jodium

[Guest]

Interview met Elaine Moore over schildklier ziektes. Zij beveelt geen supplementatie met jodium aan

[URL]http://joanneunleashed.com/wp-content/uploads/mooree.mp3[/URL]

Zij zegt dat de minimum hoeveelheid jodium per dag is 75-150 mcg en dit kun je normaal gezien genoeg via je dieet binnenkrijgen. Volgens haar zou meer dan 150 microgram jodium, hyperthyrodism kunnen triggeren in mensen die gevoelig zijn voor jodium.

IK heb haar nochtans lugol's zien aanbevelen voor iemand op haar site, dus snap het niet helemaal:

Hi Carol,

Kelp contains moderate amounts of iodine, typically tablets having 150 mcg. Lugol's solution is a strong saturated solution of potassium iodide that provides 6 grams, far more than you could get from diet or kelp. Nearly a century ago, researchers found that strong solutions of iodine stop thyroid hormone production and its release from the gland. Before radioiodine was discovered, Lugol's was the primary medical therapy for hyperthryoidism. It's still used but mostly by naturopathics or holistic doctors. Because the effects wear off after a few weeks, the dose has to be carefully titrated. You'd need guidance by a qualified practitioner. Some endos have experience with its use so you could ask your doctor about it. Today, it's most often used in the emergency room for patients with thyroid storm to quickly lower thyroid hormone levels. Best, Elaine

 

[Guest]

Interessant allemaal. Moet bekennen dat ik het gebeuren rondom jodium/ Lugol's nog wat vaag vindt. Ook met name wat betreft de dosering. Clark Nederland gaat uit van 6 druppels en andere bronnen zeggen twee keer per week 1 druppel per 75kg. En hoe weet je nou of je op een gegeven ogenblik voldoende hebt en moet minderen ?

 

[autumn]

Ik ben een tijd geleden met Lugol's jodium aan de slag gegaan. Via de proef van jodium op mijn arm smeren ontdekte ik dat ik een flink jodiumtekort zou moeten hebben. Het duurt een uur of 8 voordat de bruine jodiumplek geheel ingetrokken was. Volgens het advies van Clark Nederland ben ik dagelijks 6 druppels gaan innemen. Na een week of 2 kreeg ik last van toch wel serieuze hartkloppingen. Dit terwijl de inwerktijd van jodium op mijn arm nauwelijks is vertraagd. Ik ben gestopt met de jodium en nu ik maand of zo later ben zijn de hartkloppingen wel minder geworden, maar het heeft wel wekenlang geduurd. Ik denk dat ik toch te hoog gedoseerd heb en ik heb er mijn bedenkingen bij of de proef van jodium op je arm een betrouwbare indicator is.

 

[...........]

Volgens mij heb je gelijk en is de test van jodium op je arm niet helemaal betrouwbaar. Je zou nog kunnen denken dat bij jou de opname van jodium niet helemaal optimaal is waardoor het nog zo snel je huid intrekt. Je lichaam vertelt je via je hartkloppingen echter dat er wel degelijk genoeg (of zelfs teveel) aan jodium je cellen bereikt, dus dit klopt ook niet.

Wat ook kan is dat deze test bij mensen die al langere tijd Wapf volgen totaal niet klopt. Het zou namelijk ook maar zo kunnen dat onze huid door hoge vetconsumptie (huidcellen bestaan ook voor meer dan 50% uit verzadigd vet) vele malen beter voedingsstoffen opneemt dan mensen die hun huid jarenlang plastificeren dmv plantaardige margerines en andere rommel.

 

[Guest]

DenniS:
Quote:
"..en ik heb er mijn bedenkingen bij of de proef van jodium op je arm een betrouwbare indicator is."


Daar heb ik ook mijn bedenkingen bij gekregen, want ik had gelezen dat transdermaal je lichaam maar zoveel jodium opneemt als het nodig heeft en je zo niet kunt overdoseren, maar ik had er wel een negatieve reactie op gekregen waardoor ik een beetje schrik kreeg. Uiteindelijk neemt je lichaam ook alles op wat er op je huid wordt gesmeerd, ook al zijn dat slechte stoffen.

