Mike
FvD
- Onderwerp starter fatsnotbad
- Startdatum
Mike
Mike
Melkmeisje
Well-known member
dit past in veel topics, maar plaats het maar hier, ik kreeg het toegezonden door Matthijs, Mike!
1e stukje is van Thierry Baudet en daarna een vertaald stuk uit het Duits door Kees Claassen en volgens mij strookt het wel heel aardig met het fatsforum gedachtengoed.
EDIT: ik denk geschreven door Thierry in het Duits en daarna door Kees Claassen vertaald.
Bron: Die Weltwoche
24.07.2019
https://www.weltwoche.ch/ausgaben/2019-30/artikel/der-neue-mensch-ist-ein-irrtum-die-weltwoche-ausgabe-30-2019.html
Wij zijn uit de stof waaruit dromen zijn gemaakt.
--------------------------------------------------------------
De “nieuwe” mens is een dwaling
De linksen, de EU-gelovigen, de liberalen en de groenen willen de verscheidenheid van mensen opofferen op het altaar van hun abstracte theorieën. Hun 'universalisme' is de gedachtenconstructie van lieden die een probleem hebben met het concrete, volwassen leven.
24.07.2019
Door Thierry Baudet
"Er bestaat niet zoiets als een mens", zegt Joseph de Maistre. "Er bestaat geen mens op de wereld." "Ik heb Fransen in mijn leven gezien," vervolgt hij, "Italianen, Russen en enzovoort. Dankzij Montesquieu weet ik zelfs dat er Perzen bestaan. Maar ik heb de mens mijn hele leven nog nooit ontmoet; als hij al bestaat, dan zonder dat ik het weet.”
Dit inzicht, dit citaat dat menselijke wezens niet bestaan, bevat de essentie, de essentie van het grote ideologische conflict van onze tijd.
Aan de ene kant de universalisten: humanisten, liberalen, sociaaldemocraten, groenen, allemaal – vanuit de sfeer van de Franse revolutie – gaan in hun denken uit van de "universele" en dus, vreemd genoeg, ook volledig individuele, dus volledig geïndividualiseerde mensen. En aan de andere kant de particularisten: de mensen van vlees en bloed, mensen die zijn geworteld. Mensen die zichzelf als Italianen, Perzen, Fransen en Duitsers, mannen en vrouwen zien.
In tijden van vrouwenstakingen mag een ruimere beschouwing niet ontbreken. Want juist dit feminisme is een uitdrukking van universalistisch denken – van de wens om alles en iedereen gelijk te schakelen. De verschillen tussen mannen en vrouwen zijn voor de wetenschap ondertussen volkomen duidelijk. De evolutiebiologie, de neurowetenschappen, de psychologie en de genetica - alles wijst erop dat de mens niet genderneutraal is. Mannen en vrouwen hebben verschillende interesses, hebben andere prioriteiten in het leven en andere motivaties, daarom maken ze andere keuzes. We reageren anders op seks, liefde, conflict, hechting, kansen en bedreigingen. We vinden andere dingen belangrijk en daarom vullen we elkaar idealiter ook zo goed aan. Het hele idee dat het 'vrouwvijandig' zou zijn de typische vrouwelijke kwaliteiten te benoemen, te prijzen en te waarderen, is absurd. Net zo absurd als om te betwisten dat immigranten een volledig andere manier van leven meebrengen of dat Duitsers een andere begrotingsdiscipline hebben dan Grieken (waardoor de euro niet goed werkt).
Universele PowerPoint-presentatie
Tijdens de verkiezingscampagne voor het Europees Parlement, die we onlangs in Nederland hadden, beschuldigde Mark Rutte [de burgerlijk-liberale Nederlandse premier; opmerking red.] mij dat ik vanuit mijn "zolderkamertje" min of meer theoretische visies zou ontwerpen terwijl hij zelf met beide voeten op de grond zou staan - precies deze beschuldiging treft hem zelf. Hij is een liberaal. Hij denkt vanuit een blauwdruk, een universele PowerPoint-presentatie, altijd geldend voor alle mensen, in alle tijden en op alle plaatsen.
Dit universalisme kan misschien in abstractie bestaan. De natuurwet van Augustinus en Thomas Aquinas kan inspireren. Aristoteles is een lichtend voorbeeld voor ons allemaal. Maar als men op basis van abstracte morele principes een politieke orde vorm wil geven, zal dat uitmonden in tirannie – omdat de menselijke natuur, die sterk verschilt naar plaats en tijd en geslacht, zich verzet tegen harmonisatie.
