Covid vaccins


Je verwacht het niet..
 
Dit was een verhaal wat ik las bij de comments van een artikel op Nine for News.

Stenen vrouw, ik zorg weer even dat uw beeltenis op mijn computerscherm zichtbaar wordt zodat ik me kort tot u en de nfn-ers kan richten. Dat is even nodig want tussen nu en enkele weken zal mijn moeder sterven. Ze ligt in een hospice op een bed haar laatste ademtocht af te wachten. Ik en mijn vrouw kunnen er niet zijn om haar in de ogen te kijken en haar nog een keertje aan te raken. Ook bij de uitvaart en de familiebijeenkomst zullen wij niet aanwezig zijn. We zitten in Portugal. Het klinkt misschien harteloos maar hopelijk begrijpen de lezers waarom wij niet naar Nederland wensen te gaan. Zelfs niet hiervoor.
Daar komt het treurige feit bij dat wij als enigen in de familie de keuze hebben gemaakt om niet te vaccineren. Een keuze die niet veel bijval vindt en zelfs enige wrijving heeft veroorzaakt. ‘Niet vaccineren, dat kan je ons en toch zeker je aloude moeder niet aandoen?’:zeiden mijn schoonzus en broer bijna in koor. Mijn zuster was het best wel met ze eens. Ze hebben een familiediner erom afgezegd.
Alleen de aloude moeder zelf zag het anders. Ik hoor haar nog zeggen: “Ik doe hier niet mee hoor, het diner gaat dan niet door maar jullie kunnen gewoon bij me komen, geen probleem.”
Haar hebben we vorige maand dan ook nog (spring)levend gezien tijdens een lunch bij ons thuis.
Mijn wijze moeder gaat binnenkort dood.
Ze is bijna 94. Altijd thuis gewoond, in haar blinde vertrouwen heeft ze de prikken laten zetten en tien maanden later werd ze ineens opgenomen met iets kwaadaardig aan haar lever waaraan ze nog nooit iets heeft gehad. Uitgezaaid ook nog. Nooit kanker in de familie gehad. Vreemd?! Wat jullie nu denken, denken mijn vrouw en ik ook. Ik haal het echter niet in mijn hoofd iets over het rondwoekeren van spike-eiwitten aan mijn familie voor te leggen. De reacties en de gevolgen zouden niet te overzien zijn.
Mijn moeder sterft straks. Ze was erbij op 8 mei 1945 toen de laatste Duitsers op De Dam een salvo openden op een feestvierende menigte. Ze heeft de doden op het plein zien liggen.
Moeder, sterf vredig. Ik hoop dat het lijden van pijn je bespaard zal blijven. Ik ben blij dat je de donkere dagen die voor ons liggen niet hoeft mee te maken. Want ook jou zouden de schellen op een zeker moment van de ogen zijn gevallen.
Ook ben ik blij dat de boosterprik aan je voorbij zal gaan zodat ik zeker weet dat je in ieder geval niet daaraan zal sterven. Rust zacht straks, lieve moeder.
Dank voor het lezen nfn-ers, op deze manier kan ik dit alleen hier en bij jullie kwijt.
 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.541
Berichten
544.796
Leden
8.664
Nieuwste lid
pioenroos
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan