Natuur
New member
En Sarah Wagemans:
'"Du jamais vue. Nog nooit gezien," zeiden Mehdi en Marionne van Ouverture et Humanité, een van de volksorganisaties in Calais. "Jullie Belgen zijn formidable. "
"Nee," zei ik, "wij zijn verschrikkelijk. Wij duwen onze eigen mensen de armoede in. Wij ontzeggen mensen die we mee helpen bombarderen elk recht op wat menselijkheid. Wij bekladden muren van asielcentra, besmeuren alle artikels en elke actie die blijk geeft van enige bekommernis om onze medemens. Wij vinden dat het onze schuld niet is en dat je maar terug naar je platgebrande land moet gaan, je overstroomde regio, je kaalgevreten uitgeboorde uitgedroogde stukje grond."
Maar gelukkig waren daar Ahmed en Hamza en Hafid uit Soedan. Zij hielpen mee de kleren die overbleven weer netjes opvouwen en in de zak steken. En de kleine Afghaanse jongen die blij kwam tonen dat hij toch nog een jas had gevonden die paste, een hoodie nog wel. En de drie Afrikanen die op suikerklontjes zogen alsof het snoepjes waren. Van Tienen. De Pakistani die met een badhanddoek mijn voorruit kwam schoonmaken toen we de Jungle binnen probeerden rijden, als een volleerde glazenwasser. En die andere Afghaan die ons vroeg iets op de blauwe ballon te schrijven die hij tussen de kleurpotloden gevonden had. En ons een hand gaf.
"Safe trip to England, my friends! "
En...en...dit was maar het begin. Wij gaan door, want dit verschrikkelijke beleid dat mensen vermoordt en uithongert en vernedert, moet stoppen. Er is wel een alternatief. Overigens ben ik ook van mening dat de NAVO moet afgeschaft worden.
Dank aan alle moedige mensen die ik gisteren en vandaag heb leren kennen. Die met humor. Die met improvisatietalent. Die met gevoel voor organisatie. Die met doorzettingsvermogen. Die met angst en dan opeens zonder angst. Die met de lach en die met de traan. Het was fantastisch.'
Vandaag kijk ik weer erg hoopvol en met liefde naar de toekomst.
'"Du jamais vue. Nog nooit gezien," zeiden Mehdi en Marionne van Ouverture et Humanité, een van de volksorganisaties in Calais. "Jullie Belgen zijn formidable. "
"Nee," zei ik, "wij zijn verschrikkelijk. Wij duwen onze eigen mensen de armoede in. Wij ontzeggen mensen die we mee helpen bombarderen elk recht op wat menselijkheid. Wij bekladden muren van asielcentra, besmeuren alle artikels en elke actie die blijk geeft van enige bekommernis om onze medemens. Wij vinden dat het onze schuld niet is en dat je maar terug naar je platgebrande land moet gaan, je overstroomde regio, je kaalgevreten uitgeboorde uitgedroogde stukje grond."
Maar gelukkig waren daar Ahmed en Hamza en Hafid uit Soedan. Zij hielpen mee de kleren die overbleven weer netjes opvouwen en in de zak steken. En de kleine Afghaanse jongen die blij kwam tonen dat hij toch nog een jas had gevonden die paste, een hoodie nog wel. En de drie Afrikanen die op suikerklontjes zogen alsof het snoepjes waren. Van Tienen. De Pakistani die met een badhanddoek mijn voorruit kwam schoonmaken toen we de Jungle binnen probeerden rijden, als een volleerde glazenwasser. En die andere Afghaan die ons vroeg iets op de blauwe ballon te schrijven die hij tussen de kleurpotloden gevonden had. En ons een hand gaf.
"Safe trip to England, my friends! "
En...en...dit was maar het begin. Wij gaan door, want dit verschrikkelijke beleid dat mensen vermoordt en uithongert en vernedert, moet stoppen. Er is wel een alternatief. Overigens ben ik ook van mening dat de NAVO moet afgeschaft worden.
Dank aan alle moedige mensen die ik gisteren en vandaag heb leren kennen. Die met humor. Die met improvisatietalent. Die met gevoel voor organisatie. Die met doorzettingsvermogen. Die met angst en dan opeens zonder angst. Die met de lach en die met de traan. Het was fantastisch.'
Vandaag kijk ik weer erg hoopvol en met liefde naar de toekomst.
A number of tourist sites destroyed or damaged, including sites being considered for application for World Heritage status from the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization
