Floortje,
Informatie gaat waarschijnlijk langs artsen heen, ja. Omdat mijn concentratie en geheugen zó veel slechter zijn geworden afgelopen weken, ben ik bij de huisarts geweest om B12 en ijzer te laten prikken.
Ze was het wel met me eens dat mijn lichaam niet functioneerde zoals dat van een 23-jarige zou moeten functioneren, maar begon vervolgens over... ADD. Als er niets uit mijn bloed zou komen, moest ik me maar eens op zoiets laten testen. Nou, met alle respect, maar ik ben niet van plan om nog een keer in de vergaarbak van psychische stoornissen terecht te komen. Het is zo makkelijk, want alles wordt erdoor verklaard, dus je mankeert nooit meer wat. It's all in your head, denken de dokters dan, en ze hoeven je nooit meer serieus te nemen. Zo makkelijk, psychische stoornissen zijn erg geschikt om alles potdicht te redeneren. Een soort "ik heb altijd gelijk en zo niet: dan toch"-mentaliteit.
Overigens weet ik dat ik aan de criteria van ADD voldoe, maar ik weiger om het daarmee te moeten doen.
Zodra ik weet hoe het met mijn ijzer en B12 zit, kan ik in ieder geval weer gerichter aan de slag met supplementen (ik ben er geen voorstander van, maar die zijn op het moment echt even nodig: op deze manier kan ik niet functioneren). Ze zijn ongetwijfeld niet achterlijk, maar ik heb zelden een arts (één welgeteld) gezien die ook openstaat voor iets anders dan statistische labwaarden.
Hoe dan ook, ik had besloten mijn huisarts na 3 jaar nog eens een kans te geven om te laten zien hoe geneeskundig hij is, maar vooralsnog grijpt 'ie hem niet.