http://www.platvormalternatieftherapeutenconsument.nl/actueel
Quote:
¨Minister Schippers moet niets hebben van Alternatieve geneeswijzen
In de uitzending Eva Jinek op zondag van 4 december was onder andere Minister Schippers van Volksgezondheid te gast. In dit interview deed minister Schippers een aantal opmerkelijke uitspraken inzake alternatieve geneeswijzen. In deze uitzending wenst zij Vereniging tegen de kwakzalverij succes toe met de strijd tegen zinloze behandelingen en nutteloze middeltjes op het gebied van alternatieve geneeswijzen.
Zij stelt dat ernstig kwetsbare mensen, die zijn uitbehandeld in de reguliere zorg, in handen vallen van mensen uit de alternatieve sector, die veel geld verdienen met allerlei hokuspokustherapiën en nutteloze middeltjes. Er wordt volgens haar veel geld afgetroggelt van mensen die het even niet meer weten.¨
Welk een contrast met wat ik las in mijn huidige leesboek: ¨
antikanker¨ van Servan-Schreiber:
Quote:
Mijn visie op de geneeskunde begon te veranderen in de straten van Dharamsala, de Indiase zetel van de regering in ballingschap van de Dalai Lama. Tijdens een humanitaire missie ten behoeve van Tibetaanse wezen kreeg ik te horen dat er in Dharamsala twee systemen van gezondheidszorg zijn. Het ene systeem draaide om het Dalac Ziekenhuis, een modern westers ziekenhuis, met een afdeling chirurgie, de gebruikelijke apparatuur voor radiografie en echoscopie en met de gebruikelijke medicijnen.[...]
Maar in dezelfde stad was er ook een medische faculteit die de traditionele Tibetaanse geneeskunde onderwees, met een fabriek voor Tibetaanse plantaaardige medicijnen en met Tibetaanse artsen die hun patienten behandelden op een manier die totaal verschillend was van wat ik kende. Ze bekeken lichamen op dezelfde manier als wij naar tuinaarde kijken. Ze zochten niet naar symptomen van ziekten, die dikwijls overduidelijk zijn. In plaats daarvan zochten ze naar gebreken in het lichaamsmilieu, naar wat het lichaam nodig had om zich tegen ziektes te beschermen. Ze wilden begrijpen hoe dat individuele lichaam, die tuinaarde, verbeterd kon worden zodat het op zichzelf de problemen te lijf kon die de patient ertoe hadden gebracht om hulp te zoeken. [...]
Ze hadden het over acupunctuur, meditatie, kruidendrankjes en ze spraken heel veel over het aanpassen van eetgewoonten.
Ik vroeg me af wat ik gedaan zou hebben als ik Tibetaan was en ziek zou worden. Welke van die twee parallelle systemen zou ik kiezen? Ik stelde die vraag in Dharamsala aan iedereen met wie ik samenwerkte of die ik anderszins ontmoette. Ik vroeg het de minister van Volksgezondheid die me daar had uitgenodigd, en de broer van de Dalai Lama, bij wie ik logeerde, en de vooraanstaande Lama-artsen aan wie ik werd voorgesteld. Ik had het erover met gewone mensen die ik tegen het lijf liep als ik te voet de stad doorkruiste. Ik dacht dat ik hen een dilemma voorhield: zouden ze kiezen voor de westerse geneeskunde, of voor hun eigen oeroude geneeskunde uit liefde voor de traditie?
Ze keken me allemaal aan alsof ik een oerstomme vraag had gesteld.
Dat ligt nogal voor de hand, zeide ze steeds weer. Als het gaat om een acute ziekte, zoals longonsteking, een hartinfarct of een blindedarmontsteking, dan ga je naar een westerse dokter. Zij hebben snelwerkende en effectieve behandelingen voor crises en ongelukken. Maar als het om een chronische ziekte gaat, dan moet je bij een Tibetaanse dokter zijn. Hun behandeling doet er langer over om aan te slaan, maar zij behandelen het lichaamsmilieu in de diepte. Op de lange termijn is dat het enige wat echt helpt.
Antikanker, Servan Schreiber, p. 124/125