Een spier lijkt meer op ons dan je denkt:
Een spier bestaat uit groepen langgerekte cellen; de myocyten of spiervezels.
Deze liggen zeer dicht tegen elkaar aangedrukt
en deze spiervezels vormen samen de spierbundel.
Iedere spiervezel bevat vele kernen, zij is door vergroeiing van vele cellen ontstaan.
Een spiervezel is een gevoelig wezen, zoals wij gevoelig zijn.
De spiervezel ontvangt informatie van buiten maar ook van binnen uit,
d.m.v. fijne zenuwcellen die tegen de spiervezel aanliggen.
Ook wij vangen info op van de buitenwereld d.m.v. onze zintuigen
en ook wij reageren op impulsen die uit onze binnenste komen.
Een spiervezel is omgeven door een fijn netwerk van haarvaten
die zuurstof aan en koolzuur afvoeren.
Wij ademen zuurstof in en voeren koolzuur af.
Als de zenuwcellen vanuit de hersenen en de ruggenmerg geprikkeld worden
gaan de spiervezels zich samentrekken.
Deze spieren staat onder invloed van onze wil, en heten daarom willekeurige spieren.
Ook wij staan onder invloed van onze wil,
maar ook van een goddelijke wil,
onze Innerlijke Zelf.
Spieren ontspannen zich of herstellen zich
als wij onszelf rustig overgeven aan dit diepe Zelf.
Verzetten tegen deze innerlijke kracht doet ons verkrampen.
Laat los
Stel je open voor je innerlijke zelf,
zoals de spier zich openstelt voor de energieën van warmte, liefde en beweging.
Een spier werkt zelden alleen.
Als een spier zich samentrekt, wordt zij korter, dikker en harder.
Zij trekt aan een van de skeletdelen zodat dit kan bewegen
Daarna kan de spier zich verslappen, maar zij kan niet het skelet terugduwen
Bij elke spier hoort dan ook een andere, die een tegengestelde werking uitoefent
Zulke spieren zijn elkaars antagonisten.
Spieren werken dus samen.
Als de ene spier zich samentrekt, verslapt de andere en omgekeerd.
Met nuchter verstand kom je niet ver op je levenspad,
we hebben een tegenhanger nodig en dat vinden we in onze gevoelens.
We hebben plezier en vreugde nodig om van ons lichaam te kunnen genieten.
Als we te streng zijn voor onszelf,
teveel willen presteren, teveel in ons hoofd zitten
blijf je vastzitten in de spanning.
Spanning is overmatige inspanning
we doen dingen die eigenlijk automatisch moeten gebeuren.
Wij proberen intensief om allerlei dingen te doen en spannen daarmee onze spieren.
Laat je gedachten los en pin je niet teveel op het presteren.
Als de spieren gespannen blijven, zich eigenlijk doelloos samentrekken,
gaat er een seintje terug naar de hersenen.
Dit sticht veel verwarring bij de hersenen die reageren op elk seintje.
Krijgen de hersenen geen seintje dat alles oké is
dan denken de hersenen nog steeds
dat er een zwaar karwei moet worden opgeknapt.
Heel vermoeiend voor de hersenen die met zulke situaties alle energie opeist.
Als we leren te ontspannen, ontspannen ook de hersenen, zo simpel is het.
Je hoort ze denken; ‘Hé, hé….eindelijk zijn de moeilijkheden voorbij, dat werd tijd’.
Je kunt hierom lachen maar het werkt wel zo.
De hersenen regelen via het uitgebreide zenuwstelsel de werking van de spieren
en de spieren sturen een berichtje terug als de taak erop zit.
Er is druk verkeer in ons lichaam aanwezig zonder we dat weten.
Wat een prachtig systeem.
