Ik heb hier een hele andere, waarschijnlijk voor jou onverwachte kijk op:
Zie allereerst dit artikel van mij:
https://www.fatsforum.nl/topic/de-hormonale-hierarchie
Als bijnierverzwakking ten grondslag ligt aan leerstoornissen, gedragsstoornissen en neurologische problematiek en je kijkt naar de dag- en nachtcyclus van de mens, dan krijg je een beter begrip van de energie die gevoed wordt, ten koste van de tegenovergestelde energie.
's Ochtends vroeg spoort het bijnierhormoon cortisol ons aan tot actie. Het cortisolniveau bereikt zijn hoogtepunt om 8.00 u 's ochtends. Cortisol vertelt ons dat het tijd is om wakker te worden en dingen te gaan doen. Deze actieve, naar buiten gerichte energie is mannelijk, hetgeen betekent dat de bijnieren moeten worden gezien als een mannelijke hormoonklier.
Na 18.00 u 's avonds daalt het cortisol-niveau en daarmee de activiteit, om het lichaam voor te bereiden op de nachtrust. Het cortisol-niveau is op zijn laagst om 20.00 u 's avonds, precies 12 uur later. Het lichaam wordt slaperiger en passiever dankzij het hormoon melatonine, dat het stokje overneemt van cortisol. Melatonine wordt geproduceerd door de epifyse. Deze naar binnen trekkende energie is vrouwelijk, hetgeen betekent dat de epifyse moet worden gezien als een vrouwelijke hormoonklier. Niet voor niets krijgt menigeen juist in een ontspannen ruststaat allerlei in-zichten en in-spiratie. Niet voor niets heet de epifyse ook wel het Derde Oog. Het reageert zelfs op licht in de slaapkamer, terwijl je twee ziende ogen gesloten zijn!
Zwakke bijnieren geven extra gas om zo lang mogelijk een gezonde balans te onderhouden met de organen, klieren en systemen waarmee ze samenwerken en communiceren (een imposante lijst: lever, nieren, zenuwstelsel, hart, bloed, schildklier, alvleesklier en wie weet wat nog meer). Hierdoor raken ze uiteindelijk uitgeput, maar voordat dit gebeurt zullen de bijnieren zo lang mogelijk zo veel mogelijk cortisol blijven produceren. Dit verklaart waarom mensen zelfs in hun slaap onrustig kunnen zijn of moeite hebben met ontspannen en in slaap vallen of doorslapen. De cortisolcyclus wordt dan dus verlengd en dit gaat ten koste van de melatonine-cyclus.
En daarin zit hem nu precies de crux: er is dan sprake van een overdaad aan mannelijke, actieve energie, ten koste van de vrouwelijke, passieve energie! Vertaal dit nu naar de linkerhersenhelft (analytisch, rationeel, ego, mannelijk) en de rechterhersenhelft (creatief, emotioneel, sociaal, vrouwelijk) en je ziet dat een overdaad aan cortisol en daarmee dus mannelijke, actieve, intellectuele, egogerichte energie ook automatisch de linkerhersenhelft zal voeden, ten koste van de meer inzichtelijke, wijzere, vrouwelijke
rechterhersenhelft. Je creeert dan kennis zonder wijsheid, maar daar heb ik al een
artikel over geschreven. Academische wetenschappers kunnen dan weliswaar briljant zijn op hun vakgebied en toch ernstig ondervoede hersenen hebben. Het is gewoon een weegschaal die extreem naar 1 kant uitslaat, ten koste van balans aan de andere kant.
Ik hoop dat dit e.e.a. voor jou verduidelijkt, Dennis.
Mike
