Als je meer kijkt naar samenhang dan naar dingetjes op zich, dan gaat er een wereld voor je open. Je moet dan wel over het soort brein beschikken dat daartoe in staat is. Noem het maar iets als inzicht.
In een organisme vindt veel communicatie plaats, vele min of meer zelfstandig werkende zaken als organen, darmbacteriën en vloeistoffen (bloed) wisselen voortdurend informatie uit middels allerlei signalen, o.a. hormonen, elektriciteit, gehaltes van zouten, temperatuur, druk, beweging en waarschijnlijk ook op manieren die we nog niet kennen zoals blijkt uit verhalen van mensen die met het krijgen van een donororgaan ook herinneringen van de donor meekrijgen. Het functioneert allemaal veel complexer dan we beseffen. Daarbij: niet alleen in een organisme, maar ook nog eens tussen organismen onderling en wellicht ook nog groter: wereldomvattend zoals uit proeven met .v. apen blijkt.
En dan pikken wij uit dat geheel een dingetje en denken dat we heel wat ervan snappen. Ga door vlijtig mensje, nooit zul je alwetend zijn, altijd zul je de illusie hebben dat je er bijna bent.