http://www.mikedonkers.com/zuren-en-basen-1/
Beste Mike,
Op je page mbt zuren en basen (zie link hierboven) lees ik nogal wat beweringen die mij als biochemicus en studerend theoretisch fysicus nogal vreemd overkomen. Het gaat me eigenlijk om zowat de gehele pagina, maar ik zal hieronder een bloemlezing van je statements neerzetten met daaraan mijn vraag gekoppeld.
Wellicht kun je eens iets beter uitleggen wat je precies bedoelt met "H2O2, twee moleculen waterstof en twee moleculen zuurstof. Dit lichaamseigen molecuul geeft aan dat beide van evenveel belang zijn". - - - - <Skyrmion:> Oja? Hoe "bewijst" peroxide dat dan?
Verderop zeg je "Hoe zijn die twee verdeeld in Keltisch zeezout? Ongeveer 30% natrium en ongeveer 60% chloride, opnieuw een balans in het voordeel van zuur!" - - <Skyrmion:> Een aantal zaken: WAAR kan ik vinden dat er slechts 30% Na in (keltisch) zeezout zou zitten? En ten tweede: ten opzichte van alle zuurrestionen moeten er altijd positief geladen metaalionen aanwezig zijn; derhalve Mg, Ca of K. De laatste is zelfs nog electronegatiever dan Na en zal derhalve nog sterkere basen vormen in oplossing.
De laatste die ik even wil aanroeren is je opmerking dat "Ziekte moet gezien worden als meer afbraak dan opbouw en dus meer positieve dan negatieve ionen". <Skyrmion:> - - ik vind dit een bijzonder vreemde bewering - het is immers absoluut onmogelijk om in een oplossing een verhoogde concentratie van zowel negatieve of positieve ionen te hebben zonder dat hierbij een moleculaire pomp een rol speelt. En als dat het geval is (bv in de maagwand of de zenuwen), dan is er slechts sprake van ionuitwisseling (waarbij het ene positieve ion wordt vervangen door een ander positief ion) en zeker niet van ophoping van een negatief of positief ion. Waar heb je je bewering op gebaseerd? Wat is de bron hiervan?
In mijn ervaring komen aminozuren meestal voor als Zwitterion; dwz bij een neutrale pH (7) hebben deze moleculen zowel een negatieve als een positieve lading verdeeld over het molecuul. Het zijn zgn amfotere verbindingen,waarvan sommigen oplossen in water als base met pH > 10. Je kunt ze dus zeker niet unaniem als een "zuur" typeren.
Nieuwsgierig naar je reactie(s),
Vriendelijke groet,
Skyrmion
Beste Mike,
Op je page mbt zuren en basen (zie link hierboven) lees ik nogal wat beweringen die mij als biochemicus en studerend theoretisch fysicus nogal vreemd overkomen. Het gaat me eigenlijk om zowat de gehele pagina, maar ik zal hieronder een bloemlezing van je statements neerzetten met daaraan mijn vraag gekoppeld.
Wellicht kun je eens iets beter uitleggen wat je precies bedoelt met "H2O2, twee moleculen waterstof en twee moleculen zuurstof. Dit lichaamseigen molecuul geeft aan dat beide van evenveel belang zijn". - - - - <Skyrmion:> Oja? Hoe "bewijst" peroxide dat dan?
Verderop zeg je "Hoe zijn die twee verdeeld in Keltisch zeezout? Ongeveer 30% natrium en ongeveer 60% chloride, opnieuw een balans in het voordeel van zuur!" - - <Skyrmion:> Een aantal zaken: WAAR kan ik vinden dat er slechts 30% Na in (keltisch) zeezout zou zitten? En ten tweede: ten opzichte van alle zuurrestionen moeten er altijd positief geladen metaalionen aanwezig zijn; derhalve Mg, Ca of K. De laatste is zelfs nog electronegatiever dan Na en zal derhalve nog sterkere basen vormen in oplossing.
De laatste die ik even wil aanroeren is je opmerking dat "Ziekte moet gezien worden als meer afbraak dan opbouw en dus meer positieve dan negatieve ionen". <Skyrmion:> - - ik vind dit een bijzonder vreemde bewering - het is immers absoluut onmogelijk om in een oplossing een verhoogde concentratie van zowel negatieve of positieve ionen te hebben zonder dat hierbij een moleculaire pomp een rol speelt. En als dat het geval is (bv in de maagwand of de zenuwen), dan is er slechts sprake van ionuitwisseling (waarbij het ene positieve ion wordt vervangen door een ander positief ion) en zeker niet van ophoping van een negatief of positief ion. Waar heb je je bewering op gebaseerd? Wat is de bron hiervan?
In mijn ervaring komen aminozuren meestal voor als Zwitterion; dwz bij een neutrale pH (7) hebben deze moleculen zowel een negatieve als een positieve lading verdeeld over het molecuul. Het zijn zgn amfotere verbindingen,waarvan sommigen oplossen in water als base met pH > 10. Je kunt ze dus zeker niet unaniem als een "zuur" typeren.
Nieuwsgierig naar je reactie(s),
Vriendelijke groet,
Skyrmion
