De 'wetenschap' zoals we die nu kennen is onderdeel van een moreel failliet systeem dat allang zijn beste tijd gehad heeft. Dit citaat van Bill Hicks is zeer treffend:
Dat er in dit systeem ook integere mensen werkzaam zijn staat buiten twijfel, maar dit neemt nog steeds niet weg dat het systeem zelf niet deugt en achterhaald is. Ik ken ook heel veel aardige jongens die geen vlieg kwaad doen die in het Nederlandse leger terecht zijn gekomen en die hebben gevochten en gedood in Afghanistan of in voormalig Joegoslavie. Op individueel niveau zie ik heel veel goede mensen, maar ze maken onderdeel uit van een moordmachine. De twee meest winstgevende industrieen ter wereld zijn de wapenindustrie en de farmaceutische industrie en zij maken beide meer slachtoffers dan wie of wat dan ook.
Wanneer leren we eens op onze eigen wijsheid vertrouwen in plaats van het oeverloze gezwets van ‘deskundigen’? Experts bouwden de Titanic, amateurs bouwden de Ark. De Noord-Amerikaanse indianen vonden van ons blanken dat we teveel uitgingen van wat ze ‘geleende kennis’ noemden. Hiermee bedoelden ze dat we teveel leunden op autoriteitsfiguren en te weinig bouwden op wijsheid opgedaan uit eigen ervaring. De indianen zagen dit als een vorm van krankzinnigheid. Ze vertrouwden op eigen wijsheid. ‘Eigenwijs’ en ‘eigenzinnig’ zijn dus helemaal geen negatieve begrippen. Het gaat om geleefde kennis, geen geleende kennis.
Deze kennis, opgedaan door ervaring en gezond verstand in plaats van uitsluitend opgenomen via ‘geleerden’ (een elitair woord dat suggereert dat jij nooit zoveel te weten kan komen, nooit zo ‘geleerd’ kan worden), wordt door de wetenschap afgedaan als ‘anekdotisch bewijs’. ‘Onafhankelijk’ onderzoek en zogenaamde ‘evidence-based’ (op bewijzen gebaseerde) wetenschap wordt afgezet tegenover dit ‘anekdotisch’ bewijs. Dit zijn woordspelletjes, de aloude term ‘gezond verstand’ bestaat niet voor niets. De Amerikaanse schrijver William Dufty schreef in 1974 een boek genaamd Sugar Blues waarin hij feilloos uitlegt hoe het werkelijk zit:
Een grapje dat dit duidelijk maakt:
Drie doktoren waren onderweg naar een conferentie toen hun auto een lekke band kreeg. Ze stapten alledrie uit om de band te bekijken.
De eerste dokter zei: “Ik denk dat de band lek is.”
De tweede dokter keek er uitgebreider naar en zei: “Hij ziet er absoluut lek uit.”
De derde dokter kneep in de band en zei: “Hij voelt zeker lek aan.”
Alle drie de doktoren knikten instemmend en zeiden: “We kunnen maar beter wat testjes laten doen!”
Als je beseft op welke 'denkers' de wetenschap is gestoeld, dan krijg je een aanzienlijk minder positief beeld van de wetenschap. Descartes bedacht dat kennis en wijsheid niet samen konden en trok ze uit elkaar. Hij gaf het denken aan de wetenschap en spiritualiteit aan de religie. Waar we voorheen spirituele wetenschap hadden gehad (kennis verbonden aan wijsheid) werden deze twee nu gescheiden. Hiermee is de wetenschap het domein geworden van het mannelijk denken, terwijl de vrouwelijke intuitie hier niet meer aan gekoppeld was. Kennis zonder wijsheid is levensgevaarlijk! We hebben dan de kennis om atomen te splitsen maar niet de wijsheid om er geen bommen van te maken.