Dat is ook het gevolg van uit de hand gelopen "emancipatie”. Als vrouwen niet meer vrouw durven te zijn (en mannen geen man meer willen of mogen worden), dan hebben we ons in ons streven naar eenvormigheid iedereen ongelukkig gemaakt.
Net zoals de EU ook dagelijks onoverbrugbare conflicten veroorzaakt. Net zoals massale immigratie uit volkomen verschillende hoeken van de wereld dreigt te leiden tot bloedige rampen.
Men kan ons niet gelijkschakelen. Men kan ons niet universaliseren.
Wees divers!, zeggen de publieke media. Maar laten we dat dan ook zijn! We zijn divers. We zijn allemaal anders. En juist in deze caleidoscopische verscheidenheid ligt de schoonheid van het aardse bestaan.
Helaas – dit is de harde les die we hadden moeten leren van de verschrikkingen die volgden op de Franse revolutie. Een les die nooit is geleerd. Want het bestormen van de Bastille in 1789 leidde tot een massaslachting, waarbij duizenden onder de guillotine terecht kwamen.
Uit naam van ideeën die tijdens zalige wijnrondjes door levenslustige zonderlingen zoals Diderot, Holbach en Voltaire werden opgeschreven, moesten alle historische verbanden wijken. Frankrijk was niet langer een natie waarin een volk leefde dat recht had op zijn gebruiken, religie en dynastie: van nu af aan moest het land een voorbeeld worden voor de rest van de wereld, om alle bestaande instellingen aan het universele ideaal te toetsen.
Heerlijk tragische levensgevoel
En alles wat sindsdien politiek in het Avondland is gebeurd, heeft ons probleem verergerd. We leven niet alleen in een sadistisch universum, zoals Willem Frederik Hermans schreef, maar ook in een universalistisch universum waarin alle categorieën van ons denken worden beheerst door universele criteria.
En de Europese Unie is de totem, de ultieme manifestatie van deze gedoemde, schijnbaar totalitaire eenheidsideologie. Daarom heeft de Europese Unie de euro ingevoerd. Ze wil van Italianen Duitsers maken en van Grieken Nederlanders. De EU wil de protestantse ethiek en de kapitalistische geest, zoals Max Weber het omschreef, die dominant zijn in de boreale delen van Europa, versmelten met het heerlijk tragische levensgevoel dat het meridionale [zuidelijke] deel van ons oude continent kenmerkt. Daarom stimuleert de EU ook het feminisme. Ze wil dat we allemaal universele mannen/vrouwen worden, ijverig aan het werk in onze landen-vennootschappen: homines oeconomici, die alleen denken aan hun goed begrepen eigenbelang en geen geschiedenis, geen seks, geen biologische driften en geen nakomelingen hebben – ja, die importeren we.
Om deze reden is de Europese Unie ook voor omvangrijke en permanente migrantenstromen. De EU wil dat Polen en Bulgaren in Nederland en Denemarken gaan werken; de EU wil dat Fransen carrière maken in Spanje; de EU wil van moslims christenen maken en van Afrikanen Europeanen maken.
Men herkent het universalisme, de thuisloosheid van de dominante klasse van vandaag, aan de architectuur van de EU-gebouwen in Brussel. Kolossale afgoden van staal en glas, die geen relatie en geen menselijke maat hebben. Je zou even zo goed in Pyongyang, in Novosibirsk of in Kuala Lumpur kunnen zijn.
Project Aarde
Ons project – het project van onze partij (Forum voor Democratie), die nu aftakkingen krijgt en in alle EU-landen zijn zaden verspreidt – ons project is dat van de aarde. We willen opnieuw verbinding leggen met onze grond. Met ons lichaam. Met onze identiteit, onze mannelijkheid, onze vrouwelijkheid en onze sterfelijkheid. Dat drukken we uit met onze religie, die onze voorouders ons hebben overgeleverd.
We willen onze taal blijven spreken, ons Nederlands, we willen onszelf herkennen in de portretten van onze voorouders in onze musea. We willen onze feestdagen behouden, onze liedjes zingen en onze geschiedenis in ere houden. Kortom: we willen blijven bestaan.
En dat willen de immigranten ook, die onder allerlei valse voorwendsels hierheen worden gelokt, die misschien in kolenmijnen hebben gewerkt en hun gesluierde bruiden naar onze landen mochten meenemen.
Die hun wetgeving stiekem in onze wijken mochten invoeren en met hun straatagressie onze vrije sociale omgang mochten afstraffen.
Zij mogen dat. Waarom?
