Bijnieruitputting en dissociatie
- Onderwerp starter FloortjeL
- Startdatum
L-lady, ik ben geen expert met vitamine c innemen tot zulke hoeveelheden.
Ze neemt denk ik op gezette tijden zo'n pil in (vrij regelmatig dus want anders komt ze niet op die 150 gram per dag).
Het is iemand die vrij conscientieus is met haar gezondheid oppeppen.
Ik zou haar kunnen vragen hoe ze het precies doet als je wilt.
Maar er zijn meer wegen dan met vitamine c-pillen om je stikstofniveau in je lichaam op te hogen: uvb-lamp en arginine/citrulline bijv.
Het treft voor je als de zon wat meer zou meewerken binnenkort.
Oestrogeen is ook een stikstofaanjager in je lichaam.
Ze neemt denk ik op gezette tijden zo'n pil in (vrij regelmatig dus want anders komt ze niet op die 150 gram per dag).
Het is iemand die vrij conscientieus is met haar gezondheid oppeppen.
Ik zou haar kunnen vragen hoe ze het precies doet als je wilt.
Maar er zijn meer wegen dan met vitamine c-pillen om je stikstofniveau in je lichaam op te hogen: uvb-lamp en arginine/citrulline bijv.
Het treft voor je als de zon wat meer zou meewerken binnenkort.
Oestrogeen is ook een stikstofaanjager in je lichaam.
@lievergezond, weet je zeker dat het om 150 gram gaat en niet om 15 gram?
150 gram zou 150 pillen van 1000 mg betekenen of met een hoog gedoseerd poeder moet je dan nog een stuk of 15 glazen met zeer hoog vitamine C gehalte wegwerken.
Ik kan me niet voorstellen dat iemand deze hoeveelheden kan verdragen zonder flink aan de diarree te raken.
In Amerika geven ze patiënten die moeten herstellen van een chemokuur in de meer extreme gevallen een dosering van 20 gram per dag.
150 gram zou 150 pillen van 1000 mg betekenen of met een hoog gedoseerd poeder moet je dan nog een stuk of 15 glazen met zeer hoog vitamine C gehalte wegwerken.
Ik kan me niet voorstellen dat iemand deze hoeveelheden kan verdragen zonder flink aan de diarree te raken.
In Amerika geven ze patiënten die moeten herstellen van een chemokuur in de meer extreme gevallen een dosering van 20 gram per dag.
Gerard
Well-known member
Hoe hoger de stress, hoe mer behoefte aan vitamine C. Enigszins normaal is 3 gram per dag. Bij een verwonding, of andere stress is tot 30 gram niets bijzonders. Bij zeer zware stress kan het nog een paar keer over de kop gaan.
Het menselijk organisme maakt zelf geen vitamine C aan. De meeste zoogdieren kunnen dat wel. Het wordt gemaakt uit glucose. Daar is vrijwel altijd voldoende van aanwezig in het bloed om naar behoefte vitamine C aan te maken, dieren hoeven dus geen vitamine C binnen te krijgen om er toch in ruime mate over te kunnen beschikken.
Het menselijk organisme maakt zelf geen vitamine C aan. De meeste zoogdieren kunnen dat wel. Het wordt gemaakt uit glucose. Daar is vrijwel altijd voldoende van aanwezig in het bloed om naar behoefte vitamine C aan te maken, dieren hoeven dus geen vitamine C binnen te krijgen om er toch in ruime mate over te kunnen beschikken.
@Gerard, interessant!
Het roept bij mij wel een scala aan vragen op.
Hoe kunnen mensen zo'n hoeveelheid vitamine C verdragen zonder diarree te krijgen? Is dat een kwestie van opbouwen en gewenning? Of wordt het op een andere manier toegediend? Welke vorm van vitamine C is geschikt voor zulke hoge doseringen? (Ascorbine zuur, Ascorbaat, Palmitaat of natuurlijke vorm, of...?)
