Verhouding koolhydraten / eiwitten (proteine) / verzadigd vet

[Guest]

Ik schrijf het dus in die volgorde van laag -> hoog.

Maar kan iemand me duidelijk maken hoe het nu eigenlijk zit met de massa hiervan?

Want als 2 boterhammen ca. 100 gram aan koolhydraten bevatten (toch?), hoeveel massa van eiwit moet je dan nemen om dus meer eiwit dan koolhydraten in te nemen?

Moet je dan bijv. 1 stuk vlees van 200 gram hebben of 3 eieren o.i.d.?

Hetzelfde geldt voor de verzadigde vetten. Hoeveel boter/olijfolie/ghee/kokosolie moet je gebruiken om boven je koolhydraten en eiwitten te kunnen blijven? Is dat een half pakje boter, een halve pot kokosolie (per dag)?

Ik heb hier echt geen kijk op en ik vermoed dat ik dagelijks toch teveel koolhydraten gebruik ten opzichte van de vetten.

Heeft er iemand een staffel of een ezelsbruggetje of zo?

 

[Dirtsa]

2 boterhammen (althans 2 sneetjes brood) bevatten 30 gram KH, reken ongeveer 15 gram per snee..

 

[Guest]

Goede vraag! Dit vind ik ook altijd moeilijk om af te wegen.

Bijvoorbeeld: wat ik regelmatig nog eet:

zoete aardappel met 1 worst (bloed- of boerenworst) en een beetje sla met zuurkool en boter als saus en wat olijfolie voor op de sla.

Hoeveel eetlepels boter zou ik ongeveer moeten eten om meer vet(en hoeveel meer?) dan de eiwitten in de worst binnen te krijgen?

En wat is te veel of te weinig koolhydraten bij zo'n maaltijd? Meestal gebruik ik de helft of een derde van een gemiddelde grootte van zoete aardappel.

 

[Guest]

Als het lichaam meer heeft aan vet, dan aan koolhydraten, dan moet je waarschijnlijk dus de Joules gaan tellen?

Want daarvan kun je bepalen hoeveel energie het lichaam ontrekt daaruit. Of zit ik er naast?

 

[cham]

Ben ook wel erg benieuwd, doe het eigelijk altijd op gevoel..

 

[Guest]

Koolhydraten gewoon zo veel mogelijk vermijden. Voor de rest komt het niet zo nauw. Je moet eerder denken in percentages dan in grammen. Lekker gezond eten naar behoefte en altijd gaan voor veel verzadigd vet (50 tot wel 80%). Omdat het nog best lastig is om zo veel vet binnen te krijgen gebruik ik zelf vooral veel room.

 

[autumn]

Quote:
Omdat het nog best lastig is om zo veel vet binnen te krijgen gebruik ik zelf vooral veel room.


Toch vraag ik me dan af, wij hebben vet in overvloed ter beschikking: roomboter, reuzel, talg, een hele reeks ongeraffineerde plantaardige olie-soorten van over de hele wereld, levertraan, vette vis, vet vlees, orgaanvlees, eieren zo veel we willen, allerlei volvette zuivelproducten in ongelimiteerde hoeveelheden... Overal zijn vette levensmiddelen te verkrijgen. We leven zo in overvloed en hebben zo veel vet ter beschikking. Als je lichaam het kan verdragen, hoe kan het dan nog moeilijk zijn om genoeg vet binnen te krijgen? Of wordt de lat dan veel te hoog gelegd?

Natuurvolkeren moesten het doen met wat de omgeving en het seizoen hen bood en daar waren velen erg gezond onder. Voor hen lijkt het veel belangrijker om zo op vet gefocust te zijn. Ze mochten blij zijn als ze er genoeg van hadden, of vergis ik me nou? Anderzijds hebben wij zo veel ongezonde vetten en vetarme nepvoeding die ons afleidt. We hebben zo veel magere voedingsadviezen en -opvatting, dat ook wij dienen te leren om meer focus op te leggen op goede vetten. Maar als je dan eenmaal het onderscheid tussen gezonde en ongezonde voeding hebt leren maken, als je de juiste bronnen gevonden hebt en hiermee aan de gang gaat, zou het (in ieder geval wat vetten betreft) dan niet gewoon goed zijn?