Wellicht zal de lezer aanvoeren: de wetenschap is neutraal, dus het valt de wetenschap of wetenschappers niet aan te rekenen dat er atoombommen zijn gemaakt. O nee? Achter ALLE destructieve technologie zit wetenschap. Juist omdat wetenschap amoreel is wordt ze immoreel. Door rechtlijnig denken (een teken van krankzinnigheid) valt alles ook achteraf goed te praten. Met logica kun je alles rechtpraten wat krom is. Zo staat in onze geschiedenisboekjes vermeld dat de atoombommen op Hiroshima 'noodzakelijk waren omdat ze onnodig verder bloedvergieten voorkomen hebben en vele mensenlevens hebben gespaard'. Iedereen met een HART kan dit soort redenaties onmogelijk volhouden!
Kennis zonder wijsheid is levensgevaarlijk. Dankzij Descartes is de wetenschap van zijn ziel ontdaan. 'Ik denk dus ik besta' was zijn beroemde uitspraak, dus denken is belangrijker dan voelen. Er bestaat hierdoor nauwelijks ethiek in de wetenschap. Bedenk dat René Descartes de grondlegger was van de ‘wetenschappelijke’ filosofie, die door Stephen Harrod Buhner in zijn boek The lost Language of Plants als volgt wordt omschreven:
En hij is niet de enige. Wat te denken van een andere belangrijke grondlegger van ziek denken? Charles Darwin. Hij reist de hele wereld rond om de natuur te bestuderen en wat is zijn eindconclusie? Alles draait om competitie, concurrentie, strijd, conflict, 'recht van de sterkste', elk organisme is zelfzuchtig en roofzuchtig, niets heeft zin, alles is toeval, we zijn allemaal toevallige toeristen hier op deze aardbol zonder enig doel of zingeving, het is eten of gegeten worden. Een beter voorbeeld van kennis zonder wijsheid kan ik niet bedenken, dit is op hol geslagen mannelijk denken! Hoe ziek dit werkelijk is blijkt wel uit deze woorden van Darwin zelf die een heel ander licht op deze 'wetenschappelijke held' doen schijnen:
Hetzelfde met de psychiatrie. Hoe kan een wetenschap zonder ziel een wetenschap van de ziel hebben? Dit is de zielkunde, ofwel de psychiatrie. Als er één wetenschap zielloos is dan is het wel de psychiatrie. Psychiaters worden in de volksmond terecht ‘zieleknijpers’ genoemd. Het Engelse woord ‘shrink’ (krimpen) is wat dat betreft ook veelzeggend, want de psychiatrie draagt niet bij aan het groeien en ontwikkelen van de ziel, eerder het inkrimpen en afknijpen ervan. Een cynische benaming voor psychiater is dan ook ‘psyche-hater’.
Dat dit geen overdreven term is, blijkt uit het feit dat de psychiatrie van het begin af aan regelrechte marteling tot therapie heeft verheven. Denk hierbij aan isoleercellen, elektrotherapie, het opwekken van insulineshocks en, als dat allemaal niet meer ‘helpt’, frontale lobotomie (het verwijderen van de neocortex, de voorste herschenschors, waardoor een mens niets meer dan een kasplantje wordt). Dergelijke ‘therapieën’ zijn op geen enkele wetenschappelijke grond gestoeld, want het bestaan van de ziel is immers wetenschappelijk niet aan te tonen. Er wordt dus volop geëxperimenteerd op mensen. Wie is hier nou gek?
Dit is wat je krijgt als je een volledig zielloze wetenschap loslaat op het terrein van de ziel. Je moet bezield bezig zijn om met de ziel bezig te zijn. Zo worden er diagnoses van niet-bestaande en niet-bewezen ‘ziektes’ verzonnen als ADHD, die het gevolg zouden zijn van een ‘chemische disbalans’ die vervolgens met chemie wordt bestreden. Volgens deze omgekeerde logica wordt ziekte gezien als een tekort aan synthetische chemicaliën in plaats van natuurlijke voedingsstoffen.
We hebben het over een amfetamine als Ritalin, een vorm van speed, die toegediend wordt aan kinderen soms zo jong als vier jaar. Ritalin remt de lichamelijke groei, vooral die van de hersenen, en vergroot het risico op plotseling hartfalen met maar liefst 500 (!) procent. Er zijn tot nu toe 374 van die niet-bestaande ‘ziektes’ die niet gebaseerd zijn op wetenschap maar marketing, waarvoor er 174 ‘medicijnen’ bestaan. Wereldwijd zitten honderd miljoen mensen aan psychiatrische medicatie, waardoor de psychiatrische industrie een ongelooflijke winst maakt van 330 miljard dollar per jaar.