Omdat in dit universalisme van de eurofiele kaste een diepgewortelde arrogantie schuilgaat. Zij is ervan overtuigd dat alle eigenheden van volkeren, alle identiteiten, alle omgangsvormen, alle wortels, in korte tijd zouden verdwijnen. Hun universalistische visie is zo voortreffelijk dat iedereen die snel zal erkennen. "Alle mensen worden broeders." Schiller en Beethoven bedoelden het ironisch, een spotternij met de Verlichting, zoals Kant dat deed in zijn satirische essay over de mogelijkheden van een wereldvrede.
Maar deze heerschappen die nu in onze instellingen de touwtjes in handen nemen, in onze universiteiten, in onze uitgeverijen, in onze tv-redacties, in onze politiek: zij geloven het werkelijk. En keer op keer draaien en zwenken ze om uit te leggen waarom de werkelijkheid niet overeenkomt met hun droombeelden.
Dat is zo, verklaren ze, omdat we hier in Nederland zo vreselijk intolerant zijn. Omdat we de godganse dag mensen zouden discrimineren – het moet zo zijn, het kan niet anders zijn.
Maar als dat echt zo was, waarom wil iedereen dan hierheen komen? Als het hier echt zo erg was, waarom bleven ze dan niet in de verre zandwoestijnen waar vandaan ze naar ons kwamen? Waarom gingen ze niet terug toen ze erachter kwamen hoe erg het hier voor hen is?
Massa-immigratie werkt niet omdat we niet gelijk zijn. De euro werkt niet omdat Italianen geen Duitsers zijn. Feminisme werkt niet omdat vrouwen geen mannen zijn. Het hele moderne project werkt niet omdat men ons niet in een Excel-tabel kan vatten.
Daarom had Joseph de Maistre gelijk. Dat is een wereld zonder "de mensen". Het is een wereld van volkeren, van culturen, van mannen en vrouwen, een wereld van standvastige entiteiten die zich in gemeenschappen manifesteren. Sinds de eerste poging is mislukt een EU te bouwen en de toren van Babel instortte, zijn we verspreid over naties.
De convergentietheorie [naar elkaar toegroeien] gaat dus niet op en ons leven, onze identiteit, wordt erdoor bepaald. De lijnen van de geschiedenis vloeien niet allemaal naar hetzelfde punt.
Het verlichtingsproject is daarom mooi voor precies de zolderkamertjes, waar Rutte me zo poëtisch ziet zitten; maar juist dit verlichtingsproject – waarvan hij een exponent is – faalt. Keer op keer.
Wij zijn van de stof waarvan dromen zijn gemaakt.
We zijn van de stof waarvan dromen zijn gemaakt, zei Shakespeare, en ons leven is ingebed in slaap. Maar we zijn ook van de stof waar gemeenschappen van zijn gemaakt, en ons leven is ingebed tussen onze voorouders en onze ongeboren kinderen. Dingen die belangrijk voor ons zijn – en ik heb het niet over dingen waarvan we zeggen dat we ze belangrijk vinden, maar over dingen die we, gezien ons gedrag, echt belangrijk vinden – houden allemaal verband met onze naaste omgeving.
Mensen stemmen met hun voeten. Ze bouwen omheinde woongemeenschappen, verlaten multiculturele buurten, sturen hun kinderen naar scholen met gelijkgestemden, willen in traditionele architectuur wonen en willen verder volkomen normaal hun eigen taal spreken en hun eigen taal om hen heen horen.
In zijn klassieke studie over het psychologische probleem van de moderne mens schrijft Erich Fromm dat we een zekere "angst voor de vrijheid" kennen, die ons tot autoritarisme drijft. Dit wil zeggen: de mens zoekt altijd naar een specifieke context, en als deze context in de moderne tijd is weggevallen, dan is er ruimte voor dictatuur.
Pornoverslaving, fastfood
Ik heb veel te danken aan de Frankfurt School en de maatschappijanalyse van de cultuurmarxisten. Het Forum voor Democratie gaat in zekere zin uit van de juistheid van hun beschrijving van het probleem – namelijk dat onbeperkte vrijheid mensen ongelukkig maakt – maar is van mening dat de cultuurmarxisten een hopeloos verkeerde weg hebben gekozen om het probleem op te lossen.
Hun weg is die van een nieuwe mens. Een nieuwe mens, die geen bindingsdrang meer heeft, geen behoefte aan een gemeenschap, geen thuis; een mens die zichzelf volledig autonoom opstelt als een noumenaal (ideeën-, ratio-) individu in de Kantiaanse zin en die daarom geen angst meer heeft voor vrijheid, die hij of zij (geslachten zijn dan ook betekenisloos) zal hebben verworven.
