Realisten. Die bestaan ook in de kunst- en culturwereld. Het zijn er héél erg weinig, en vaak hoor of zie je ze niet omdat ze geen zin hebben te worden uitgesloten door hun dogmatische maar extreem rancuneuze collega’s, maar ze zijn er wél. En als je dan iets van ze hoort dan is het ook een glashelder geluid.
Zoals dit geluid van Bregje Maatman in de Theaterkrant. Een simpel geluid: stop met drammen over die zogenaamd oh zo belangrijke intrinsieke opvoedkundige morele waarde van kunst die de maatschappij kan veranderen en accepteer dat kunst gewoon kunst is: mooi, ontroerend, betoverend, troostend, of gewoon geen zak aan. Maar niets meer dan een hobby.
Kortom: rot op met je gelul. Ga gewoon kunst maken, of ga wat anders doen als het niet bevalt, maar kap met dat zelfingenomen gejammer. Je bent niet beter dan de rest en je bent niet automatisch zinvoller bezig alleen omdat je ‘kunstenaar’ bent. En nee, het publiek hoeft niet te worden onderwezen of ‘een spiegel’ te worden voorgehouden. Al helemaal niet door jou.
Verder wensen wij Bregje Maatman heel erg veel sterkte met de haat, verwensingen, scheldpartijen, intimidaties, laster, verdachtmakingen en bedreigingen die immers heel gewoon zijn in een sociale en verschillige kunst- en cultuurwereld, bevolkt door mensen die van zichzelf vinden dat ‘de ander moet worden wakker geschud’ maar zelf absoluut niet uit hun dogmatische sluimering wensen te worden gewekt.
http://cult.tpo.nl/2017/07/23/bonusquote-theaterwetenschapper-legt-uit-waarom-kunst-inderdaad-een-linkse-hobby-is/
Mike