Er lopen op deze wereld genoeg onvervulde zielen rond zonder tussenkomst van de psychiatrie. De psychiatrie creëert chemische tijdbommen waarmee de samenleving niet is gebaat. Steeds vaker horen we in het nieuws over familiedrama's waarbij mannen en vrouwen in binnen- en buitenland doordraaien en hun gezin en daarna zichzelf vermoorden, over schiet- en steekpartijen op scholen, in winkelcentra en andere plekken, mensen die zichzelf of anderen voor de trein gooien, etcetera. Wat is er toch aan de hand?
Wat de media je niet vertellen, is dat in alle gevallen vrijwel zonder uitzondering de daders een geschiedenis hebben van psychiatrische behandeling, waaronder ‘medicatie’ als antidepressiva en in sommige gevallen ook Ritalin. Telkens als zo’n bericht in het nieuws komt, wacht ik op dat ene zinnetje of regeltje waaruit een psychiatrische behandelingsgeschiedenis blijkt. Meestal een dag erna, als er meer details over de dader bekend worden, blijkt de dader een psychiatrisch verleden te hebben. Vaak is het niet meer dan een voetnoot in de berichtgeving, dus je moet goed opletten om het mee te krijgen.
Eind mei 2009 slachtte de 46-jarige Cees K. in Zwijndrecht zijn twee kinderen, ex-vrouw en vriendin af met een mes, omdat hij, in zijn eigen woorden, “probeerde tevergeefs aan een pistool te komen”. Na deze viervoudige moord sloeg hij de hand aan zichzelf. In tegenstelling tot anderen die soortgelijke gruweldaden pleegden, liet Cees K. echter een veelzeggende aanwijzing achter in een afscheidsemail. “Zit zwaar onder de medicijnen en heb totaal geen emotie,” schrijft hij en verwijst naar de scheikundige naam van Prozac. “Fluoxetine doet rare dingen met mensen.” Waarom is dit niet het werkelijke nieuws? Hoeveel doden moeten er nog vallen als gevolg van deze chemische rommel?
De medische en psychische gevestigde orde doen het altijd goed onder tyrannieke regimes. Denk bijvoorbeeld aan het opsluiten in psychiatrische instellingen en onderwerpen aan mensonterende ‘behandelingen’ van politieke dissidenten onder Stalin en in de voormalige Soviët-Unie. Als je nu nog niet beseft dat de grondslag van onze huidige medische ‘wetenschap’ allesbehalve gezond is, heb je een gat in je ziel. Hoe kan iets wat in essentie ziek is genezen?
Stephen Harrod Buhner noemt nog enkele voorbeelden die ik je niet wil onthouden:
Mike
We leven in een bijzondere tijd, een tijd van waarheid waarin alles wat op leugens en bedrog gestoeld is in elkaar stort. We zien het nu gebeuren met het geldsysteem dat niets meer is dan gebakken lucht. Het huidige systeem van 'wetenschap' zal ook ontmaskerd worden voor wat het werkelijk is: het weten op de schap.
Dat er in dit systeem ook integere mensen werkzaam zijn staat buiten twijfel, maar dit neemt nog steeds niet weg dat het systeem zelf niet deugt en achterhaald is. Ik ken ook heel veel aardige jongens die geen vlieg kwaad doen die in het Nederlandse leger terecht zijn gekomen en die hebben gevochten en gedood in Afghanistan of in voormalig Joegoslavie. Op individueel niveau zie ik heel veel goede mensen, maar ze maken onderdeel uit van een moordmachine. De twee meest winstgevende industrieen ter wereld zijn de wapenindustrie en de farmaceutische industrie en zij maken beide meer slachtoffers dan wie of wat dan ook.