Het is een vrijheid die alleen vergelijkbaar is met die van een pasgeboren kind dat nog geen taal spreekt en "volledig vrij" in de ruimte kan brullen. Een vrijheid die de dadaïsten probeerden op te wekken met hun quasi-kinderlijke woordspelletjes en hun Oote Oote rijmpjes.
Maar het is de vrijheid die – zo zien wij het nu – tot een ware burn-out epidemie leidt, tot een volledige zingevingscrisis en spirituele leegte bij onze jeugd, die daarom ontsnapt in partydrukte, drugs, liefdadigheidsonzin en in carrièrefetisjisme vlucht. Terwijl ze geen verantwoordelijkheid meer op zich neemt, geen kinderen krijgt en geen cultuur wil doorgeven.
Een vrijheid die leidt tot pornoverslaving, Tinder [dating apps] en andere vormen van fastfood. Een "verre, stille vrede, zo diep in het avondrood" (uit "Im Abendrot” van Joseph von Eichendorff; in de originele Duitse tekst: “weiter, stiller Friede, so tief im Abendrot”). Het effent alleen de weg voor kunstmatige intelligentie, Chinees imperialisme en een anoniem loonslavenbestaan dat niemand aan geluk helpt.
Mensen die nooit terugkijken naar hun voorouders, kijken ook niet vooruit naar hun nakomelingen.
De cultuurmarxisten hebben helaas, net als hun grote roerganger in de 19e eeuw, Karl Marx zelf, de verkeerde conclusie getrokken. Niet de mens moet zich aanpassen aan de moderne tijd, de moderne tijd moet zich aanpassen aan de mens. Niet de vrouwelijke of mannelijke natuur moeten zich aanpassen aan de eisen van de "emancipatie", maar onze verwachtingen en onze visie op deze emancipatie moeten zich aan de mannelijke en vrouwelijke natuur – die zijn gegeven – aanpassen.
Dat is wat onze beweging wil doen. We willen een noodzakelijke correctie zijn van de moderne ontworteling. We willen de grenzen terugbrengen. Alle soorten van grenzen. Binnen en buiten het individu. We willen de natie herstellen. De ruimte weer in bezit nemen en de verbinding met de aarde weer voelen. Want alleen als we dat doen en daarmee de gedwongen gelijkschakeling door het feminisme weerstaan, kunnen we werkelijk vrij en gelukkig zijn.
1e stukje is van Thierry Baudet en daarna een vertaald stuk uit het Duits door Kees Claassen en volgens mij strookt het wel heel aardig met het fatsforum gedachtengoed.
EDIT: ik denk geschreven door Thierry in het Duits en daarna door Kees Claassen vertaald.
Bron: Die Weltwoche
24.07.2019
https://www.weltwoche.ch/ausgaben/2019-30/artikel/der-neue-mensch-ist-ein-irrtum-die-weltwoche-ausgabe-30-2019.html
Wij zijn uit de stof waaruit dromen zijn gemaakt.
--------------------------------------------------------------
De “nieuwe” mens is een dwaling
De linksen, de EU-gelovigen, de liberalen en de groenen willen de verscheidenheid van mensen opofferen op het altaar van hun abstracte theorieën. Hun 'universalisme' is de gedachtenconstructie van lieden die een probleem hebben met het concrete, volwassen leven.
24.07.2019
Door Thierry Baudet
"Er bestaat niet zoiets als een mens", zegt Joseph de Maistre. "Er bestaat geen mens op de wereld." "Ik heb Fransen in mijn leven gezien," vervolgt hij, "Italianen, Russen en enzovoort. Dankzij Montesquieu weet ik zelfs dat er Perzen bestaan. Maar ik heb de mens mijn hele leven nog nooit ontmoet; als hij al bestaat, dan zonder dat ik het weet.”
Dit inzicht, dit citaat dat menselijke wezens niet bestaan, bevat de essentie, de essentie van het grote ideologische conflict van onze tijd.
Aan de ene kant de universalisten: humanisten, liberalen, sociaaldemocraten, groenen, allemaal – vanuit de sfeer van de Franse revolutie – gaan in hun denken uit van de "universele" en dus, vreemd genoeg, ook volledig individuele, dus volledig geïndividualiseerde mensen. En aan de andere kant de particularisten: de mensen van vlees en bloed, mensen die zijn geworteld. Mensen die zichzelf als Italianen, Perzen, Fransen en Duitsers, mannen en vrouwen zien.
