braden van vlees.
Ik ken alleen de Boni supermarkten niet.
(wij wonen in beckum).
Heb je wel eens gesproken met Harrie Boomkamp, uit Denekamp? Erg leuk, de vorige keer heb ik met hem wel anderhalf uur gekletst, hij wist zoveel te vertellen over zijn koeien, de klaver, de zuring, het braden van vlees.
Ik ken alleen de Boni supermarkten niet.
corneliahz
New member
Jazeker, Harrie, onze Bourgondische boer van Erve Elferman, mooie kerel!
5 november ga ik weer naar de Streekmarkt.
De Boni winkels zitten ook meer in het midden en westen van het land, niet interessant voor ons oosterlingen
maar misschien wel voor andere forumleden.
5 november ga ik weer naar de Streekmarkt.
De Boni winkels zitten ook meer in het midden en westen van het land, niet interessant voor ons oosterlingen
maar misschien wel voor andere forumleden.
G
Guest
Guest
Ik weet niet hoe ik een nieuw onderwerp moet beginnen, daarom plaats ik het onder dit onderwerp, aangezien het dicht in de buurt komt.
De laatste paar weken zijn hopeloos! Ik eet wel eens waar volgens WP en dat bevalt me heel goed. Maar daarnaast heb ik een dubbel leven lijkt wel... chips, wijn, koffie...vreselijk! Ik weet van mezelf dat dit tijdelijk is, aangezien ik het (verslavings) patroon herken. Maar het is steeds zo'n strijd in mezelf. Ik denk net zo iets als stoppen met roken. Een datum prikken, weer een datum prikken. Dan lukt het niet. Hekel aan mezelf is het gevolg. Ik voel gewoon dat mijn lichaam deze 'pulp' eigenlijk niet aan kan. En toch doe ik het. Ik word niet goed van deze ambivalentie. Het verlangen naar gezond, voedend eten enerzijds en met momenten de sterke drang naar slechte koolhydraten en stimulerende, verdovende producten anderzijds.
Ik voel me opgeblazen en dik. Mijn darmen rommelen. En toch grijp ik naar deze rotzooi.
Dit zie ik als vastlopen in denken, voelen en doen. Ik wil veranderen, patronen voorgoed doorbreken.
Ik weet het: ' gewoon' een kwestie van doen. Toch is het niet zo gewoon.
Daarnaast werk ik erg veel en ontspan te weinig. Ook dat patroon weet ik op dit moment niet te keren.
Ik wilde het even kwijt.
De laatste paar weken zijn hopeloos! Ik eet wel eens waar volgens WP en dat bevalt me heel goed. Maar daarnaast heb ik een dubbel leven lijkt wel... chips, wijn, koffie...vreselijk! Ik weet van mezelf dat dit tijdelijk is, aangezien ik het (verslavings) patroon herken. Maar het is steeds zo'n strijd in mezelf. Ik denk net zo iets als stoppen met roken. Een datum prikken, weer een datum prikken. Dan lukt het niet. Hekel aan mezelf is het gevolg. Ik voel gewoon dat mijn lichaam deze 'pulp' eigenlijk niet aan kan. En toch doe ik het. Ik word niet goed van deze ambivalentie. Het verlangen naar gezond, voedend eten enerzijds en met momenten de sterke drang naar slechte koolhydraten en stimulerende, verdovende producten anderzijds.
Ik voel me opgeblazen en dik. Mijn darmen rommelen. En toch grijp ik naar deze rotzooi.
Dit zie ik als vastlopen in denken, voelen en doen. Ik wil veranderen, patronen voorgoed doorbreken.
Ik weet het: ' gewoon' een kwestie van doen. Toch is het niet zo gewoon.
Daarnaast werk ik erg veel en ontspan te weinig. Ook dat patroon weet ik op dit moment niet te keren.
Ik wilde het even kwijt.
Ik hoop dat het gelukt is...dat je het werkelijk kwijt bent :wink:
Want dan kun je morgen gewoon weer opnieuw beginnen. Kijk wanneer je de moeilijke momenten hebt, en hoe je deze voor kunt zijn.
Ik denk nog steeds te weinig verzadigde vetten, dus je bent letterlijk niet verzadigd. En daar wil je uiteindelijk naar toe.
Dus de maaltijden voldoen niet, waardoor je tussendoor trek hebt.
Want dan kun je morgen gewoon weer opnieuw beginnen. Kijk wanneer je de moeilijke momenten hebt, en hoe je deze voor kunt zijn.
Ik denk nog steeds te weinig verzadigde vetten, dus je bent letterlijk niet verzadigd. En daar wil je uiteindelijk naar toe.