Wanneer leren we eens op onze eigen wijsheid vertrouwen in plaats van het oeverloze gezwets van ‘deskundigen’? Experts bouwden de Titanic, amateurs bouwden de Ark. De Noord-Amerikaanse indianen vonden van ons blanken dat we teveel uitgingen van wat ze ‘geleende kennis’ noemden. Hiermee bedoelden ze dat we teveel leunden op autoriteitsfiguren en te weinig bouwden op wijsheid opgedaan uit eigen ervaring. De indianen zagen dit als een vorm van krankzinnigheid. Ze vertrouwden op eigen wijsheid. ‘Eigenwijs’ en ‘eigenzinnig’ zijn dus helemaal geen negatieve begrippen. Het gaat om geleefde kennis, geen geleende kennis.
Deze kennis, opgedaan door ervaring en gezond verstand in plaats van uitsluitend opgenomen via ‘geleerden’ (een elitair woord dat suggereert dat jij nooit zoveel te weten kan komen, nooit zo ‘geleerd’ kan worden), wordt door de wetenschap afgedaan als ‘anekdotisch bewijs’. ‘Onafhankelijk’ onderzoek en zogenaamde ‘evidence-based’ (op bewijzen gebaseerde) wetenschap wordt afgezet tegenover dit ‘anekdotisch’ bewijs. Dit zijn woordspelletjes, de aloude term ‘gezond verstand’ bestaat niet voor niets. De Amerikaanse schrijver William Dufty schreef in 1974 een boek genaamd Sugar Blues waarin hij feilloos uitlegt hoe het werkelijk zit:
Het bovenstaande maakt duidelijk dat wat met gezond verstand te beredeneren is en duidelijk te zien is of te bemerken in het huidige systeem niet serieus genomen wordt totdat het wetenschappelijk is vastgesteld. Hoe vaak lezen we niet in de krant dat onderzoeken datgene bewijzen wat de meesten van ons met gezond boerenverstand allang wisten? Maar totdat het ‘bewezen’ wordt, bestaat het niet. Anekdotisch bewijs wordt dus per definitie van de hand gewezen, ook al blijkt het wetenschappelijk wel degelijk aantoonbaar te zijn. Dufty laat met dit voorbeeld ook zien hoe op geraffineerde wijze eeuwenoude evolutionaire wijsheden die een essentieel onderdeel uitmaken van menselijke culturen ons wereldwijd door de wetenschap afhandig worden gemaakt omdat ze ‘anekdotisch’ zijn. Is het niet de taak van de wetenschap om datgene wat er al is te verklaren? Nu doet de wetenschap net alsof het er niet is totdat het verklaard kan worden en zet gezond boerenverstand daarmee buitenspel.
Een grapje dat dit duidelijk maakt:
Drie doktoren waren onderweg naar een conferentie toen hun auto een lekke band kreeg. Ze stapten alledrie uit om de band te bekijken.
De eerste dokter zei: “Ik denk dat de band lek is.”
De tweede dokter keek er uitgebreider naar en zei: “Hij ziet er absoluut lek uit.”
De derde dokter kneep in de band en zei: “Hij voelt zeker lek aan.”
Alle drie de doktoren knikten instemmend en zeiden: “We kunnen maar beter wat testjes laten doen!”
Als je beseft op welke 'denkers' de wetenschap is gestoeld, dan krijg je een aanzienlijk minder positief beeld van de wetenschap. Descartes bedacht dat kennis en wijsheid niet samen konden en trok ze uit elkaar. Hij gaf het denken aan de wetenschap en spiritualiteit aan de religie. Waar we voorheen spirituele wetenschap hadden gehad (kennis verbonden aan wijsheid) werden deze twee nu gescheiden. Hiermee is de wetenschap het domein geworden van het mannelijk denken, terwijl de vrouwelijke intuitie hier niet meer aan gekoppeld was. Kennis zonder wijsheid is levensgevaarlijk! We hebben dan de kennis om atomen te splitsen maar niet de wijsheid om er geen bommen van te maken.