Van vitamine C is bekend dat het bij een overdosering het overschot weer wordt afgevoerd. Hoe wordt vitamine C dan eigenlijk in je lichaam verwerkt? Dit gevraagd vanuit de onderliggende vraag hoe het lichaam 150 gram vitamine C nuttig kan inzetten?
Is dit dan in grote mate voor de ondersteuning van de bijnier bedoeld of direct voor het zuurstof vormende effect, of....?
Ik dacht dat de opname van vitamine C Magnesium vergt. Stress is op zichzelf ook al een grootverbruiker van Magnesium. Hoeveel Magnesium moet je dan wel niet bijnemen om 150 gram vitamine C op te kunnen nemen?
Oeps, je voelt je nu toch niet overvraagd, hoop ik :roll: :mrgreen:
Het roept bij mij wel een scala aan vragen op.
Hoe kunnen mensen zo'n hoeveelheid vitamine C verdragen zonder diarree te krijgen? Is dat een kwestie van opbouwen en gewenning? Of wordt het op een andere manier toegediend? Welke vorm van vitamine C is geschikt voor zulke hoge doseringen? (Ascorbine zuur, Ascorbaat, Palmitaat of natuurlijke vorm, of...?)
Van vitamine C is bekend dat het bij een overdosering het overschot weer wordt afgevoerd. Hoe wordt vitamine C dan eigenlijk in je lichaam verwerkt? Dit gevraagd vanuit de onderliggende vraag hoe het lichaam 150 gram vitamine C nuttig kan inzetten?
Is dit dan in grote mate voor de ondersteuning van de bijnier bedoeld of direct voor het zuurstof vormende effect, of....?
Ik dacht dat de opname van vitamine C Magnesium vergt. Stress is op zichzelf ook al een grootverbruiker van Magnesium. Hoeveel Magnesium moet je dan wel niet bijnemen om 150 gram vitamine C op te kunnen nemen?
Oeps, je voelt je nu toch niet overvraagd, hoop ik :roll: :mrgreen:
@ Indigo: over de magnesium: die spuit de persoon die ik ken bij zichzelf ook tegelijk in (haar bil) net als vitamine b12.
Maar ik zal ook eens vragen welke vorm van vitamine c ze gebruikt: of het de zure variant is en anders aan welk mineraal gebonden?
Ik heb al gevraagd of ze het in de tijd heeft opgevoerd en binnen hoeveel tijd ze de dosis opgevoerd kreeg tot 150 gram.
Maar ik zal ook eens vragen welke vorm van vitamine c ze gebruikt: of het de zure variant is en anders aan welk mineraal gebonden?
Ik heb al gevraagd of ze het in de tijd heeft opgevoerd en binnen hoeveel tijd ze de dosis opgevoerd kreeg tot 150 gram.
Gerard
Well-known member
@ Indigo:
De tolerantie voor vitamine C wordt vanzelf groter naarmate de behoefte aan vitamine C. Als kanker verdwijnt door grote hoeveelheden vitamine C, zou je de conclusie kunnen trekken dat het lichaam vitamine C gebruikt om weer zo gezond te worden dat kanker verdwijnt. Vitamine c wordt ook omgezet in zuurstof en daarin kan kanker niet gedijen.
Voor de tolerantie voor magnesium geldt hetzelfde: de tolerantie is een maatstaf voor de behoefte er aan.
Ik gebruik zelf ascorbinezuur, opgelost in sole, en daar heb ik geen nadelen van.
Vitamine C speelt een rol bij zo'n 300 verschillende processen.
Vitamine C en magnesium zijn, net als andere mineralen nodig voor het functioneren van het organisme. Opname van o.a. vitaminen maakt deel uit van dat functioneren.
Zo genoeg antwoorden? anders maar weer vragen.
De tolerantie voor vitamine C wordt vanzelf groter naarmate de behoefte aan vitamine C. Als kanker verdwijnt door grote hoeveelheden vitamine C, zou je de conclusie kunnen trekken dat het lichaam vitamine C gebruikt om weer zo gezond te worden dat kanker verdwijnt. Vitamine c wordt ook omgezet in zuurstof en daarin kan kanker niet gedijen.
