Dat doe je één nacht. DenniS heeft een prachtig topic gemaakt over het hoe en wat:
https://www.fatsforum.nl/topic/tweedaagse-leverkuur#post-17892
Inderdaad, ik heb ook een eetstoornisverleden. Sinds ik daarvan hersteld ben (althans, voor het grootste gedeelte, moet ik eerlijkheidshalve toegeven), is het allemaal heel hard achteruit gegaan bij mij - en het duurt nu al heel lang voor het weer beter gaat.
Om al mijn symptomen te noemen, zou te veel tijd en ruimte kosten, maar heel kort samengevat staat het in mijn voorsteltopic (
https://www.fatsforum.nl/topic/voorstellen-pinklady) en verder een kort overzichtje hieronder:
Vermoeidheid en een slechte concentratie zijn mijn hoofdklachten. Alles wat op fysieke inspanning lijkt, is te zwaar en ook mentale inspanning leveren kost moeite.
Mijn bijnieren hebben het zwaar, te merken aan het feit dat ik moe ben, vaak een lage bloeddruk heb, niet tegen (zon)licht/geluid kan, erg slecht tegen stress kan, een trage schildklier heb, nauwelijks eiwitten en vetten kan verteren en veel koolhydraten nodig heb.
Mijn schildklier functioneert dus niet goed (o.a. altijd koud, altijd moe, wazig in mijn hoofd, traag in denken en doen, lusteloos).
Ik vermoed een alvleesklierprobleem, omdat ik vrij veel suikercravings had.
Mijn lever- en galblaas willen geen vet verteren en hormonaal gezien zit ik slecht in elkaar.
En misschien nog wel - naast lever en galblaas - het belangrijkste: mijn darmen nemen slecht op. Er kwamen veel onverteerde etensresten uit. De meeste supplementen die ik innam, deden helemaal niets. Pas nu ik een tijdje aan het reinigen ben met oxy powder en darmspoelingen, merk ik ineens een effect van bepaalde dingen.
De meeste van deze problemen zijn destijds met bloed- en ontlastingsonderzoek bevestigd. Daar kwam ook uit dat ik zo'n beetje alle tekorten had, die je kon hebben. Ik geloof dat alleen vitamine C binnen het toelaatbare viel en dat een paar mineralen (o.a. natrium en kalium) en hormonen oké waren.
Tot zover een kort overzicht van mijn klachtenlijstje. Het eerste dat heel veel voor me heeft betekend, is het gebruik van hydrocortison. Op het forum zijn de meesten tegen, maar ik absoluut niet, mits je weet wat je doet. Door hydrocortison kon ik weer gewoon 12 uur op een dag op zijn (in plaats van 2-4). Door hydrocortison heb ik mijn leven weer kunnen opbouwen van slapen naar studeren. Op een gegeven moment voelde ik dat ik het niet meer nodig had en toen heb ik afgebouwd. Alleen als ik nu echt een enorme stressor heb, slik ik het nog steeds. Het is nu dus meer een noodpilletje. In het laatste half jaar heb ik twee keer een pilletje genomen, geloof ik.
Daarna heeft de vooruitgang bij mij een tijdje "stil gestaan" (maar, ook geen achteruitgang, dus daar was ik blij mee). Sinds mijn darm- en leverreinigingen gaan veel dingen weer iets beter. Met name mijn lichamelijk energie gaat wat omhoog, ik kan iets meer vet verteren dus ik voel me minder beroerd na het eten. Waar ik het meest blij van word, is dat ik weer normaal korte afstanden kan fietsen. Dat is heel lang geleden
Daarnaast komt er weer iets van een emotioneel leven terug. Niet altijd leuk, maar wel belangrijk. Zo afgestompt als ik was, was echt niet gezond.
Dat je nog steeds op de blaren moet zitten, komt me bekend voor. Het is bij mij niet allemaal afkomstig van mijn es, maar ook daarvoor zat er al een hoop. Een eetstoornis is in ieder geval wel een enorme aanslag op je lijf, ongeacht welke vorm je hebt. Je lijf in de war sturen bij het meest primitieve en primaire mechanisme dat het bezit, is kwalijk - en schadelijk.
In ieder geval hoop ik dat leverreinigingen jou ook zo enthousiast kunnen maken als mij. Bij mij is het de eerste twee keer niet goed gegaan (bitterzout viel verkeerd) en het heeft heel veel tijd gekost om het weer aan te durven. Nu ik het weer durf, ben ik er oprecht heel blij mee en ik hoop dat dat jou ook gaat gebeuren!