Wellicht zal de lezer aanvoeren: de wetenschap is neutraal, dus het valt de wetenschap of wetenschappers niet aan te rekenen dat er atoombommen zijn gemaakt. O nee? Achter ALLE destructieve technologie zit wetenschap. Juist omdat wetenschap amoreel is wordt ze immoreel. Door rechtlijnig denken (een teken van krankzinnigheid) valt alles ook achteraf goed te praten. Met logica kun je alles rechtpraten wat krom is. Zo staat in onze geschiedenisboekjes vermeld dat de atoombommen op Hiroshima 'noodzakelijk waren omdat ze onnodig verder bloedvergieten voorkomen hebben en vele mensenlevens hebben gespaard'. Iedereen met een HART kan dit soort redenaties onmogelijk volhouden!
Kennis zonder wijsheid is levensgevaarlijk. Dankzij Descartes is de wetenschap van zijn ziel ontdaan. 'Ik denk dus ik besta' was zijn beroemde uitspraak, dus denken is belangrijker dan voelen. Er bestaat hierdoor nauwelijks ethiek in de wetenschap. Bedenk dat René Descartes de grondlegger was van de ‘wetenschappelijke’ filosofie, die door Stephen Harrod Buhner in zijn boek The lost Language of Plants als volgt wordt omschreven:
Hoe ziekmakend dit is, illustreert Buhner met de eigen woorden van Descartes:
Waarom hangen we dergelijke primitieve en onmenselijke ‘filosofieën’ aan? Als je je hart niet laat spreken, is er altijd wel een rechtvaardiging te bedenken voor wat je een andere levensvorm aandoet. Waarom is deze man destijds niet met pek en veren op een biels de stad uit gejaagd met zijn onzinnige ideeën? Tot op de dag wordt deze zieke geest geëerd als een held!
En hij is niet de enige. Wat te denken van een andere belangrijke grondlegger van ziek denken? Charles Darwin. Hij reist de hele wereld rond om de natuur te bestuderen en wat is zijn eindconclusie? Alles draait om competitie, concurrentie, strijd, conflict, 'recht van de sterkste', elk organisme is zelfzuchtig en roofzuchtig, niets heeft zin, alles is toeval, we zijn allemaal toevallige toeristen hier op deze aardbol zonder enig doel of zingeving, het is eten of gegeten worden. Een beter voorbeeld van kennis zonder wijsheid kan ik niet bedenken, dit is op hol geslagen mannelijk denken! Hoe ziek dit werkelijk is blijkt wel uit deze woorden van Darwin zelf die een heel ander licht op deze 'wetenschappelijke held' doen schijnen:
Heb je nu nog zoveel respect voor de man die ons de evolutietheorie gaf? Het darwiniaanse denken gaf ons weer Pasteur, die ons ook wijsmaakte dat ziekte botte pech is en puur toeval. Sinds die tijd vertellen doktoren ons met zoveel woorden: "Het spijt me, meneer/mevrouw, maar u lijdt aan een ernstig geval van botte pech en toeval, veroorzaakt door een gebrek aan medicatie". Wie is hier nu ziek, de dokter of de patient?
Hetzelfde met de psychiatrie. Hoe kan een wetenschap zonder ziel een wetenschap van de ziel hebben? Dit is de zielkunde, ofwel de psychiatrie. Als er één wetenschap zielloos is dan is het wel de psychiatrie. Psychiaters worden in de volksmond terecht ‘zieleknijpers’ genoemd. Het Engelse woord ‘shrink’ (krimpen) is wat dat betreft ook veelzeggend, want de psychiatrie draagt niet bij aan het groeien en ontwikkelen van de ziel, eerder het inkrimpen en afknijpen ervan. Een cynische benaming voor psychiater is dan ook ‘psyche-hater’.
Dat dit geen overdreven term is, blijkt uit het feit dat de psychiatrie van het begin af aan regelrechte marteling tot therapie heeft verheven. Denk hierbij aan isoleercellen, elektrotherapie, het opwekken van insulineshocks en, als dat allemaal niet meer ‘helpt’, frontale lobotomie (het verwijderen van de neocortex, de voorste herschenschors, waardoor een mens niets meer dan een kasplantje wordt). Dergelijke ‘therapieën’ zijn op geen enkele wetenschappelijke grond gestoeld, want het bestaan van de ziel is immers wetenschappelijk niet aan te tonen. Er wordt dus volop geëxperimenteerd op mensen. Wie is hier nou gek?
