tanja, ad,
Bedankt voor jullie reacties. ik ben nu precies een jaar bezig met deze voeding en vooral het meer eten van vet. het aankomen heeft echt doorgezet vanaf november, daarvoor was het 2 kilo ofzo. Deze voeding heeft me veel gegeven en ik sta er ook helemaal achter qua gezondheidsvoordelen die ik ervan ondervind. tevens vind ik het echter een zwaar proces... met name het aankomen heeft gezorgd voor het opruimen/ontgiften van veel psychische ballast... net zoals bij de meeste mensen met een eetstoornis schuilen er achter deze eetstoornis een tal van psychische problemen en aangezien het gewicht mijn 'trigger' is en ik graag weer naar m'n oude postuur terug wil en verwacht dat na het oplossen van deze problemen ik uiteindelijk dingen (en gewicht) kan loslaten ben ik hier goed mee aan de slag gegaan. ja, nog steeds zit hier iets vast, aangezien een normaal mens zichzelf los ziet van z'n gewicht, althans niet een dermate grote waarde eraan hecht als ik, maar ook daar ben ik nu mee aan de slag aan het gaan. Ik doe dus echt mijn best. verder merk(te) ik dat ook mijn vertering al dit eten (na een tijd veganistisch te hebben gegeten) niet goed aan kon. hoewel dit nu beter gaat heb ik nog steeds het idee dat het niet allemaal soepeltjes gaat, maar ook hierbij heb ik het vermoeden dat dit voor een groot deel voortkomt uit stress.
ik wil absoluut in de vetverbranding blijven want ik ben er hartstikke dankbaar voor dat ik nu niet meer van die glucoseschommelingen heb en ik lang door kan gaan zonder last te hebben ergens van. ook is mijn concentratie en helderheid verbetert, maar ja, inderdaad, eten kost me stress.
die rijstwafels met boter in de ochtend vind ik geen ramp, zeker niet als je, zoals ik toch gewoon alleen ontbijt. maar soms verlang ik ernaar om zonder te eten gewoon na te kunnen denken en zeker als je bij iemand gaat eten of ergens gaat eten. ik noem maar iets: voor dit 'dieet' vond ik sushi heel lekker, nu denk ik: help koolhydraten!
ik maakte ochtends altijd boekweit of gierst of quinoa pap voor mezelf en ik genoot iedere dag weer, maar geen denken meer aan, want KH. ik vind boter ook lekker dus dat kan ik nog wel aan... maar bijv ook doperwtenpuree met olijfolie en knoflook, een van mn favorieten, maar nee.... want kh!
als ik het zo neerschrijf dan zie ik hoeveel angst mij het eigenlijk oplevert en verdriet ook, om mij zo te (moeten) weerhouden. maar dit dus allemaal uit angst om nog verder aangekomen + de verhalen dat koolhydraten en granen zo slecht zijn... want gezondheid vind ik alsnog het belangrijkste.
ad, als ik het over niet secuur heb dan bedoel ik dat ik per dag een beetje schommel en niet echt hecht aan 5 gr meer of minder, maar ik weet zo ongeveer ipv de kcal nu de kh uit mn hoofd van veel voedingsmiddelen.... dus ik kan het zeker wel in de gaten houden/berekenen. (en overigens... na een periode geen kcal restrictie te hebben aangehouden probeer ik dat nu wel weer....)
heel erg bedankt voor jullie reacties in ieder geval.