Ik zie wat voor een ellende het voor mijn moeder gebracht heeft. Ze weegt nu 45 kilo, en ligt weer in het ziekenhuis. Ze is zo verzwakt en het bloed was na de vele chemokuren niet goed.
Zelf dachten mijn vader en ik dat het donderdag afgelopen zou zijn met mijn moeder omdat ze opeens niet meer kan lopen. Wat een ellende.
Ze heeft altijd op de reguliere manier gezond geleefd en de gezondheidszorg geloofd. Ze zei altijd, ik leef heel gezond, rook en drink niet en doe geen rare dingen. Ja, maar wel medicijnen, pijnstillers, kalmeringsmiddelen, veel x-ray, veel wortelbehandelingen en implantaten, Becel en co, magnetron (ook wel zelf komen), gewone producten totdat ik ze het vuur aan de schenen heb gelegd over bio, complete afscherming van elke mogelijke zonnestraal en ga zo maar door. Ja, dan hoef je je niet te verwonderen uiteindelijk. Ik vind het verschrikkelijk omdat ik mijn moeder zo zie lijden en blijf hopen op verbetering (misschien tegen beter weten in).
Wat een ellende.
Dit heeft mij ertoe aangezet om nog meer voor natuur te gaan. Ik had al alles natuurlijk, maar gebruikte toch veel natuurcosmetica. Dit is nu bijna tot nul gebracht en ik gebruik aleppo zeep voor van alles en verder alleen nog maar mascara, lipgloss en nagellak (wel alles bio).
Dorothé