Dit is wat je krijgt als je een volledig zielloze wetenschap loslaat op het terrein van de ziel. Je moet bezield bezig zijn om met de ziel bezig te zijn. Zo worden er diagnoses van niet-bestaande en niet-bewezen ‘ziektes’ verzonnen als ADHD, die het gevolg zouden zijn van een ‘chemische disbalans’ die vervolgens met chemie wordt bestreden. Volgens deze omgekeerde logica wordt ziekte gezien als een tekort aan synthetische chemicaliën in plaats van natuurlijke voedingsstoffen.
We hebben het over een amfetamine als Ritalin, een vorm van speed, die toegediend wordt aan kinderen soms zo jong als vier jaar. Ritalin remt de lichamelijke groei, vooral die van de hersenen, en vergroot het risico op plotseling hartfalen met maar liefst 500 (!) procent. Er zijn tot nu toe 374 van die niet-bestaande ‘ziektes’ die niet gebaseerd zijn op wetenschap maar marketing, waarvoor er 174 ‘medicijnen’ bestaan. Wereldwijd zitten honderd miljoen mensen aan psychiatrische medicatie, waardoor de psychiatrische industrie een ongelooflijke winst maakt van 330 miljard dollar per jaar.
Er lopen op deze wereld genoeg onvervulde zielen rond zonder tussenkomst van de psychiatrie. De psychiatrie creëert chemische tijdbommen waarmee de samenleving niet is gebaat. Steeds vaker horen we in het nieuws over familiedrama's waarbij mannen en vrouwen in binnen- en buitenland doordraaien en hun gezin en daarna zichzelf vermoorden, over schiet- en steekpartijen op scholen, in winkelcentra en andere plekken, mensen die zichzelf of anderen voor de trein gooien, etcetera. Wat is er toch aan de hand?
Wat de media je niet vertellen, is dat in alle gevallen vrijwel zonder uitzondering de daders een geschiedenis hebben van psychiatrische behandeling, waaronder ‘medicatie’ als antidepressiva en in sommige gevallen ook Ritalin. Telkens als zo’n bericht in het nieuws komt, wacht ik op dat ene zinnetje of regeltje waaruit een psychiatrische behandelingsgeschiedenis blijkt. Meestal een dag erna, als er meer details over de dader bekend worden, blijkt de dader een psychiatrisch verleden te hebben. Vaak is het niet meer dan een voetnoot in de berichtgeving, dus je moet goed opletten om het mee te krijgen.
Eind mei 2009 slachtte de 46-jarige Cees K. in Zwijndrecht zijn twee kinderen, ex-vrouw en vriendin af met een mes, omdat hij, in zijn eigen woorden, “probeerde tevergeefs aan een pistool te komen”. Na deze viervoudige moord sloeg hij de hand aan zichzelf. In tegenstelling tot anderen die soortgelijke gruweldaden pleegden, liet Cees K. echter een veelzeggende aanwijzing achter in een afscheidsemail. “Zit zwaar onder de medicijnen en heb totaal geen emotie,” schrijft hij en verwijst naar de scheikundige naam van Prozac. “Fluoxetine doet rare dingen met mensen.” Waarom is dit niet het werkelijke nieuws? Hoeveel doden moeten er nog vallen als gevolg van deze chemische rommel?
De medische en psychische gevestigde orde doen het altijd goed onder tyrannieke regimes. Denk bijvoorbeeld aan het opsluiten in psychiatrische instellingen en onderwerpen aan mensonterende ‘behandelingen’ van politieke dissidenten onder Stalin en in de voormalige Soviët-Unie. Als je nu nog niet beseft dat de grondslag van onze huidige medische ‘wetenschap’ allesbehalve gezond is, heb je een gat in je ziel. Hoe kan iets wat in essentie ziek is genezen?
Stephen Harrod Buhner noemt nog enkele voorbeelden die ik je niet wil onthouden:
Wie niet leert van de geschiedenis is gedoemd hem te herhalen. De wetenschap is niet onderdeel van de oplossing, maar van het probleem.
Mike
Laatst bewerkt:
