Paradogma stelt zich voor

[Guest]

Quote:
dit had mijn man ook heel erg aan 1 kant vooral



Dit gezegd hebbende, zou mijn man ook zeker een lever- en galreiniging kunnen(moeten) doen. Genoeg vervuiling door leefstijl.

Hij eet wel heel gezond door mijn WAPF keuken gebeuren

 

[Guest]

Quote:
Dat herken ik wel. Ik heb echter ook nu last. Altijd eigenlijk. Of ik recent me nog bovenmatig heb ingespannen of niet.

Daarom dacht ik ook aan een soort van ontsteking



Het was wel een bijzondere inspanning hoor Paradogma. Hij had een "onderonsje" met onze oudste zoon een aantal jaren geleden. Dat gaat nu gelukkig heel goed

Mijn man voelde het ook als een ontstekingsachtige pijn.

Hij nam wel eens ibuprofen daarvoor en dat leek dan wel tijdelijk te helpen en dat is toch een ontstekingsachtige remmer? In ieder geval een pijnstiller.

tja Alexandra, wie heeft er nou geen stress meegemaakt in zijn leven, dat zal ook zeker een rol spelen denk ik.

 

[Alexandra]

Iedereen zal stress meemaken in zijn of haar jonge leven. Maar de een nou eenmaal meer dan de ander. Net als dat de ene vrouw zich vele malen bezorgder maakt tijdens de zwangerschap dan een andere vrouw. En soms overkomt een zwangere vrouw iets dat emotioneel een zware impact op haar heeft, waardoor het kindje al ernstig belast wordt in de baarmoeder.

 

[Guest]

Nou, ik heb het even nagevraagd.

Moeders gaf aan dat ze die periode niet zozeer minder stress ervoer. Wel (en dat lijkt me nogal belangrijk) nam ze toen steeds meer de regie over haar leven in eigen handen. Ook dit is een issue voor mij, dat wil zeggen, ik laat mij te veel leiden door anderen.

Qua onbewuste stress/spanningen: deze heb ik vanaf mijn vroegste jeugd gehad. M'n moeder was in de tijd dat ik net geboren was depressief. Dit uitte ze niet in mijn bijzijn; ze zorgde ervoor dat als ze somber/verdrietig was, ze even alleen was (boven). Op mijn vijfde/zesde verslechterde de relatie tussen m'n ouders en gingen ze uit elkaar. De periode die daarop volgde vergde veel energie van m'n moeder ivm een drukke halfbroer die veel aandacht opeiste. Hoewel m'n jongere broer hier weinig last van lijkt te hebben (gehad), lijkt het er op dat ik wel last kreeg van een aandachtstekort.

Ik linkte dit in eerste instantie niet aan mijn fysieke klachten, omdat die dus pas rond m'n 13e begonnen.

Ik denk, Alexandra, dat ik ook veel belasting heb meegekregen tijdens de zwangerschap en in de periode daarna.

 

[Webmaster]

Quote:
Moeders gaf aan dat ze die periode niet zozeer minder stress ervoer. Wel (en dat lijkt me nogal belangrijk) nam ze toen steeds meer de regie over haar leven in eigen handen. Ook dit is een issue voor mij, dat wil zeggen, ik laat mij te veel leiden door anderen.


Dat is onbewuste zelfgekozen stresstherapie, ik zit dus wel degelijk goed met mijn vermoeden! Het gaat om loslaten. Het woord 'spanning' betekent in figuurlijk zin 'stress' maar letterlijk verwijst het naar aanspanning, bijv. van spieren en zenuwen.

Quote:
M'n moeder was in de tijd dat ik net geboren was depressief.


Oftewel een postnatale depressie. De zwangerschap had je moeder hormonaal uitgeput en zij bleef als een lege huls achter. Je hebt dus geen beste basis gehad, zoals je zelf ook al constateert:

Quote:
Qua onbewuste stress/spanningen: deze heb ik vanaf mijn vroegste jeugd gehad.


Quote:
Ik denk, Alexandra, dat ik ook veel belasting heb meegekregen tijdens de zwangerschap en in de periode daarna.


Mike

 

[Alexandra]

Quote:
Dit uitte ze niet in mijn bijzijn; ze zorgde ervoor dat als ze somber/verdrietig was, ze even alleen was (boven).



Jij hebt hier meer van mee gekregen dan jij en je moeder weten. Ze heeft het geprobeerd te verbergen, maar je kan dit niet verbergen voor een baby.

Stress stapelt zich, zo ervaar ik dat voor mezelf. Er is stress dat er gelijk uitkomt door middel van bijvoorbeeld hoofdpijn en stress dat pas na jaren zichtbaar wordt zoals bijnieruitputting.

 

[Webmaster]

Quote:
Ik linkte dit in eerste instantie niet aan mijn fysieke klachten, omdat die dus pas rond m'n 13e begonnen.


En wat gebeurt er op die leeftijd? Hormonale veranderingen, net zoals bij je moeder!

Mike

 

[Guest]

@ Alexandra:
Quote:
Jij hebt hier meer van mee gekregen dan jij en je moeder weten. Ze heeft het geprobeerd te verbergen, maar je kan dit niet verbergen voor een baby.


Nee, precies.

Ondanks de goede bedoelingen werkte deze methode juist averechts omdat er altijd 'dingen in de lucht hingen'. Dan doel ik ook op onuitgesproken frustraties en boosheden tussen m'n ouders. Dus ik kreeg het wel mee, maar het kreeg geen plaats. Lekker handig

Maar het is ook wel begrijpelijk, wetende hoe het er bij de gezinnen van m'n ouders aan toe ging. Daar werden dingen ook niet uitgesproken.

 

[Guest]

@ Mike:
Quote:
Oftewel een postnatale depressie. De zwangerschap had je moeder hormonaal uitgeput en zij bleef als een lege huls achter. Je hebt dus geen beste basis gehad, zoals je zelf ook al constateert:


Dat laatste klopt absoluut.

Het eerste, denk ik, niet.

Ze heeft me namelijk hier onlangs wel het een en ander over verteld.

Het waren vooral issues waar ze sinds haar jeugd al mee zat (het idee meekrijgen weinig waard te zijn). Al denk ik wel dat de zwangerschap dit verergerd heeft door de uitputting, in combinatie met een gebrekkig voedingspatroon, vooral veel te weinig vet.

 

[Webmaster]

Ik wil net zeggen, een beetje toevallig dat dit er allemaal uitkomt vlak na een zwangerschap, vind je niet? Of dit nu wel of niet valt onder de definitie van een PND doet er feitelijk niet toe. Feit is dat de zwangerschap een (te) zware tol heeft geeist voor je moeder en dat jij met stress en met tekorten op de wereld bent gekomen.

Mike

 

[Guest]

En daar valt geen speld tussen te krijgen.