kwam dit gedicht vandaag tegen; uit 1945:
Het nieuwe gezag
Fier staat hij op de brug als een bevaren
kaptein, met gouden strepen, pet en al.
Voorheen was hij een stuurman aan de wal,
steeds vol kritiek, geladen met bezwaren
tegen’t beleid van die zijn meerdren waren;
nu weet hij amper wat hij zeggen zal,
verwisselt stuur- en bakboord, schoot en val,
en commandeert bij voorkeur met gebaren.
Wel wonderlijk ging ’t vaartuig overstag.
Het volk doet moeite in de koers te blijven,
maar geen gelooft dat het nog lang zo duurt.
Alleen hij twijfelt niet aan zijn gezag:
zo lang door Gods gena de schuit blijft drijven,
zal hij geloven dat hij ze bestuurt.
Yge Foppema (1901-1993)
uit: Spijkerschrift (1945)