Tanja, je geeft wel reacties waar ik wat aan heb, ik voel dat het waar is en dat ik hier gewoon doorheen moet, vandaag bij mijn ouders geweest, mijn moeder en tante zaten lekker aan de wijn, maar voor mij even niet nu.
Ik ben 5 weken gestopt met blowen en zit waarschijnlijk op een keerpunt, want ik droom nu over roken en blowen, dat zal de verwerking zijn.
Natuurlijk houd ik vol, want ik wil sterk zijn, ik wil iemand zijn die iets te geven heeft en daarvoor moet ik ook goed eten en niet te mager willen zijn.
Wel kreeg ik last van maagpijn en misselijkheid wat later op de dag, nadat ik een lepeltje honing had genomen, eerder vandaag had ik daar ook al last van, geen honing meer nemen dan? Of niet zo op een lepeltje ,maar wel in de kwark misschien...het werd wat minder na een kopje muntthee, maar ook nu heb ik nog steeds maagpijn...misschien ook emotie?
Ik probeerde al vaker te stoppen met roken in mijn leven en altijd kom ik op hetzelfde punt...ik moet daar maar eens doorheen.
Vroeger had ik allemaal schriftjes met daarin hoeveel ik die dag mocht eten (heel weinig) en hoeveel ik die dag moest bewegen (heel veel), in sommige periodes was dat wat minder, die obsessie met eten en bewegen, in andere veel meer.
Het hield pas op toen ik op mijn zeventiende ging blowen, ik verruilde de ene obsessie voor een andere...
Dat gedoe met dat eten begon rond mijn tiende en heeft dus ongeveer 7 jaar geduurd, het af en aan roken en blowen bijna 20 jaar, ik ben er nooit echt doorheen gekomen.(al leek ik soms vlakbij de andere kant te zijn beland)
Ik wil graag gelukkig kunnen zijn zoals ik ben, zonder verslaving, zonder zelfvernietiging, er zijn, met de lieve mensen die ik ken de mooie en minder mooie momenten kunnen delen.
Want voor je het weet is het leven voorbij.
De laatste weken was ik erg boos en steeds heftiger, nu lijkt de boosheid gezakt.
Zweten doe ik ook nog steeds erg veel, dus maar goed drinken en regelmatig het bed verschonen en aanvaarden dat ik me soms gewoon ellendig voel en dan denken: ook dit gaat voorbij...