Voor de tolerantie voor magnesium geldt hetzelfde: de tolerantie is een maatstaf voor de behoefte er aan.
Ik gebruik zelf ascorbinezuur, opgelost in sole, en daar heb ik geen nadelen van.
Vitamine C speelt een rol bij zo'n 300 verschillende processen.
Vitamine C en magnesium zijn, net als andere mineralen nodig voor het functioneren van het organisme. Opname van o.a. vitaminen maakt deel uit van dat functioneren.
Zo genoeg antwoorden? anders maar weer vragen.
G
Guest
Guest
Gerard, ik had begrepen dat je vitamine C (wateroplosbaar) beter met iets vets, zoals bv rauwe melk kunt nemen waardoor je wateroplosbare en vetoplosbare vit.C combineert en daardoor een betere opname krijgt van de wateroplosbare.
Gerard
Well-known member
Je krijgt geen vetoplosbare vitamine c door het met iets vets te nemen. Er is wel een vorm van vetoplosbare vitamine c, at is ascobylpalmitaat. Als je dat gebruikt is het raadzaam om het samen met wateroplorbare vitamine C en vitamine d te nemen. Alleen als er voldoende wateroplosbare vitamine c aanwezig is zal de vetoplosbare niet meteen in wateroplosbare worden omgezet en daarmee de hersenbarrière kunnen passeren.
@Gerard, bedankt voor je antwoorden. Ik wil er er zeker nog meer van weten en ga me er zelf eens verder in verdiepen.
Misschien is het hij vitamine C wel zo, maar bij magnesium lijkt het toch niet zo te zijn dat de tolerante de behoefte bepaald.
In het artikel over magnesium op de site van poekie: http://www.voedingisgezondheid.nl/magnesium_sub.html staat een artikel waarin onder het kopje "magnesium suppletie kan moeilijk zijn" een persoonlijke zoektocht beschreven van iemand die een ernstig magnesiumtekort had en een zeer lage tolerantie had voor de inname van magnesium via het mormale spijsverteringskanaal, naar een methode om toch zo snel mogelijk hetmagnesiumtekort aan te vullen.
Misschien is het hij vitamine C wel zo, maar bij magnesium lijkt het toch niet zo te zijn dat de tolerante de behoefte bepaald.
In het artikel over magnesium op de site van poekie: http://www.voedingisgezondheid.nl/magnesium_sub.html staat een artikel waarin onder het kopje "magnesium suppletie kan moeilijk zijn" een persoonlijke zoektocht beschreven van iemand die een ernstig magnesiumtekort had en een zeer lage tolerantie had voor de inname van magnesium via het mormale spijsverteringskanaal, naar een methode om toch zo snel mogelijk hetmagnesiumtekort aan te vullen.
Gerard
Well-known member
Het is per individu verschillend. Door allerlei oorzaken, o.a. medicijnen, eetgewoontes, belasting met b.v. zware metalen, kan het voor de ene persoon totaal anders zijn dan voor de andere. Bij inname van magnesiumchloride opgelost in water hoef je in de meeste gevallen maar op de smaakt te letten: smaakt het bitter, dan is er waarschijnlijk voldoende magnesium in het lichaam, smaakt het zoutig, dan heb je het nodig. Uitwendig toepassen vind ik eigenlijk veel veiliger voor magnesium en ook voor jodium. Nog beter is het als de voeding deze stoffen in voldoenden mate bevat en de spijsvertering het ook opneemt!
Het verhaal dat je aanhaalt is erg interessant! Het zou kunnen zijn dat dergelijke dingen niet alleen voor magnesium gelden, maar ook voor andere stoffen.
Het verhaal dat je aanhaalt is erg interessant! Het zou kunnen zijn dat dergelijke dingen niet alleen voor magnesium gelden, maar ook voor andere stoffen.
Forum statistieken