Ivm de dosering, ik heb gelezen van mensen op curezone die nog veel hoger gaan. We hebben tegenwoordig meer jodium nodig om te ontgiften van slechte synthetische stoffen waar we aan blootgesteld zijn zoals bromide, fluor, kwik enz. Maar dan moet je wel oppassen dat je niet te snel ontgift natuurlijk. De jodium op zich is niet giftig, maar duwt gifstoffen wel uit de schildklier en andere plaatsen in de bloedstroom en dat kan gevaarlijk worden. Ook moeten de bijnieren sterk genoeg staan voor je hoge dosissen jodium aankan.

 

[Guest]

Hier een goed artikel over jodium tekort (van iemand die WP aanhangt)

 

[elmo]

Ik heb een behoorlijk jodiumtekort en ik begrijp dat het wel een jaar kan duren voor je dat weer aangevuld hebt, nu is 1 druppel lugols 6,3 mg jodium, is dat dus 6300 mcg?

en de aanbevolen hoeveelheid is 125 mcg dus dat is vele malen meer dan aanbevolen, ook volgens westons price onderzoek als ik het zo lees.

Is 1 druppel per dag toch geen probleem als je je daar goed bij voelt en een behoorlijk tekort hebt opgelopen. en je je verder houdt aan het juiste dieet van dit forum wat ik nu doe

 

[Poekie]

Elmo,

Wij nemen ook 1 druppel per dag in onze smoothie. Dit op aanraden van Mike, dus dat zal niet teveel zijn.

Volgens Mike hebben we allemaal een structureel tekort aan jodium.

Lia

 

[Guest]

ik lees van de hartkloppingen, dat heb ik een dag na dat ik de jodiumdruppels heb gedaan. 4 druppels in een glas water op woensdag en zondag.

Dit kan dus een teken zijn dat het genoeg/teveel is?

Op mijn huid was het binnen een 2 uur volledig opgenomen.Zou ik dan niet zo een groot tekort hebben?

Ik ga erover lezen vanavond.

 

[Poekie]

Rateltje,

Als je hartkloppingen krijgt van 4 druppels in een glas water probeer dan eens 3 druppels, of 2 druppels per keer.

en kijk wat dat doet.

Lia

 

[Guest]

@Poekie 1 druppel in de smoothie elke morgen lijkt mij ook wel wat, lijkt mij meer regelmaat te hebben dan 2 keer per week 4 druppels toch?

 

[Poekie]

Ja, wij zitten alleen net te denken om het te verhogen naar 2 druppels in de smoothie want we drinken hem samen.

Lia

 

[Guest]

Voor info over jodium, magnesium en nog veel meer is het misschien aardig om eens te kijken op de site van IMVA:

http://imva.info/

http://iodine.imva.info/

De directeur van deze organisatie (dr. Mark Sircus) heeft hier ook veel over gepubliceerd. Zijn blog is ook boeiend.

http://blog.imva.info/medicine/iodine-essential/

 

[ruud]

Dr. Nikolas Hedberg http://drhedberg.com/bio/ zegt:

als je de autoimmuun schildklierontsteking hebt (die antistoffen zijn te testen in je bloed: ik had die antistoffen in mijn bloed) : dan moet je uit de buurt blijven van jodium:

bij 35 min 20 sec

 

[Webmaster]

Maar hoe ga je die schildklier dan ooit weer normaal krijgen in de wetenschap dat de schildklier belangrijke hormonen aanmaakt op basis van jodiummoleculen?

Mike

 

[ruud]

Geen idee, maar kennelijk, zolang autoimmuunkwesties een rol spelen bij een ontstoken schildklier, kan jodiumsuppletie mogelijk ook juist niet goed uitpakken.

 

[Webmaster]

Maar dan zit je in een eindeloze cirkel die nooit goed kan aflopen. Dit kan niet het antwoord zijn! Vermijdingsstrategieen hebben nog nooit een werkelijke oplossing opgeleverd!

Mike

 

[ruud]

Dit geldt dus volgens deze schildklierdokter (met specialisatie natuurgeneeskunde) voor de tijd dat iemand nog antistoffen aanmaakt tegen de eigen schildklier.

Daarna (en dan gaat het dus niet om de door jou aangehaalde "eindeloze cirkel"), dan zal het wel weer kunnen neem ik aan.