In tijden van vrouwenstakingen mag een ruimere beschouwing niet ontbreken. Want juist dit feminisme is een uitdrukking van universalistisch denken – van de wens om alles en iedereen gelijk te schakelen. De verschillen tussen mannen en vrouwen zijn voor de wetenschap ondertussen volkomen duidelijk. De evolutiebiologie, de neurowetenschappen, de psychologie en de genetica - alles wijst erop dat de mens niet genderneutraal is. Mannen en vrouwen hebben verschillende interesses, hebben andere prioriteiten in het leven en andere motivaties, daarom maken ze andere keuzes. We reageren anders op seks, liefde, conflict, hechting, kansen en bedreigingen. We vinden andere dingen belangrijk en daarom vullen we elkaar idealiter ook zo goed aan. Het hele idee dat het 'vrouwvijandig' zou zijn de typische vrouwelijke kwaliteiten te benoemen, te prijzen en te waarderen, is absurd. Net zo absurd als om te betwisten dat immigranten een volledig andere manier van leven meebrengen of dat Duitsers een andere begrotingsdiscipline hebben dan Grieken (waardoor de euro niet goed werkt).
Universele PowerPoint-presentatie
Tijdens de verkiezingscampagne voor het Europees Parlement, die we onlangs in Nederland hadden, beschuldigde Mark Rutte [de burgerlijk-liberale Nederlandse premier; opmerking red.] mij dat ik vanuit mijn "zolderkamertje" min of meer theoretische visies zou ontwerpen terwijl hij zelf met beide voeten op de grond zou staan - precies deze beschuldiging treft hem zelf. Hij is een liberaal. Hij denkt vanuit een blauwdruk, een universele PowerPoint-presentatie, altijd geldend voor alle mensen, in alle tijden en op alle plaatsen.
Dit universalisme kan misschien in abstractie bestaan. De natuurwet van Augustinus en Thomas Aquinas kan inspireren. Aristoteles is een lichtend voorbeeld voor ons allemaal. Maar als men op basis van abstracte morele principes een politieke orde vorm wil geven, zal dat uitmonden in tirannie – omdat de menselijke natuur, die sterk verschilt naar plaats en tijd en geslacht, zich verzet tegen harmonisatie.
Dat is ook het gevolg van uit de hand gelopen "emancipatie”. Als vrouwen niet meer vrouw durven te zijn (en mannen geen man meer willen of mogen worden), dan hebben we ons in ons streven naar eenvormigheid iedereen ongelukkig gemaakt.
Net zoals de EU ook dagelijks onoverbrugbare conflicten veroorzaakt. Net zoals massale immigratie uit volkomen verschillende hoeken van de wereld dreigt te leiden tot bloedige rampen.
Men kan ons niet gelijkschakelen. Men kan ons niet universaliseren.
Wees divers!, zeggen de publieke media. Maar laten we dat dan ook zijn! We zijn divers. We zijn allemaal anders. En juist in deze caleidoscopische verscheidenheid ligt de schoonheid van het aardse bestaan.
Helaas – dit is de harde les die we hadden moeten leren van de verschrikkingen die volgden op de Franse revolutie. Een les die nooit is geleerd. Want het bestormen van de Bastille in 1789 leidde tot een massaslachting, waarbij duizenden onder de guillotine terecht kwamen.
Uit naam van ideeën die tijdens zalige wijnrondjes door levenslustige zonderlingen zoals Diderot, Holbach en Voltaire werden opgeschreven, moesten alle historische verbanden wijken. Frankrijk was niet langer een natie waarin een volk leefde dat recht had op zijn gebruiken, religie en dynastie: van nu af aan moest het land een voorbeeld worden voor de rest van de wereld, om alle bestaande instellingen aan het universele ideaal te toetsen.
Heerlijk tragische levensgevoel
En alles wat sindsdien politiek in het Avondland is gebeurd, heeft ons probleem verergerd. We leven niet alleen in een sadistisch universum, zoals Willem Frederik Hermans schreef, maar ook in een universalistisch universum waarin alle categorieën van ons denken worden beheerst door universele criteria.
En de Europese Unie is de totem, de ultieme manifestatie van deze gedoemde, schijnbaar totalitaire eenheidsideologie. Daarom heeft de Europese Unie de euro ingevoerd. Ze wil van Italianen Duitsers maken en van Grieken Nederlanders. De EU wil de protestantse ethiek en de kapitalistische geest, zoals Max Weber het omschreef, die dominant zijn in de boreale delen van Europa, versmelten met het heerlijk tragische levensgevoel dat het meridionale [zuidelijke] deel van ons oude continent kenmerkt. Daarom stimuleert de EU ook het feminisme. Ze wil dat we allemaal universele mannen/vrouwen worden, ijverig aan het werk in onze landen-vennootschappen: homines oeconomici, die alleen denken aan hun goed begrepen eigenbelang en geen geschiedenis, geen seks, geen biologische driften en geen nakomelingen hebben – ja, die importeren we.
