Hoi Anaclara, ik was heb een lezing van Frits van der Blom bijgewoond over de ziekte van lyme en ik heb daarvan op dit forum verslag gedaan https://www.fatsforum.nl/topic/gezond-verstand-avonden-in-papendrecht
Over vetten valt een hoop te discussieren over wat en hoe dan: en dat gebeurt op deze site dan ook hier bijv. https://www.fatsforum.nl/topic/rol-van-type-vetten
Over biofotonentherapie bij de ziekte van lyme: ik heb biofotonentherapie gedaan een tijdje, maar te kort omdat ik niet tegen te veel aan infraroodstraling kon destijds.
Het was een overkill voor me: dit mat de NES-scan bij mij toen uit.
Dus ben ik gestopt daarom destijds met de fotonentherapie (een goede kans heeft het bij mij niet gekregen) en later ging het niet meer samen met de resonantietherapie.
Een gemiddelde resonantietherapie is wat minder heftig dan mijn huidige resonantietherapie die 24 uur per dag doorgaat.
Dus de ene resonantietherapie is de andere niet.
Dan: ik ken meerdere mensen die met fotonentherapie ook niet gedraaid kwamen met de lyme.
Dat gezegd was ik ook naar de lezing van iemand die goed op de fotonentherapie reageerde: dat is Yvonne Beerepoot-Sangen en haar klachten verdwenen ook enigszins en zij heeft er dan ook een lezing over gegeven en een boek over geschreven: bij interesse zie het verslag ervan op dit forum (lezing 15 november 2012: https://www.fatsforum.nl/topic/wo-7...e-tandarts-houdt-tandheelkunde-op-bij-de-huig )
Wat je schrijft over je zoon vind ik erg herkenbaar voor wat betreft de ontgifting die bij mij ook aardig moeizaam verloopt.
Dat was eerst nog veel moeizamer.
En mijn gewicht inclusief buikvet waar je het over hebt: is ook een lastig ding.
Sommige lymepatienten zijn graatmager en anderen juist weer te dik.
Van Frits van der Blom begreep ik dat het lichaam de afvalstoffen van de lymeinfectie niet herkent als lichaamsvreemd: dus logisch dat het dan spaakloopt...
De lyme als wake-upcall: dat herken ik ook.
Mijn leven van nu heeft niets meer te maken met het leven dat ik had voor de klachten explodeerden.
Tja, jammer dat het op deze manier moest, maar liever maar nu de klap dan nog veel later...
Ik probeer het ook maar positief te bekijken.
Hoe is het nu met je zoontje?
Hij is nog jong, dus ik mag hopen dat hij niet te zeer geveld is door de lyme en de draad weer snel kan oppakken.
Over vetten valt een hoop te discussieren over wat en hoe dan: en dat gebeurt op deze site dan ook hier bijv. https://www.fatsforum.nl/topic/rol-van-type-vetten
Over biofotonentherapie bij de ziekte van lyme: ik heb biofotonentherapie gedaan een tijdje, maar te kort omdat ik niet tegen te veel aan infraroodstraling kon destijds.
Het was een overkill voor me: dit mat de NES-scan bij mij toen uit.
Dus ben ik gestopt daarom destijds met de fotonentherapie (een goede kans heeft het bij mij niet gekregen) en later ging het niet meer samen met de resonantietherapie.
Een gemiddelde resonantietherapie is wat minder heftig dan mijn huidige resonantietherapie die 24 uur per dag doorgaat.
Dus de ene resonantietherapie is de andere niet.
Dan: ik ken meerdere mensen die met fotonentherapie ook niet gedraaid kwamen met de lyme.
Dat gezegd was ik ook naar de lezing van iemand die goed op de fotonentherapie reageerde: dat is Yvonne Beerepoot-Sangen en haar klachten verdwenen ook enigszins en zij heeft er dan ook een lezing over gegeven en een boek over geschreven: bij interesse zie het verslag ervan op dit forum (lezing 15 november 2012: https://www.fatsforum.nl/topic/wo-7...e-tandarts-houdt-tandheelkunde-op-bij-de-huig )
Wat je schrijft over je zoon vind ik erg herkenbaar voor wat betreft de ontgifting die bij mij ook aardig moeizaam verloopt.
Dat was eerst nog veel moeizamer.
En mijn gewicht inclusief buikvet waar je het over hebt: is ook een lastig ding.
Sommige lymepatienten zijn graatmager en anderen juist weer te dik.
Van Frits van der Blom begreep ik dat het lichaam de afvalstoffen van de lymeinfectie niet herkent als lichaamsvreemd: dus logisch dat het dan spaakloopt...
De lyme als wake-upcall: dat herken ik ook.
Mijn leven van nu heeft niets meer te maken met het leven dat ik had voor de klachten explodeerden.
Tja, jammer dat het op deze manier moest, maar liever maar nu de klap dan nog veel later...
Ik probeer het ook maar positief te bekijken.
Hoe is het nu met je zoontje?
Hij is nog jong, dus ik mag hopen dat hij niet te zeer geveld is door de lyme en de draad weer snel kan oppakken.