G
Guest
Guest
@ naief:
Maar het moet niet verlammend werken en dat doet het af en toe wel.
Al is het natuurlijk mijn eigen schuld dat ik regelmatig als de mythische Atlas rondloop.
@ San:
"Ik ben toch geen Turk?" ;-)
@ Pike:
Het begon vanuit interesse. Ik heb een paar jaar op de mailinglijst van Brasscheck TV gestaan en zij kwamen vaak aanzetten met video's van de Vegan Society (o.i.d.).
Daar zag ik lezingen zoals Sugar: The Bitter Truth en na verdere graafwerkzaamheden begon ik steeds meer de link tussen voeding en de stand van de samenleving in te zien.
Daarnaast heb ik zelf ook wat klachten. Lichamelijk uit zich dat in pijnlijke gewrichten (heb vanavond voor het eerst de tomaten laten liggen in de salade ;-)) en wat vlekjes (pityriasis versicolor, een mildere vorm van psoriasis). Dit laatste heb ik de winter van 2011/2012 tijdelijk kunnen laten verdwijnen toen ik een raw food dieet (+ eieren en eens in de week een broodje kebab, had honger!) volgde. Ik vermoed dat, door het laten staan van granen, maar ook gepasteuriseerde zuivel, de schimmel verdween.
Helaas heb ik ook wat psychische klachten. Niets ernstigs zeg ik er altijd maar bij (ik ben allesbehalve een gevaar voor de samenleving, zij het des te meer voor de status quo), maar ik merk dat ik weinig plezier uit het leven haal en vaak angstig ben. Onlangs heb ik twee lezingen van Campbell-McBride bekeken en het lijkt wat 'GAPSig'.
Maar dat is niet meer dan een vermoeden.
Tenslotte lijkt het er op dat ik een maagzuurtekort heb (vertoon in elk geval de symptomen) en denk ik dat mijn bijnieren ook wel eens wat rust kunnen gebruiken.
Dat is al met al toch best veel...
@ Food en Mood:
Ja, best maf... En eigenlijk is het nog erger: de grootouders van mijn generatie (jouw ouders) zijn ook al flink de mist in gegaan, zij het vooral na het baren van hun kinderen. Die zijn ook volledig overgegaan op de low-fat toer. En een overgewicht dat ze tegenwoordig hebben! Ik zie met regelmaat fietsende ouderen en, nou ja, 't is niet om over naar huis te schrijven. Ook in mijn familie hoor: opa aan de pacemaker en oma is hard op weg volkomen dement te worden.
@ allen: dank voor het warme welkom!
Maar het moet niet verlammend werken en dat doet het af en toe wel.
Al is het natuurlijk mijn eigen schuld dat ik regelmatig als de mythische Atlas rondloop.
@ San:
"Ik ben toch geen Turk?" ;-)
@ Pike:
Het begon vanuit interesse. Ik heb een paar jaar op de mailinglijst van Brasscheck TV gestaan en zij kwamen vaak aanzetten met video's van de Vegan Society (o.i.d.).
Daar zag ik lezingen zoals Sugar: The Bitter Truth en na verdere graafwerkzaamheden begon ik steeds meer de link tussen voeding en de stand van de samenleving in te zien.
Daarnaast heb ik zelf ook wat klachten. Lichamelijk uit zich dat in pijnlijke gewrichten (heb vanavond voor het eerst de tomaten laten liggen in de salade ;-)) en wat vlekjes (pityriasis versicolor, een mildere vorm van psoriasis). Dit laatste heb ik de winter van 2011/2012 tijdelijk kunnen laten verdwijnen toen ik een raw food dieet (+ eieren en eens in de week een broodje kebab, had honger!) volgde. Ik vermoed dat, door het laten staan van granen, maar ook gepasteuriseerde zuivel, de schimmel verdween.
Helaas heb ik ook wat psychische klachten. Niets ernstigs zeg ik er altijd maar bij (ik ben allesbehalve een gevaar voor de samenleving, zij het des te meer voor de status quo), maar ik merk dat ik weinig plezier uit het leven haal en vaak angstig ben. Onlangs heb ik twee lezingen van Campbell-McBride bekeken en het lijkt wat 'GAPSig'.
Maar dat is niet meer dan een vermoeden.
Tenslotte lijkt het er op dat ik een maagzuurtekort heb (vertoon in elk geval de symptomen) en denk ik dat mijn bijnieren ook wel eens wat rust kunnen gebruiken.
Dat is al met al toch best veel...
@ Food en Mood:
Ja, best maf... En eigenlijk is het nog erger: de grootouders van mijn generatie (jouw ouders) zijn ook al flink de mist in gegaan, zij het vooral na het baren van hun kinderen. Die zijn ook volledig overgegaan op de low-fat toer. En een overgewicht dat ze tegenwoordig hebben! Ik zie met regelmaat fietsende ouderen en, nou ja, 't is niet om over naar huis te schrijven. Ook in mijn familie hoor: opa aan de pacemaker en oma is hard op weg volkomen dement te worden.
@ allen: dank voor het warme welkom!