Om deze reden is de Europese Unie ook voor omvangrijke en permanente migrantenstromen. De EU wil dat Polen en Bulgaren in Nederland en Denemarken gaan werken; de EU wil dat Fransen carrière maken in Spanje; de EU wil van moslims christenen maken en van Afrikanen Europeanen maken.
Men herkent het universalisme, de thuisloosheid van de dominante klasse van vandaag, aan de architectuur van de EU-gebouwen in Brussel. Kolossale afgoden van staal en glas, die geen relatie en geen menselijke maat hebben. Je zou even zo goed in Pyongyang, in Novosibirsk of in Kuala Lumpur kunnen zijn.
Project Aarde
Ons project – het project van onze partij (Forum voor Democratie), die nu aftakkingen krijgt en in alle EU-landen zijn zaden verspreidt – ons project is dat van de aarde. We willen opnieuw verbinding leggen met onze grond. Met ons lichaam. Met onze identiteit, onze mannelijkheid, onze vrouwelijkheid en onze sterfelijkheid. Dat drukken we uit met onze religie, die onze voorouders ons hebben overgeleverd.
We willen onze taal blijven spreken, ons Nederlands, we willen onszelf herkennen in de portretten van onze voorouders in onze musea. We willen onze feestdagen behouden, onze liedjes zingen en onze geschiedenis in ere houden. Kortom: we willen blijven bestaan.
En dat willen de immigranten ook, die onder allerlei valse voorwendsels hierheen worden gelokt, die misschien in kolenmijnen hebben gewerkt en hun gesluierde bruiden naar onze landen mochten meenemen.
Die hun wetgeving stiekem in onze wijken mochten invoeren en met hun straatagressie onze vrije sociale omgang mochten afstraffen.
Zij mogen dat. Waarom?
Omdat in dit universalisme van de eurofiele kaste een diepgewortelde arrogantie schuilgaat. Zij is ervan overtuigd dat alle eigenheden van volkeren, alle identiteiten, alle omgangsvormen, alle wortels, in korte tijd zouden verdwijnen. Hun universalistische visie is zo voortreffelijk dat iedereen die snel zal erkennen. "Alle mensen worden broeders." Schiller en Beethoven bedoelden het ironisch, een spotternij met de Verlichting, zoals Kant dat deed in zijn satirische essay over de mogelijkheden van een wereldvrede.
Maar deze heerschappen die nu in onze instellingen de touwtjes in handen nemen, in onze universiteiten, in onze uitgeverijen, in onze tv-redacties, in onze politiek: zij geloven het werkelijk. En keer op keer draaien en zwenken ze om uit te leggen waarom de werkelijkheid niet overeenkomt met hun droombeelden.
Dat is zo, verklaren ze, omdat we hier in Nederland zo vreselijk intolerant zijn. Omdat we de godganse dag mensen zouden discrimineren – het moet zo zijn, het kan niet anders zijn.
Maar als dat echt zo was, waarom wil iedereen dan hierheen komen? Als het hier echt zo erg was, waarom bleven ze dan niet in de verre zandwoestijnen waar vandaan ze naar ons kwamen? Waarom gingen ze niet terug toen ze erachter kwamen hoe erg het hier voor hen is?
Massa-immigratie werkt niet omdat we niet gelijk zijn. De euro werkt niet omdat Italianen geen Duitsers zijn. Feminisme werkt niet omdat vrouwen geen mannen zijn. Het hele moderne project werkt niet omdat men ons niet in een Excel-tabel kan vatten.
Daarom had Joseph de Maistre gelijk. Dat is een wereld zonder "de mensen". Het is een wereld van volkeren, van culturen, van mannen en vrouwen, een wereld van standvastige entiteiten die zich in gemeenschappen manifesteren. Sinds de eerste poging is mislukt een EU te bouwen en de toren van Babel instortte, zijn we verspreid over naties.
De convergentietheorie [naar elkaar toegroeien] gaat dus niet op en ons leven, onze identiteit, wordt erdoor bepaald. De lijnen van de geschiedenis vloeien niet allemaal naar hetzelfde punt.
Het verlichtingsproject is daarom mooi voor precies de zolderkamertjes, waar Rutte me zo poëtisch ziet zitten; maar juist dit verlichtingsproject – waarvan hij een exponent is – faalt. Keer op keer.
Wij zijn van de stof waarvan dromen zijn gemaakt.
We zijn van de stof waarvan dromen zijn gemaakt, zei Shakespeare, en ons leven is ingebed in slaap. Maar we zijn ook van de stof waar gemeenschappen van zijn gemaakt, en ons leven is ingebed tussen onze voorouders en onze ongeboren kinderen. Dingen die belangrijk voor ons zijn – en ik heb het niet over dingen waarvan we zeggen dat we ze belangrijk vinden, maar over dingen die we, gezien ons gedrag, echt belangrijk vinden – houden allemaal verband met onze naaste omgeving.
Mensen stemmen met hun voeten. Ze bouwen omheinde woongemeenschappen, verlaten multiculturele buurten, sturen hun kinderen naar scholen met gelijkgestemden, willen in traditionele architectuur wonen en willen verder volkomen normaal hun eigen taal spreken en hun eigen taal om hen heen horen.
In zijn klassieke studie over het psychologische probleem van de moderne mens schrijft Erich Fromm dat we een zekere "angst voor de vrijheid" kennen, die ons tot autoritarisme drijft. Dit wil zeggen: de mens zoekt altijd naar een specifieke context, en als deze context in de moderne tijd is weggevallen, dan is er ruimte voor dictatuur.
Pornoverslaving, fastfood
Ik heb veel te danken aan de Frankfurt School en de maatschappijanalyse van de cultuurmarxisten. Het Forum voor Democratie gaat in zekere zin uit van de juistheid van hun beschrijving van het probleem – namelijk dat onbeperkte vrijheid mensen ongelukkig maakt – maar is van mening dat de cultuurmarxisten een hopeloos verkeerde weg hebben gekozen om het probleem op te lossen.
Hun weg is die van een nieuwe mens. Een nieuwe mens, die geen bindingsdrang meer heeft, geen behoefte aan een gemeenschap, geen thuis; een mens die zichzelf volledig autonoom opstelt als een noumenaal (ideeën-, ratio-) individu in de Kantiaanse zin en die daarom geen angst meer heeft voor vrijheid, die hij of zij (geslachten zijn dan ook betekenisloos) zal hebben verworven.
Het is een vrijheid die alleen vergelijkbaar is met die van een pasgeboren kind dat nog geen taal spreekt en "volledig vrij" in de ruimte kan brullen. Een vrijheid die de dadaïsten probeerden op te wekken met hun quasi-kinderlijke woordspelletjes en hun Oote Oote rijmpjes.
Maar het is de vrijheid die – zo zien wij het nu – tot een ware burn-out epidemie leidt, tot een volledige zingevingscrisis en spirituele leegte bij onze jeugd, die daarom ontsnapt in partydrukte, drugs, liefdadigheidsonzin en in carrièrefetisjisme vlucht. Terwijl ze geen verantwoordelijkheid meer op zich neemt, geen kinderen krijgt en geen cultuur wil doorgeven.
Een vrijheid die leidt tot pornoverslaving, Tinder [dating apps] en andere vormen van fastfood. Een "verre, stille vrede, zo diep in het avondrood" (uit "Im Abendrot” van Joseph von Eichendorff; in de originele Duitse tekst: “weiter, stiller Friede, so tief im Abendrot”). Het effent alleen de weg voor kunstmatige intelligentie, Chinees imperialisme en een anoniem loonslavenbestaan dat niemand aan geluk helpt.
Mensen die nooit terugkijken naar hun voorouders, kijken ook niet vooruit naar hun nakomelingen.
De cultuurmarxisten hebben helaas, net als hun grote roerganger in de 19e eeuw, Karl Marx zelf, de verkeerde conclusie getrokken. Niet de mens moet zich aanpassen aan de moderne tijd, de moderne tijd moet zich aanpassen aan de mens. Niet de vrouwelijke of mannelijke natuur moeten zich aanpassen aan de eisen van de "emancipatie", maar onze verwachtingen en onze visie op deze emancipatie moeten zich aan de mannelijke en vrouwelijke natuur – die zijn gegeven – aanpassen.
Dat is wat onze beweging wil doen. We willen een noodzakelijke correctie zijn van de moderne ontworteling. We willen de grenzen terugbrengen. Alle soorten van grenzen. Binnen en buiten het individu. We willen de natie herstellen. De ruimte weer in bezit nemen en de verbinding met de aarde weer voelen. Want alleen als we dat doen en daarmee de gedwongen gelijkschakeling door het feminisme weerstaan, kunnen we werkelijk vrij en gelukkig zijn.