 

[Webmaster]

Een specialisatie natuurgeneeskunde zegt mij helemaal niets. Ik zie het zo:

Er bestaan geen 'anti-stoffen' tegen de schildklier en dus zijn er ook geen 'autoimmuunaandoeningen'. Dat is al niet alternatief denken, maar juist heel regulier! De zgn. 'autoimmuunreactie' is een immuunreactie, waarbij het lichaam reageert op iets dat in een bepaald weefsel zit en daar niet thuishoort. Deze reactie bestaat uit een witte bloedcellen die proberen de lichaamsvreemde stoffen uit het weefsel weg te oxideren d.m.v. waterstofperoxide. Aangezien peroxide een brandend goedje is, raakt hierdoor het 'aangevallen' weefsel beschadigd.

Dus waar zouden deze witte bloedcellen op kunnen reageren? Wat dacht je van foute elementen uit dezelfde halogeenfamilie als jodium, die de concurrentie zijn aangegaan met jodium? Elementen als: chloor, bromide en fluor, die we binnenkrijgen via o.a. schoonmaakmiddelen, zwemwater, pesticiden en tandpasta. Dit kan alleen maar plaatsvinden bij een jodiumTEKORT. Als de schildklier zich vol had gezogen met de juiste vormen van jodium, nl. jodium en kaliumjodide (zitten beide in Lugol's), was er geen plaats geweest voor deze verkeerde halogeenelementen. Zodra de juiste jodium in het bloed wordt geherintroduceerd duwt deze meteen de andere halogeenelementen uit de schildklier. Deze komen vervolgens in het bloed terecht voor ontgifting door de lever en er kunnen heftige reacties optreden. Dit is de zgn. 'jodiumallergie'.

Alternatieve artsen hebben er een handje van om vervolgens allerlei vermijdingstactieken te hanteren. We zien dit ook met eliminatiedieten. Hiermee los je helemaal niets op en maak je de klacht vaak alleen maar erger. Als mensen heftig reageren op jodium zie ik ook wel in dat ze dan voorzichtig aan moeten doen, maar helemaal mijden is simpelweg geen oplossing en daarmee wat mij betreft ook geen optie. Vermijdingstactiek is eveneens symptoombestrijding, net zo goed als de reguliere werkwijze! Heel rustig opbouwen is het devies, maar zeer zeker geen jodium gaan mijden! Dit hele verhaal slaat ook rechtstreeks op voedzaam voedsel (zoals bijv. eieren) waarvoor men intolerant of allergisch kan zijn: niet mijden, maar zeer voorzichtig herintroduceren.

Dorien, val niet in de 'trust me, I'm an authority'-valkuil!

Mike

 

[ruud]

Mike, deze persoon zegt niet "trust me".

Maar als iemand zich ergens in heeft gespecialiseerd, dan neem ik dat wel al een stuk serieuzer.

Niet dat het alles zegt natuurlijk.

Ik heb nu de tekst gevonden van deze arts:

Quote:
Key Points About Iodine

The following are the most important points that should be understood about iodine:

Iodine is not suitable for every individual.

The dose of iodine can be variable for each individual.

If you have autoimmune thyroiditis such as Hashimoto's or Graves' disease, you should by no means ever take iodine unless you are under the care of a qualified healthcare practitioner.

Iodine deficiency is a major global issue that needs to be addressed.

Many studies have shown that when iodine is added to the food supply to reduce iodine deficiency, the rate of autoimmune thyroiditis increases. Therefore, there is a risk in triggering autoimmunity if you supplement with iodine.

Iodine can help treat hypothyroidism and fibrocystic breasts.

Iodine improves estrogen metabolism, reduces the risk of developing breast cancer and may do the same for the prostate gland.

*There are too many variables with autoimmune thyroid disease that must be thoroughly evaluated before beginning iodine supplementation due to the fact that iodine can make this condition much worse. Iodine suppresses antibody production giving the illusion that the condition is improving.


http://ezinearticles.com/?Iodine-Thyroid-Connection&id=6013369

Niet dat ik die tekst helemaal snap: klinkt tegenstrijdig: enerzijds zou jodium de autoimmuniteit in de hand werken en anderzijds antistoffenvorming onderdrukken.

Zelfde youtubefilmpje van deze arts bij 1 uur en 11 min refereert Hedberg aan een japans onderzoek dat heeft uitgewezen dat jodiumsuppletie de lymfocyteninfiltratie kan laten toenemen bij (de meeste) mensen met schildklierontsteking met als gevolg daarmee de vernietiging van schildklierweefsel.

Deze arts zegt dat als de autoimmuunsituatie is opgeklaard, dat daarna de jodium kan worden gebruikt.

Lijkt me toch wel even het onderzoeken waard.