Inderdaad koolhydraten laag houden, dagelijks wat dierlijke eiwitten binnen krijgen (vis, vlees, eieren, zuivel) en verder zo vet eten als nog goed voelt, zou ik zeggen. Daarbij groente en eventueel wat fruit eten tussendoor en je komt de dag wel door.

 

[Guest]

Ok, ik heb nu 6 pakjes boter op, drink nog 1 liter olijfolie straks en vanavond 1 of 2 potjes kokosolie op het menu. Tussendoor eet ik 1,5 speltbrood. Zit ik dan nog steeds goed met het vet?

Dat lijkt me wat veel eigenlijk.

 

[Webmaster]

Zolang vet je niet misselijk maakt is het goed voor je, mits natuurlijk van de juiste kwaliteit en soort. Hetzelfde met zout: zolang je er geen onbedwingbare dorst van krijgt is het goed voor je. Het lichaam geeft zijn eigen limiet aan.

In tegenstelling tot wat Nora Gedgaudas beweert zou ik me over eiwitten totaal niet druk maken. Haar invalshoek is traditionele, overgeleverde wijsheid combineren met hedendaagse wetenschap. En in dat laatste schuilt nu juist een probleem. Helaas is de meeste moderne wetenschap onderdeel van een agenda om ons richting een onvruchtbaarheidsbevorderend vegetarisch eetpatroon te dwingen.

In mijn kritiek op Brian Peskin leg ik uit hoe hij erin is getuind. Helaas moet ik constateren dat Nora Gedgaudas zich ook heeft laten beetnemen door studies naar 'langlevendheid' waaruit zou blijken dat dit te maken heeft met verlaagde inname van eiwitten en calorieen. De conclusie is onontkoomlijk: eet eiwitarm plantaardig voedsel.

Dat dit tot langlevendheid kan leiden heeft dan niets te maken met IGF-1, of waar men dit dan ook mee associeert, maar simpelweg met een schildklier die op een lager pitje gaat draaien, waardoor er energie wordt geconserveerd i.p.v. verbruikt. We weten echter allemaal welke gezondheidsgevaren er tevens verbonden zijn aan een trage schildklierwerking. Waarom zou het lichaam niet constant in actieve (groei)modus mogen verkeren, zolang het maar niet opgejaagd wordt door koolhydraten.

Niet dat Gedgaudas tot de conclusie komt dat je vegetarier moet zijn. Integendeel, ze komt tot de conclusie dat in haar praktijk de mensen met de slechtste hersenfunctie zonder uitzondering vegetariers zijn! Daar wil ik haar niet van beschuldigen. Brian Peskin komt evenmin uit op een vegetarisch eetpatroon. Mijn punt is dat het gedeelte van hun verhaal dat gebaseerd is op modern wetenschappelijk onderzoek niet zo objectief is als zij wel denken dat het is. Het is onderdeel van een agenda.

Wat mij betreft kunnen we uitsluitend vertrouwen op datgene wat zich al vele duizenden jaren in de praktijk heeft bewezen, dus in dat opzicht ben ik het met Dennis eens. Om Beperking van eiwitconsumptie en calorieen, zoals Gedgaudas dat voorstaat, is m.i. onnodig en gebaseerd op twijfelachtige 'wetenschap'. Je moet simpelweg aanhouden: high fat-medium protein-low carb. En inderdaad meer in percentages denken, zoals Bastiaan stelt. Net als cham doe ik het ook allemaal op gevoel, want ik wil niet met allerlei getalletjes in mijn linkerhersenhelft blijven vastzitten.

Mike

 

[Guest]

Ok, prima. In percentages denken. En percentages zijn natuurlijk geen getalletjes die vastblijven zitten. Dat is wel duidelijk zo.

Niet dus.

Mijn vraag is vrij helder volgens mij, maar niemand geeft een helder antwoord. Want percentages, percentages van wat? Ik ben misschien een heel zwart-wit iemand, maar ik probeer uit te vogelen hoe die percentages dan zitten.

Percentages van de massa? Of percentages van de Joules? Percentages van de afmetingen misschien? Of toch van het gewicht? Nee, percentages van de tijd die het duurt voor het lichaam het opneemt dan?

Je ziet, het is geen antwoord op mijn vraag.

Als de maaltijd 100% (percentages denken) is, laten we zeggen in Joules, dan nog weet ik niet hoeveel van die 100% ik kan vullen met vet in Joules. Is dat 1 klontje, of is dat een half pakje boter? Het is dus niet om getalletjes, maar om verhoudingen. Maar hoe verhoudt 1 boterham zich tot 1 ei? In Joules. Of hoeveel witte rijst moet ik hebben om niet boven de verhouding van vet te komen als ik een half pakje boter neem?

Ik kom daar dus niet uit, want massa of afmeting zegt niets over de energie die het bevat. En dat is toch de reden waarom je vet neemt in plaats van koolhydraten, omdat het vet betere energie levert dan koolhydraten?

Mijn gevoel zegt dat ik een half pakje boter door mijn yoghurt moet doen om de hoeveelheid koolhydraten door de yoghurt te compenseren. Maar misschien moet het 1 pakje boter zijn of 1,5. Geen flauw idee.

 

[Webmaster]

Wat het wellicht voor jou verwarrend maakt, is dat calorieen er totaal niet toe doen, het gaat om VOEDINGSWAARDE en dus ook om percentages ervan. Je kunt uit een maaltijd van 500 calorieen meer voedingswaarde halen dan uit een maaltijd van bijv. 2500 calorieen, omdat je er procentueel veel meer voedingswaarde aan ontleent.

Als je een getal wil, Weston Price concludeerde dat de 14 natuurvolkeren die hij onderzocht minimaal 10 x meer vetoplosbare vitamines (ADEK) consumeerden dan de gemiddelde Amerikaan van zijn tijd. Van die 4 vetoplosbare vitamines zijn er 3 dierlijk: A, D en K. De conclusie is dus simpeler dan je denkt: eet grote hoeveelheden dierlijk vet. In de natuur gaan vet en eiwitten samen, dus aan je eiwitten kom je dan automatisch vanzelf.

Het getal voor koolhydraten is ook bekend: max. 100 gram per dag, waarbij verse groente en fructose-arm fruit niet tellen.

Mike

 

[Guest]

Dus als ik het goed begrijp, is 100 gram koolhydraten en daarnaast vet eten tot je barst (figuurlijk) het devies?

 

[Guest]

Ik zei lekker eten en naar behoefte. En die behoefte verschilt nu eenmaal per persoon. Volgens mij vind je een pakje boter opeten echt niet lekker, dus dat zou ik niet doen. Maar wel een stuk vlees, met het vet eraan. Groenten kun je prima gebruiken als drager van vet (roomboter erop dus). Brood is een fijne manier om vet binnen te krijgen met roomboter erop, maar ik eet geen brood meer, dus vandaar dat ik zei room. 's Ochtends een ontbijt van rauwe eieren met melk en room en melk drinken met wat extra room erdoor.

Maar je moet je vooral niet druk maken lijkt me. Calorieen en joules zijn irrelevant. We zijn zo gebrainwashed door de gezonheidsindustrie dat je geneigd blijft om te blijven tellen. Vergeet dat! Ik heb nog nooit een leeuw met een rekenmachien gezien.

 

[Webmaster]

Goede aanvulling, Bastiaan! Vrysuyver, je zit nogal vast in je linkerhersenhelft die alles wil beredeneren, analyseren en berekenen. De linkerhersenhelft wil ptotocollen, terwijl het gaat om PRINCIPES.

Een protocol vereist een exacte invulling die moet worden voorgeschreven, waardoor je de individuele verantwoordelijkheid uit handen geeft. Dit is wat ons onderwijssysteem, onze overheid en onze cultuur ons heeft aangeleerd.

Een principe vereist een individuele invulling en daarmee ook een individuele verantwoordelijkheid. Hoewel dit voor ons onbekend terrein is, omdat we daarmee volwassen worden en ons niet meer als kleine kinderen aan het handje laten nemen, kan het ook zeer bevrijdend werken, alsof je uit je zelfgecreeerde kooi stapt en ontdekt dat je al die tijd de sleutel bij je had!

Mike

 

[Guest]

Nou Mike, ik zit gelukkig niet vast in mijn linkerhersenhelft en ik heb een hekel aan protocollen. Ik ben een groot voorstander van principes omdat ik daar mijn eigen invulling aan kan geven.

Ik heb me nooit gehouden aan protocollen en verafschuw dingen die mijn eigen wil onderdrukken. Daar heb je het dus mis.

Maar het onontkomelijk feit van een principe is: de basis, het uitgangspunt.

Ik ga toch niet met een rekenmachine door de keuken lopen? Ik vind het ook onzin om te stellen dat 1 appel (hoe willekeurig ook van grootte en vorm) altijd 247 kilojoules bevat. Dat is onzin. Maar het is een uitgangspunt.

De politiek roept altijd de bedragen in miljoenen net als de evolutionist de jaren in miljoenen uitdrukt. Maar het is een benadering, een handvat, een begrip om mee te rekenen om het begrijpbaar te maken.

Maar ik vroeg me alleen af hoe anderen veel vet zien. Is een liter olijfolie veel of is een kopje al veel. Voor principes heb je nog altijd uitersten, een domein en een bereik als je wilt. Want anders is het geen principe, maar chaos. En dat dat een principe op zich is, maakt het interessant.

 

[Webmaster]

We hebben ook chaos vanwege verregaande degeneratie! Zie de recente verslagen over leverreinigingen. De een kan met gemak bergen vet op (ik bijvoorbeeld), de ander heeft een zwaar belaste lever, galblaas en/of alvleesklier en kan maar met moeite een beetje vet wegwerken. Het algemene principe is dat we allemaal over de hele wereld hetzelfde nodug hebben (blijkt ook uit het onderzoek van Price), maar de realiteit is dat de weg terug naar de basis een individuele is, afhankelijk van de opgebouwde schade, niet alleen door jouzelf maar ook door je ouders, grootouders, etc. Zolang je niet misselijk wordt van vet, is het goed, zodra je wel misselijk wordt, moet je iets minder tot je nemen. Dat is toch makkelijk om te onthouden als uitgangspunt?

Mike

 

[Guest]

Dat is wel mijn geluk, dat ik niet zo snel misselijk word. Ik weet wel mijn grenzen en ook niet iedereen weet dat van zichzelf (omdat ze niet naar zichzelf luisteren).

Ik ga me dus niet druk maken over de koolhydraten.

 

[Webmaster]

Dat is juist waar je je wel druk over moet maken. Wist je dat artsen in Amerika geleerd krijgen dat de vetverbranding stopt bij een consumptie van 110 gram koolhydraten per dag? Het probleem is dat men geleerd krijgt dat dit goed is, dat glycolyse (suikerverbranding) te preferren is boven ketose (vetverbranding)!

Mike

 

[Guest]

Ja vrysuyver, ik snap wel niet waar jij 5 pakjes roomboter, 2 potjes kokosolie + 1 liter olijfolie + anderhalf brood per dag wegsteekt? 8O

Ik zou waarschijnlijk misselijk worden, maar het zal ook wel beter uitvallen voor je geldbeurs indien je wat mindert.. :wink:

Dus door het feit dat je meer dan 110gr koolhydraten per dag consumeert, zou je ook nog niet in de vetverbranding kunnen zitten?

Word je daar niet heel erg dik van om zoveel vet te eten?

 

[Webmaster]

Lekkerromig,

Je loopt hier al te lang rond om de vraag te stellen of je dik wordt door het eten van vet. Het is simpelweg programmering/hersenspoeling die je hierover doet twijfelen. Daarom een nieuwe programmering:

Vet maakt niet vet. Ik herhaal: vet maakt niet vet. Zeg me na: VET MAAKT NIET VET!

Wat denk je dat het woord vetVERBRANDING betekent? Van iets wat je verbrandt kun je niet dik worden. Je wordt dik van koolhydraten, omdat het lichaam deze omzet in de brandstof waar het werkelijk op zit te wachten, nl. vet.

VET MAAKT NIET VET!!!

Mike