Ik had hem ook doorgestuurd gekregen van Kees zelf, maar nog niet kunnen plaatsen. Een schitterende en zeer ware tekst, dank hiervoor!
Mike
Mike
Melkmeisje
Well-known member
yep, resoneert meer dan 100% met mij!
Het beste citaat dat ik uit de tekst van Thierry heb gehaald:
Mensen die nooit terugkijken naar hun voorouders, kijken ook niet vooruit naar hun nakomelingen.
Thierry is het romantische dromen voorbij. Zijn kritiek op het Verlichtingsdenken is nieuw en strookt niet meer met zijn aanvankelijke Renaissance-filosofie. Ik kan wel begrijpen dat er hierdoor een conflict is ontstaan met mede-oprichter Henk Otten. Ikzelf heb veel meer met de nieuwe Thierry, dit is waar ik al die tijd op heb zitten wachten!
Mike
Mensen die nooit terugkijken naar hun voorouders, kijken ook niet vooruit naar hun nakomelingen.
Thierry is het romantische dromen voorbij. Zijn kritiek op het Verlichtingsdenken is nieuw en strookt niet meer met zijn aanvankelijke Renaissance-filosofie. Ik kan wel begrijpen dat er hierdoor een conflict is ontstaan met mede-oprichter Henk Otten. Ikzelf heb veel meer met de nieuwe Thierry, dit is waar ik al die tijd op heb zitten wachten!
Mike
Melkmeisje
Well-known member
het lijkt op dromen maar hij heeft donders goed door waar het over gaat, ik had het lang zo goed niet kunnen verwoorden. Vorig jaar met zijn naaktfoto dacht ik kl... zak waarom doe je dat nou, maar ik begrijp dat Otten die gemaakt heeft las ik hier ergens dacht ik
@Marijan, die zogenaamde tweet van Baudet was van een satirische nep-account. Kennelijk heb jij dat geintje gemist. Ik had er nog een smiley onder gezet.
Mike
Mike
Melkmeisje
Well-known member
oeps hahaha, ja ik zie het nu, zag natuurlijk alleen de foto
))
))
Bij joop.nl ruiken ze bloed:
https://joop.bnnvara.nl/opinies/de-intense-gemeenheid-van-thierry-baudet
Viel te verwachten.
Mike
https://joop.bnnvara.nl/opinies/de-intense-gemeenheid-van-thierry-baudet
Viel te verwachten.
Mike
Mike
In het verlengde van de post van Medusa:
https://tpo.nl/2019/07/28/forum-voor-democratie-royeert-henk-otten-definitief/
Mike
https://tpo.nl/2019/07/28/forum-voor-democratie-royeert-henk-otten-definitief/
Mike
https://tpo.nl/2019/07/28/henk-otten-er-zijn-aan-verschillende-fvders-betalingen-uit-de-partijkas-gedaan/
https://fenixx.org/2019/07/28/forum-beeindigt-lidmaatschap-otten-otten-beweert-dat-er-meer-financiele-lijken-in-de-fvd-kast-liggen/
https://www.geenstijl.nl/5148786/nieuw-salvo-henk-de-tank-jaarrekening-fvd-onvolledig-betalingen-uit-partijkas-ontbreken/
Mike
https://fenixx.org/2019/07/28/forum-beeindigt-lidmaatschap-otten-otten-beweert-dat-er-meer-financiele-lijken-in-de-fvd-kast-liggen/
https://www.geenstijl.nl/5148786/nieuw-salvo-henk-de-tank-jaarrekening-fvd-onvolledig-betalingen-uit-partijkas-ontbreken/
Mike
Boordkanon Otten blaft bankboekje naar Baudet
Geinig, wij doen ook altijd op maandag de boekhouding. Maar die combineren we meestal niet met de vuile was.
https://www.geenstijl.nl/5148790/the-battle-of-the-bankafschriften/
Mike
Geinig, wij doen ook altijd op maandag de boekhouding. Maar die combineren we meestal niet met de vuile was.
https://www.geenstijl.nl/5148790/the-battle-of-the-bankafschriften/
Mike
Megalomane Henk Otten in email: “Ik zal iedereen meenemen in mijn val!”
https://www.dagelijksestandaard.nl/2019/07/henk-otten-in-email-ik-zal-iedereen-meenemen-in-mijn-val/
Mike
https://www.dagelijksestandaard.nl/2019/07/henk-otten-in-email-ik-zal-iedereen-meenemen-in-mijn-val/
Mike
Mike
Reeds over bericht door Medusa:
Mike
Mike
Mike
Mike
Forum statistieken