Dus de maaltijden voldoen niet, waardoor je tussendoor trek hebt.
Hoi Boschje/Dirtsa: ja de moeilijke momenten voor proberen te zijn idd.
Ook door op gezette tijden te eten (max elke 2,5 uur), vetten eten maar ook altijd dat beetje koolhydraten als je ook bijnieruitgeput bent nog: anders krijg je die bloedsuikerproblemen juist als je moe bent.
Ik heb 1x in de maand een moeilijk moment en dan kan ik me niet meer concentreren als ik de koolhydratenhonger niet voor ben geweest en ik blijf dan nog best lang uit mijn doen na dat paniekmoment nog.
Heel irritant.
Ik MOET echt op gezette tijden nog die koolhydraten eten, anders bouwt het op naar die momenten van gekte bij mij.
Soms ben ik overmoedig en dan denk ik dat ik het wel red zonder, maar de klap komt bij mij dan erna.
Ik word vooral NOG vermoeider en heb dan helemaal niet meer de discipline om nog goed voor mezelf te koken.
Ik probeer dan mild voor mezelf te zijn.
Meestal ben ik vrij gedisciplineerd erin, omdat ik anders genadeloos word afgestraft door mijn lichaam (zoals afgelopen weekend bij mij: ik naam ineens niet meer mijn geijkte citroen-creme-fraiche-kruidendrankjes).
Maar goed, soms moet ik het gewoon laten gaan (te moe om te kokkerellen: ik ga dan kaas snoepen, maar ik verteer het niet zo goed als boven een bepaalde hoeveelheid waar ik dan altijd boven ga zitten natuurlijk) en dan pak ik het later toch weer op.
Ook door op gezette tijden te eten (max elke 2,5 uur), vetten eten maar ook altijd dat beetje koolhydraten als je ook bijnieruitgeput bent nog: anders krijg je die bloedsuikerproblemen juist als je moe bent.
Ik heb 1x in de maand een moeilijk moment en dan kan ik me niet meer concentreren als ik de koolhydratenhonger niet voor ben geweest en ik blijf dan nog best lang uit mijn doen na dat paniekmoment nog.
Heel irritant.
Ik MOET echt op gezette tijden nog die koolhydraten eten, anders bouwt het op naar die momenten van gekte bij mij.
Soms ben ik overmoedig en dan denk ik dat ik het wel red zonder, maar de klap komt bij mij dan erna.
Ik word vooral NOG vermoeider en heb dan helemaal niet meer de discipline om nog goed voor mezelf te koken.
Ik probeer dan mild voor mezelf te zijn.
Meestal ben ik vrij gedisciplineerd erin, omdat ik anders genadeloos word afgestraft door mijn lichaam (zoals afgelopen weekend bij mij: ik naam ineens niet meer mijn geijkte citroen-creme-fraiche-kruidendrankjes).
Maar goed, soms moet ik het gewoon laten gaan (te moe om te kokkerellen: ik ga dan kaas snoepen, maar ik verteer het niet zo goed als boven een bepaalde hoeveelheid waar ik dan altijd boven ga zitten natuurlijk) en dan pak ik het later toch weer op.
G
Guest
Guest
@ Lievergezond mild voor mezelf zijn is een uitdaging.
Verder denk ik dat ik voldoende verzadigd vet eet, ik heb geen honger tussen de maaltijden. Het is vooral in de avond. Hoofdhonger noem ik het maar, geen maag honger. Leegtes vullen.
Bedankt voor jullie reacties. Ik ga nu werken, heb een lange dag voor de boeg. Tot 20.30 uur.
Verder denk ik dat ik voldoende verzadigd vet eet, ik heb geen honger tussen de maaltijden. Het is vooral in de avond. Hoofdhonger noem ik het maar, geen maag honger. Leegtes vullen.
Bedankt voor jullie reacties. Ik ga nu werken, heb een lange dag voor de boeg. Tot 20.30 uur.
Ik wil je het volgende citaat meegeven uit mijn vertaling van Cure Tooth Decay van Ramiel Nagel dat precies illustreert wat jij beschrijft:
Quote:
De meesten van ons hebben een mengeling van emoties met betrekking tot onze wens om gezond te zijn. Net als de maan hebben we een lichte en een donkere kant.
Maar als we ons alleen richten op onze lichte kant en de donkere kant negeren, gaan we voorbij aan datgene wat het leven prachtig en evenwichtig maakt.
Onze lichte kant wil gezond zijn en onze duistere kant wil ongezond zijn. Het klassieke resultaat van dit innerlijke conflict is de wens dat ons tandbederf geneest, zonder dat we het werk hiervoor willen verzetten.
Dit is een belangrijk principe waaraan de moderne tandheelkunde haar ontstaan en macht ontleent. De tandheelkunde helpt ons niet onze donkere kant die ziek wil zijn onder ogen te zien. De reguliere tandheelkunde houdt ons ziek door ons te vertellen dat tandbederf niets met onszelf te maken heeft, maar volledig te wijten is aan bacteriën en waar deze bacteriën zich mee voeden.
Het gevolg van het niet onder ogen zien van je eigen duistere kant, die zich uitsluitend vertoont als er niemand kijkt, is dat we onbewust gezondheid met leed kunnen gaan vereenzelvigen.
Het leed dat we in verband brengen met de moeite die we moeten doen om gezond te worden kan zich in vele vormen voordoen: klagen over lichaamsbeweging, geloven in informatie die de kracht van zelfheling tegenspreekt of niet extra willen betalen voor gezond voedsel of voor een betere tandarts.
Deze gedragingen komen voort uit het steekspel tussen je lichte kant, die gezond wil worden, en je duistere kant, die het niets kan schelen of die geen gezondheid nastreeft.
Om je einddoel van een goede gezondheid meer kracht en energie bij te zetten moet je beschikken over positieve gevoelens, overtuigingen en goede wil.
Als je je niet volledig wilt inzetten voor dit positieve resultaat, dan is er sprake van een of andere verborgen negativiteit. Deze verborgen donkere kant heeft het gevoel dat het leven lijden is en wil niet het allerbeste voor jou. De duistere kant kan het je moeilijk maken om goed voor jezelf te zorgen.
Om de duistere kant te transformeren kun je deze niet simpelweg negeren en wegduwen. Daardoor krijg je alleen maar meer duisternis.
Net zoals er niets mis is met de donkere kant van de maan, is ook je eigen donkere kant niet verkeerd, maar simpelweg een onderdeel van het leven dat geaccepteerd moet worden. De weg naar transformatie is om licht (bewustzijn) aan te brengen in de duisternis (onderbewustzijn).
Mike
Quote:
De meesten van ons hebben een mengeling van emoties met betrekking tot onze wens om gezond te zijn. Net als de maan hebben we een lichte en een donkere kant.
Maar als we ons alleen richten op onze lichte kant en de donkere kant negeren, gaan we voorbij aan datgene wat het leven prachtig en evenwichtig maakt.
Onze lichte kant wil gezond zijn en onze duistere kant wil ongezond zijn. Het klassieke resultaat van dit innerlijke conflict is de wens dat ons tandbederf geneest, zonder dat we het werk hiervoor willen verzetten.
Dit is een belangrijk principe waaraan de moderne tandheelkunde haar ontstaan en macht ontleent. De tandheelkunde helpt ons niet onze donkere kant die ziek wil zijn onder ogen te zien. De reguliere tandheelkunde houdt ons ziek door ons te vertellen dat tandbederf niets met onszelf te maken heeft, maar volledig te wijten is aan bacteriën en waar deze bacteriën zich mee voeden.
Het gevolg van het niet onder ogen zien van je eigen duistere kant, die zich uitsluitend vertoont als er niemand kijkt, is dat we onbewust gezondheid met leed kunnen gaan vereenzelvigen.
Het leed dat we in verband brengen met de moeite die we moeten doen om gezond te worden kan zich in vele vormen voordoen: klagen over lichaamsbeweging, geloven in informatie die de kracht van zelfheling tegenspreekt of niet extra willen betalen voor gezond voedsel of voor een betere tandarts.
Deze gedragingen komen voort uit het steekspel tussen je lichte kant, die gezond wil worden, en je duistere kant, die het niets kan schelen of die geen gezondheid nastreeft.
Om je einddoel van een goede gezondheid meer kracht en energie bij te zetten moet je beschikken over positieve gevoelens, overtuigingen en goede wil.
Als je je niet volledig wilt inzetten voor dit positieve resultaat, dan is er sprake van een of andere verborgen negativiteit. Deze verborgen donkere kant heeft het gevoel dat het leven lijden is en wil niet het allerbeste voor jou. De duistere kant kan het je moeilijk maken om goed voor jezelf te zorgen.
Om de duistere kant te transformeren kun je deze niet simpelweg negeren en wegduwen. Daardoor krijg je alleen maar meer duisternis.
Net zoals er niets mis is met de donkere kant van de maan, is ook je eigen donkere kant niet verkeerd, maar simpelweg een onderdeel van het leven dat geaccepteerd moet worden. De weg naar transformatie is om licht (bewustzijn) aan te brengen in de duisternis (onderbewustzijn).
Mike
G
Guest
Guest
Alsof het voor mij geschreven is.
Bedankt.
Bedankt.
Forum statistieken
