haha dat wordt er voor mij ook niet beter op met al die gezellige leverpraat van Mike.
het rare is dat lever vroeger voor mij normaal was om te eten.
maar nu ben ik bang van lever, dat ik weer die enge smaak moet proeven die me nog vers bijstaat.
vaag de angst erbij dat ik allerlei rotzooi zat/zit te eten die in de lever opgeslagen schijnt te zitten, al sprak Mike dit al met verve tegen.
ik moet eerlijk gezegd zowiezo weer wennen aan het idee van vlees.
maar ik ga ervoor.
alles voor mijn gezondheid, die absoluut ver te zoeken is op het moment.
vandaag heb ik de hele dag soep van rundsvlees gegeten.
en net heb ik alsof het heel normaal is voor me mergpijpjes gekocht, van die bevroren botten, voor in de soep.
en dan denk ik toch: niet te veel nadenken dat dat een dode koe is, ook al was het er 1 met hopelijk wat meer kans op een gelukkig leven dan die uit de bioindustrie.
vroeger maakte het me minder uit: vlees eten (in het algemeen bedoel ik).
ik herinner me wel zo´n shockmoment in mijn jeugd van dat vlees van dieren kwam.
dat had ik me daarvoor niet gerealiseerd.
vlees was voor mij net zoiets als planten, iets dat gewoon ergens groeide, maar niet in beesten had ik kennelijk gedacht of zo.
dat was wel echt een shockmoment.
toen mijn vader later ook nog ¨mijn¨ kippen ging slachten, waarmee ik veel speelde, luste ik daarna geen kip meer.
ik ging er echt van over mijn nek bij de gedachte.
in mijn ogen stonk de geur van kippenvlees.
zo ook met mijn konijnen destijds, die moesten er ook aan geloven.
een tik met de hamer en mijn vader sloeg die beesten aan het villen.
echt een leuke bezigheid voor de kerst.
ik heb nog nooit konijn gegeten.
ik zag wel dat het dradig vlees was, te zien aan het vlees dat er vanaf kwam.
dat leek me dan ook echt niet lekker.
aan de ene kant wel goed dat ik leerde beseffen en van dichtbij meemaakte dat het leven deels gaat over eten en gegeten worden.
leuk is werkelijk anders.
ik heb mijn vader vervloekt in die tijd.
toch ben ik tevreden over deze dag.
ik heb smakelijk gegeten van de rundvlees in de soep.
lekker zacht vlees, yummie.
ik heb een hele tijd geen vlees gegeten.
ongeveer sinds 15 jaar was ik vegetarisch.
het gekke is dat ik op vakantie in frankrijk, waar ik elk jaar sinds 6 jaar was voor de vakantie, dat ik daar sinds 3 jaar of zo ineens aan het entrecote eten sloeg!
ik interpreteer dat gegeven als volgt: in mijn goede doen ging ik verlangen naar vlees.
ik heb geen honger gehad vandaag met die soep, dat is het fijne.
daar kan ik namelijk echt niet tegen: honger, dat is ook een psychologisch iets, maar dan nog.
ik ga niet voor mijn lol honger zitten lijden zeg.
doodeng
het rare is dat lever vroeger voor mij normaal was om te eten.
maar nu ben ik bang van lever, dat ik weer die enge smaak moet proeven die me nog vers bijstaat.
vaag de angst erbij dat ik allerlei rotzooi zat/zit te eten die in de lever opgeslagen schijnt te zitten, al sprak Mike dit al met verve tegen.
ik moet eerlijk gezegd zowiezo weer wennen aan het idee van vlees.
maar ik ga ervoor.
alles voor mijn gezondheid, die absoluut ver te zoeken is op het moment.
vandaag heb ik de hele dag soep van rundsvlees gegeten.
en net heb ik alsof het heel normaal is voor me mergpijpjes gekocht, van die bevroren botten, voor in de soep.
en dan denk ik toch: niet te veel nadenken dat dat een dode koe is, ook al was het er 1 met hopelijk wat meer kans op een gelukkig leven dan die uit de bioindustrie.
vroeger maakte het me minder uit: vlees eten (in het algemeen bedoel ik).
ik herinner me wel zo´n shockmoment in mijn jeugd van dat vlees van dieren kwam.
dat had ik me daarvoor niet gerealiseerd.
vlees was voor mij net zoiets als planten, iets dat gewoon ergens groeide, maar niet in beesten had ik kennelijk gedacht of zo.
dat was wel echt een shockmoment.
toen mijn vader later ook nog ¨mijn¨ kippen ging slachten, waarmee ik veel speelde, luste ik daarna geen kip meer.
ik ging er echt van over mijn nek bij de gedachte.
in mijn ogen stonk de geur van kippenvlees.
zo ook met mijn konijnen destijds, die moesten er ook aan geloven.
een tik met de hamer en mijn vader sloeg die beesten aan het villen.
echt een leuke bezigheid voor de kerst.
ik heb nog nooit konijn gegeten.
ik zag wel dat het dradig vlees was, te zien aan het vlees dat er vanaf kwam.
dat leek me dan ook echt niet lekker.
aan de ene kant wel goed dat ik leerde beseffen en van dichtbij meemaakte dat het leven deels gaat over eten en gegeten worden.
leuk is werkelijk anders.
ik heb mijn vader vervloekt in die tijd.
toch ben ik tevreden over deze dag.
ik heb smakelijk gegeten van de rundvlees in de soep.
lekker zacht vlees, yummie.
ik heb een hele tijd geen vlees gegeten.
ongeveer sinds 15 jaar was ik vegetarisch.
het gekke is dat ik op vakantie in frankrijk, waar ik elk jaar sinds 6 jaar was voor de vakantie, dat ik daar sinds 3 jaar of zo ineens aan het entrecote eten sloeg!
ik interpreteer dat gegeven als volgt: in mijn goede doen ging ik verlangen naar vlees.
ik heb geen honger gehad vandaag met die soep, dat is het fijne.
daar kan ik namelijk echt niet tegen: honger, dat is ook een psychologisch iets, maar dan nog.
ik ga niet voor mijn lol honger zitten lijden zeg.
doodeng
)
