Een van de grote problemen van onze tijd, een probleem dat filosofen, politici, intellectuelen en geëngageerde schrijvers van onze tijd zou moeten bezighouden, is de haat jegens de westerse cultuur: de occidentofobie. De westerse cultuur, tot ontwikkeling gekomen in het oude Griekenland, het oude Rome, vermengd met christelijke elementen in de middeleeuwen, tot een herleving gebracht in de renaissance en geseculariseerd in de Verlichting is de bron van democratie, rechtsstaat en mensenrechten. Het is wat wij ‘zijn’. Of waar we ‘vandaan komen’. Het is de voedingsbodem voor de waarden die in grondwetten en verdragen worden uitgedragen. Het is waar onze ‘kernwaarden’ vandaan komen.
Maar die cultuur wordt aangevallen, niet alleen door de ideologie van terroristen, maar ook door ‘onszelf’. Wij, nuttige idioten die we zijn, wij zijn gaan denken dat die eigen cultuur ‘relatief is, immers alle culturen zijn gelijk. We zijn gaan denken dat we niet meer van ‘wij’ mogen spreken, immers dat is ‘wij/zij-denken’. We zijn gaan denken dat we niet arrogant mogen zijn, niet eurocentrisch, want dat is ‘racistisch’ (weer een mooi voorbeeld van ‘racificatie’). En zo meer.
http://politiek.tpo.nl/column/prof-paul-cliteur-over-occidentofobie-haat-tegen-westerse-cultuur/
Mike
